Μυστικές διαδρομές...

στην Κ.

[...] σε μια γουλιά καφέ όλοι οι ύπνοι μου.

[...] και είναι πάλι οι λέξεις που θα μας ζεστάνουν.

Τι ωραίες ευθείες!

Σε τούτη εδώ την πόλη δεν συναντάς τους ποιητές...

Αγόρασα μολύβια για όλη μου τη ζωή.

Μεταξύ δύο σπιτιών κανένας ακάλυπτος. Μεταξύ δύο νεκρών καμμιά ζωή.

Παθήσεις  χρόνιες.

"[...] μ`άρεσες πολύ. Ξαπλωμένος στη μοκέτα να γράφεις τα συνθήματα και να κολλάς τις φωτογραφίες. Μου θύμισες αγοράκια που ζωγραφίζουν[...]".  Έτσι μου έγραφες -το `87 στέλναμε γράμματα, τακτικά. Δεν ξέρω αν πρόλαβα να σου απαντήσω...

[...] Νικόλας Δ.,

Μανόλης Σ.,

Αντώνης Κ.,

Μανόλης Οικ.,

Γιωργία Π.,

Ερωφίλη...,

Κωστής Κλ.,

Λήδα και Γιώργος Μ.,

Γιώργος και Μιχάλης Σ.,

Μαρία Γ.,

Αντώνης Π.,

Χριστιάνα[...]  Καταστάσεις ονομάτων από παλιές ζωντανές συντροφιές.

Δέσποινα των ηδονικών ατυχιών φεύγεις τώρα σε μοναχικό ταξίδι. 

Φτιάχνω πάλι ιστορίες από τη ζωή μου. [σημειώσεις πάνω σε σημειώσεις. Αν δεν είσαι όμως ο συγγράφεας αλλά ο ήρωας...]

Μια σκηνή από το παρελθόν. Ένα πρόσωπο κόκκινο.

ΑΥΤΟΤΕΛΗΣ ΔΙΗΓΗΣΗ 

Σε φέρνω κοντά 

Μέσα στο στήθος σου η αναπνοή μου βαριά 

Γεμάτη έρωτα.

Τα δικά μου τα ναυάγια θα σ`αρέσουνε.

Έκανα βόλτες στην γενέθλια πόλη. Τα παιδικά μου σχέδια έψαχνα να βρω.

Ταξίδευα -χωρίς να μετακινηθώ ούτε ένα μέτρο. Το στήθος σου με βασανίζει.

 

Σε μυστικές διαδρομές. Απόγευμα, θα σε συνατήσω.



Σημείωση: 
Την φωτογραφία την αλίευσα από την προσωπική σελίδα του φίλου Λευτέρη Τσίλογλου.