Οι παλιοί του φίλοι

στον Λάμπρο και στον Μάρκο

Έτρεχε στις περασμένες αναρτήσεις, όπως παλιότερα αναζητούσε στιγμές στα ημερολόγια του. Όλες οι ιστορίες στο παρελθόν έχουν συμβεί.

Τώρα στο διαδίκτυο είναι όλα συγκεντρωμένα και χαμένα μαζί.  Χωρίς να το καταλάβει ή μήπως το προσπάθησε, επισκέφτηκε την πρώτη σελίδα. Από καιρό τώρα κλειστή. Μα, και η δεύτερη είναι κλειστή επίσης. Φίλοι, που συναντήθηκαν σε άλλες διαδρομές. Κρατάνε ακόμα ένα σημείο. Σταθερό σημείο αναφοράς. Στον ορυμαγδό της πληροφορίας είναι μια όαση γνώσης, γνώμης και πνευματικής ευχαρίστησης. Άλλαξε ο τρόπος. Η θέαση των γεγονότων. Η απόσταση από τα πράγματα. Άλλαξε και ο ίδιος. Περισσότερο προσωπικός ο λόγος του. Εσωστρεφής. Προτιμούσε τη σιωπή, χωρίς κατ` ανάγκη να σημαίνει ότι επιδιώκει την απομόνωση.

Τα ημερολόγια του είναι πάντα τακτοποιημένα. Τα παλιότερα στο κομοδίνο, που κληρονόμησε από τους δικούς του. Τα νεώτερα κοντά στο γραφείο του. Μικρές ιστορίες, αποσπάσματα. Μικρά αγκάθια, μένουν έτσι χρόνια τώρα. 

Οι παλιοί του φίλοι. Είναι αλήθεια: ένας ολόκληρος κόσμος άνοιξε μπροστά του. Οι συναντήσεις αυτές είχαν ένα άρωμα ανάτασης. Την ηρεμία μιας λεβάντας. Τη σπιρτάδα ενός νυχτολούλουδου.  Την κομψότητα μιας γαζίας.

Θέλουν νερό και φροντίδα να ανθίσουν. Είναι μάτια γόνιμα.