Έφυγε ο πολιτικός της ελπίδας

Άνοιξα το αρχείο και ανέσυρα ένα κείμενο από την ΑΥΓΗ της 10ης Οκτωβρίου του 1992. Έχει τον τίτλο αυτής της εγγραφής, είναι δημοσιευμένο στην τελευταία σελίδα της εφημερίδας, αναφέρεται στον θάνατο του Βίλι Μπραντ και υπογράφεται από τον Κ.Κ. 


"Όταν το αγόρι από την εργατική τάξη της παράκτιας περιοχής του Βορρά έφτασε τα εξήντα πέντε, ήταν ήδη από καιρό πρόεδρος του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, είχε διατελέσει μέλος και αργηχός της ομοσπονδιακής κυβέρνησης και είχε αναλάβει τελευταία και την προεδρία της διεθνούς ένωσης σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων.


Συνέχισα τη δραστηριότητά μου σε υποθέσεις που ξεπερνούσαν τα όρια της Δυτικής Ευρώπης και δεν θέλησα να αγνοήσω την κλήση να φροβτίζω περισσότερο από πρώτα για την καλλιέργεια των σχέσεων ανάμεσα στους πλούσιους και του φτωχούς λαούς". 

Περηφάνεια για την καταγωγή και την πορεία του, πίστη στην εργατική παράδοση της σοσιαλδημοκρατίας, αγωνία και φροντίδα για την ανισότητα του πλανήτη. Λόγια του Βίλι Μπραντ, του μεγάλου πολιτικού, που ξεπέρασε τα όρια της χώρας του γιατί έβλεπε χωρίς εθνικιστικές παραωπίδες την εποχή του. Με αγωνιστικές ρίζες, ανθρωπιά, συνείδηση του καθήκοντος, μεταρρύθμισης της κοινωνίας:

"Ταξική συνείδηση και όχι ταξικό μίσος θα χρειαζόταν, αν θέλαμε να συμβάλουμε να `ρθει το κράτος του μέλλοντος. Έτσι είχα μάθει από τα παιδικά μου χρόνια. Κράτος του μέλλοντος -έτσι χαρακτήρισαν την κοινωνία εκείνη όπου δεν θα υπάρχουν προνόμια λόγω καταγωγής, περιουσίας ή μόρφωσης και στην οποία θα επικρατούσαν η ισότητα και η δικαιοσύνη. Γιατί τι άλλο ενσάρκωνε ο Μπέμπελ, που πέθανε την εποχή που ήρθα στον κόσμο και για τον οποίο άκουγα να μιλάνε σαν να επρόκειτο για θρύλο;".


Έφυγε από τη ζωή σιωπηρά, με τη μετριοφροσύνη που τον χαρακτήρισε όταν παραιτήθηκε από την καγκελαρία, όταν ολοκλήρωσε τη θητεία του στην προεδρία του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος της Γερμανίας. Ένας από τιυς πραγματικούς ηγέτες, όχι από τους εραστές της εξουσίας, που με τη δημοκρατικότητα και τη συνέπεια αρχών και αξιών έβαλε ανεξίτηλη τη σφραγίδα του.

Ένας άνθρωπος που μας κάνει να νιώθουμε ελπίδα για το μέλλον, ένα δίκαιο , ειρηνικό μέλλον.


εφημερίδα Η ΑΥΓΗ, 10.10.1992

Η φωτογραφία του Β.Μπρντ και το πλακάτ του SPD του 1919 είναι επιλογές του "τετραδίου"...