Τα δεύτερα, δικά μου! [28.06.2014]

 

Στο  "Τake Five"  γράφει πια η..."μαργαρίτα"! Είναι το ίδιο ευθύβολα σχόλια,  πιο ροκ,  ταιριαστός τίτλος, στο ύφος του καλού φίλου Λεωνίδα Καστανά.

Εμείς, κρατάμε τον ίδιο τίτλο, μια κίνηση εγκάρδια, όταν από τύχη ή από επιλογή συναντήσεις κάποιον και το κέρασμα οδηγεί σε μια συνύπαρξη γοητευτική. 

Το "τετράδιο εξόδου" επιστρέφει στην γενέθλια πόλη και γράφει πια σε ρυθμούς τζαζ από το "Καφέ-Βιβλίο", ένα χώρο έκπληξη...  [τραπεζάκια έξω, πραγματικά, να μας θυμίζουν πάντα έναν δίσκο χαραγμένο στο πικ-απ και στην σκέψη μας...]

 

Κάθε Σάββατο,  "Τα δεύτερα, δικά μου!".  Όσα συζητούν φίλοι σε μια παρέα...

 

 Α.ΣΤΕΓΟΣ [ 28.06.2014 ]

 

 

1. "Μια Κρήτη", μετεκλογική συνδιάσκεψη. Την Κυριακή 29-6-14 στις 11 πμ θα γίνει η συνδιάσκεψη της περιφερειακής παράταξης "ΜΙΑ ΚΡΗΤΗ περιβάλλον - άνθρωπος" στο Πάνορμο, στην αίθουσα συνεδριάσεων του ξενοδοχείου Panormo Beach. Στη συνδιάσκεψη θα συζητηθούν όλα τα θέματα που σχετίζονται με το εκλογικό αποτέλεσμα, την μετεκλογική πορεία της παράταξης, την πολιτική φυσιογνωμία της παράταξης και θα εκλεγεί νέα Γραμματεία.

 

Άντεξε η κίνηση στην δύσκολη εκλογική μάχη; Επικοινώνησε το πρόγραμμά της, τις θέσεις και τις δράσεις της, σε όλο το νησί; Οι αδυναμίες στην συγκρότηση του ψηφοδελτίου θα μπορούσαν να είχαν -και πως- καλυφθεί; Προέκυψαν στη βάση πολιτικών διαφορών; Αρκεί ή και απαιτείται μια συνεκτικότερη οργανωτική δομή;

 

Ζητήματα που τα μέλη, οι φίλοι θα συζητήσουν και η κίνηση θα επιχειρήσει με συλλογικό τρόπο να λύσει. Χάσαμε σε απόλυτους αριθμούς, φτάσαμε σε χαμηλότερο ποσοστό σε σχέση πάντα με τις περιφερειακές εκλογές του 2010. Διατηρήσαμε την έδρα μας, ο φίλος Αντώνης Ανηψητάκης θα εκπροσωπεί την κίνηση, το ψηφοδέλτιο, τους φίλους και ψηφοφόρους μας, στο νέο περιφερειακό συμβούλιο Κρήτης. 

 

Στάδιο δόξης λαμπρό. Με όλα τα θέματα ανοικτά για την επόμενη πενταετία. Η κίνηση, σήμερα, είναι σαφώς πιο ώριμη συγκρινόμενη με τα πρώτα βήματα της ίδρυσής της, ήδη τέσσερα χρόνια τώρα. Η στάση της στο δεύτερο γύρο των εκλογών αποτυπώνει με σαφήνεια τον τρόπο που θέλει και μπορεί να πολιτευθεί. Άλλωστε, τα ιδρυτικά της κείμενα έγραφαν ότι η θέση μας στα θεσμικά όργανα θα είναι ως να έχομε εμείς την ευθύνη λύσης των προβλημάτων του νησιού. Η επιλογή των πολιτών την έφεραν στην θέση της αντιπολίτευσης. Έτσι, ως μπόλι επιδιώκει να γονιμοποιήσει ασκούμενες πολιτικές. Ενισχύοντας θετικά βήματα, ασκώντας κριτική σε αρνητικές επιλογές, ερχόμενη σε ρήξη με αντιλήψεις και πράξεις που οδηγούν στο παρελθόν. 

 

Η πολύχρωμη γραμμή που συνδέει όλα αυτά εδράζεται στην πεποίθηση ότι η εποχή της διαχείρησης έχει παρέλθει και οφείλουμε να εισέλθουμε στον οραματικό σχεδιασμό ενός κοντινού μέλλοντος. Εδώ, η "Μια Κρήτη", θα βρεθεί απέναντι σε όσους θέλουν να συντηρήσουν την εκλείπουσα κατάσταση, συντηρώντας ουσιαστικά ένα σύστημα που έχει οδηγήσει στην κρίση. 

 

Η κίνηση δείχνει να ριζώνει. Όσοι την γνωρίζουν μιλούν ότι πρεσβεύει το διαφορετικό. Είναι στο χέρι και στο μυαλό μας να το αποδεικνύουμε καθημερινά. 

 

Με αυτές τις σκέψεις να ευχηθώ καλή επιτυχία στις εργασίες της συνδιάσκεψης. "Η εργασία κουράζει", όπως μας λέει ο ποιητής. Ενίοτε, μας κρατά μακριά από καταστάσεις αισιοδοξίας.    


2. "Μιλούσε συνεχώς με παρενθέσεις και αποσιωπητικά, σαν τυφλός που βάδιζε σ` ένα δωμάτιο γεμάτο έπιπλα." [1]  Έτσι είναι! Όσο κι αν προσπαθήσουν να κρύψουν τα σκουπίδια κάτω από το χαλί. Στους χωρισμούς και στις μετακομίσεις πάντα οι χώροι μένουν  [είναι]  καθαροί: Εκείνοι που αφήνεις και εκείνοι που πηγαίνεις...


3. Δοκιμή
Μένω μόνος στο χάος του κόσμου

Ψάχνω τα λόγια του καιρού  να βρω

Ξεχνώ μαζί σου τη βαριά ανάσα

Καταργεί τη μοναξιά το φωτεινό του δρόμου σου.[Νοέμβριος 2003]

Επιστρέφω εκεί... 

Αποφεύγω έτσι να γράψω σήμερα. Φοβάμαι ότι τα λόγια θα είναι πιο σκληρά.

Μεγαλώνω βέβαια και ωρίμαζω. Μπορώ να σκέφτομαι [μια δεύτερη φορά], να καταχωνιάζω τον αυθορμητισμό μου. Μπορώ να ελέγχω το συναίσθημα..  Εκείνο της πίκρας που αφήνει η λάσπη.

4. ΨΩΝΙΟ

Τον ψώνισε

και του πήρε τη μπάλλα

την ψώνισε

και τον πήρε η μπάλλα. 

Σπύρος Βούγιας  ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ, εκδόσεις Άλλη πόλη, 1986 [2]

5.  Σκέψεις πάνω σε χρόνο παρόντα. 
Ανέσυρα τον πίνακα του Ακριθάκη με τίτλο "Επανάσταση" [Αθήνα 1967, τέμπερα 1,37 x 2,00μ. Συλλογή Ν.Σαρλή - Ε.Πετζετάκι] 

και τον  στίχο του Κουλουφάκου 

"Άρχισα κιόλας να μην πολυανησυχώ

που δεν είμαι σε θέση πια

να κάνω μια επανάσταση κάθε βδομάδα."

[από το ποίημα Προοίμιο γηρατειών, δημοσιεύτηκε στην "Επιθεώρηση Τέχνης", τ.99., Μάρτιος 1963]

Έτσι, την αδυναμία κάνοντας πράξη επιμένω σε ένα άδικο παρόν. Το μέλλον αργεί... [ Ο Ακριθάκης το 1967 ήταν στα 28, ο ποιητής το 1963 στα 39... Αποτολμώ την σύζευξη στα 47 μου...]

ΥΓ. Θα κάνω φράξια μαζί της/ κιας πάθω και λιποθυμιά/ απ`τον καπνό του παραδείσου/ να πιώ κι εγώ μια ρουφηξιά//

 

 

 

[1] Μανόλης Αναγνωστάκης, ΥΓ εκδόσεις Νεφέλη

 

[2] Η πρώτη φράση του βιβλίου είναι αποκαλυπτική : "Η πρώτη φορά που μου πέρασε από το μυαλό πως ποίηση και ποδόσφαιρο δε ήταν αναγκαστικά αντίθετα πράγματα, ήταν μια Κυριακή του 1968, που ο Μανώλης Αναγνωστάκης με πήρε μαζί του στο γήπεδο, παρέα με τον Ανέστη το γιό του."