γράφει ο Νικόλας Σεβαστάκης
Πέρα από δίκες προθέσεων ή ασκήσεις καχυποψίας θα πω το εξής: ο σημερινός
λόγος και οι κυρίαρχοι τόνοι του (στο Παρίσι με τη συνέντευξη Βαρουφάκη /
Σαπέν, στην τηλεόραση του Γιάννη Δραγασάκη) προεικονίζουν έναν δρόμο, μια
λογική πολιτικής διαπραγμάτευσης. Με ασάφειες, με αρκετές αποσιωπήσεις, με
βολικές ερμηνείες, ίσως, αλλά, παρόλα αυτά, έναν δρόμο ευρωπαϊκό.
Τι σημαίνει
αυτό; Κρατώ κάποια θετικά νομίζω σημεία: αποστασιοποίηση από τον συνοπτικό αντι-γερμανισμό, υιοθέτηση μιας έννοιας κοινωνικού
συμβολαίου, αποδοκιμασία μέχρι και του πανίσχυρου στο φαντασιακό της
Αγανάκτησης σχήματος ''Νότος εναντίον Boρρά''...Με άλλα λόγια: η πολιτική
διαμάχη, ακόμα και η στιγμή της σύγκρουσης σε βασικά σημεία, δεν χρειάζεται
προσφυγή σε κατηγορίες ηθικού στιγματισμού του άλλου, στην άθλια θανατόφιλη
"προδοτολογία'' που φλογίζει αυτές τις μέρες πολλά απ` τα ριζοσπαστικά
timelines και τα μετατρέπει σε έκτακτα δικαστήρια.
Δεν έχω καμιά επάρκεια για τεχνικοοικονομικές
παρατηρήσεις σχετικά με τις πιθανότητες επιτυχίας ή αποτυχίας μιας πολιτικής
διαπραγμάτευσης. Διαβάζω πολλές πρόωρες ''φιλελεύθερες" νεκρολογίες /
καταστροφολογίες και άλλες τόσες radical μεγαλοστομίες που συγχέουν τη λύση του
ελληνικού προβλήματος με την κατάρρευση του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού... Αυτό
που αισθάνομαι όμως είναι ότι μόνο μια πολιτική διαπραγμάτευση απαλλαγμένη όσο
το δυνατό από εθνικιστικούς και αντιστασιακούς λυρισμούς, από φαντάσματα
ηρωισμού και ικριώματα υποτέλειας, μόνο μια διαπραγμάτευση που αρχίζει με τη
θετικότητα ενός στόχου [ τι θέτω ως προτεραιότητα στόχων] και όχι από το πόσο
αντιπαθής ή ξινός είναι ο συνομιλητής μου, μόνο μια τέτοια σχέση κομίζει νόημα
στη συγκυρία που ζούμε.
Υπάρχουν βέβαια πολλά ιδεολογικά, πρακτικά και
ψυχολογικά εμπόδια για ένα τέτοιο ποιοτικό άλμα. Μα για αυτό θα έχουμε να πούμε
πολλά τις εβδομάδες που έρχονται...
από την προσωπική σελίδα του κ. Σεβαστάκη στο facebook
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου