Γιατρέ, τι να κάνω;

γράφει ο Μιχάλης Μητσός

Γιατρέ μου, πάσχω από κάτι που εγώ θα αποκαλούσα πολιτική σχιζοφρένεια, αλλά εσείς σίγουρα θα βρείτε έναν καλύτερο όρο. Επιτρέψτε μου να σας περιγράψω την κατάστασή μου. Κολυμπούσα πάντα στον χώρο της σοσιαλδημοκρατίας, καταλαβαίνετε τώρα, κάπου μεταξύ του παλιού ΚΚΕ εσωτερικού και του ΠΑΣΟΚ, δυσπιστία για τον Ανδρέα, πίστη στον Παπαγιαννάκη, ενθουσιασμός με τον Σημίτη, απογοήτευση στη συνέχεια, ένα ξαφνικό ενδιαφέρον για τους 58, μια έκπληξη από Το Ποτάμι, αλλά βασικά ήττες, ήττες.
 

Και ξαφνικά, έγινα περιζήτητος. Τις επόμενες ημέρες υπολογίζω ότι θα γίνω αποδέκτης τριών διαφορετικών καλεσμάτων. Η Ελιά με καλεί την ερχόμενη Πέμπτη στην πρώτη πολιτική εκδήλωση της Δημοκρατικής Προοδευτικής Παράταξης, όπου θα συμμετέχουν, λέει, «όλες οι δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας, της ανανεωτικής Αριστεράς, του μεταρρυθμιστικού Κέντρου και της πολιτικής οικολογίας». Ακολουθεί ο Λυκούδης, που με προσκαλεί στις 21 Οκτωβρίου σε μια άλλη εκδήλωση με στόχο τη δημιουργία μιας κίνησης-κόμματος που θα περιλαμβάνει στον τίτλο της τη λέξη «μεταρρύθμιση» και στην οποία οι δημοσκοπήσεις δίνουν, πριν ακόμη γεννηθεί, πάνω από 2%! Κάπου ενδιαμέσως, θα με καλέσει και ο Σταύρος Θεοδωράκης να ενισχύσω το δικό του εγχείρημα, χωρίς μάλιστα να θέτει πλέον όρους για το παρελθόν μου και τους ανθρώπους με τους οποίους τρώω τα βράδια.
 

Γιατρέ, τι να κάνω;
 

Θα μπορούσε βέβαια να δει κανείς με θετικό μάτι όλες αυτές τις κινήσεις. Παλιότερες έρευνες έχουν δείξει ότι το ποσοστό των πολιτών που κινούνται στον θολό χώρο της Κεντροαριστεράς είναι πάνω από 20%, άρα οποιαδήποτε προσπάθεια γίνεται για την ανασυγκρότηση αυτού του χώρου είναι καλοδεχούμενη. Το πρόβλημα είναι ότι τα παραπάνω καλέσματα είναι «αποκλειστικά»: ο στόχος δεν είναι να μαζευτούν όλοι οι ενδιαφερόμενοι σε μια αίθουσα και να αποφασίσουν πώς θα αντιμετωπιστεί ο δεξιός και ο αριστερός λαϊκισμός, αλλά να γίνουν διάφορες εκδηλώσεις σε διάφορες αίθουσες και στο τέλος να βγει ποια ήταν η μεγαλύτερη. Εντάξει, μπορώ αν θέλω να ανταποκριθώ και στα τρία καλέσματα, αλλά στο τέλος θα πρέπει να διαλέξω ποιον από όλους θα ψηφίσω. Φοβάμαι πως αυτό δεν οδηγεί στην ενότητα αλλά στον κατακερματισμό.
 

Γιατρέ, κάνω λάθος;

πηγή [κλειδωμένη]: εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ