Μη πετάξεις τίποτα #8

[...] Βιβλία, χαρτιά, στοίβες οι εφημερίδες, σκόρπια τα περιοδικά. Χάρτινοι φάκελοι και αποκόμματα. Η μυρωδιά του χαρτιού ανάμικτη με εκείνη ενός φτηνού ελληνικού καπνού για τσιμπούκι. Ένα μικρό γραφείο με παραλληλογράφο. Κάποια σχέδια που δεν τελείωσαν ποτέ. Δύο πολυθρόνες που έδιναν καθημερινά μάχη για να μην εκτοπιστούν στη μικρή βεράντα που ανοιγόταν έξω από το "σαλόνι". Βιβλία και χαρτιά[...]

Αν αποφάσιζε κάποτε να τακτοποιήσει το...καθιστικό του, τούτα τα μικρά διαμαντάκια θα τα έβαζε σε φάκελο πορτοκαλί.  Μέχρι τότε θα τα παρουσιάζει εδώ.  Με μια σειρά που έχει στο κεφάλι του...

   

Α.ΣΤΕΓΟΣ

"Μη πετάξεις τίποτα..."  Την τελευταία μέρα του μήνα στο "τετράδιο εξόδου".

Σημείωμα της σύνταξης

γράφει ο...26χρονος Αντώνης Χελιδώνης

Η συνέλευση είχε ουσιαστικά τελειώσει... Η εισήγηση, δεκτή με ένα μόνο λευκό,  περίμενε την υλοποίησή της. Οι σ.[1] ικανοποιημένοι από την επιτυχία της κουβέντας, ανυπομονούσαν για τη βραδινή συνέχεια σε γνωστή ταβέρνα του Ναυαρίνου.

"Σ.και σ."[2], ανέκραξε ο γνωστός παλαιοκομματικός της Νεολαίας. Ένα βαρύ, αγχωτικό "ωχ" ξεπήδησε από τη συνέλευση. Υπήρχε και προηγούμενο: Εκείνο το απόγευμα διαφώνησε με τα θέσφατα του πρόσφατου συνεδρίου και μάλλον είχε κουράσει. όμως αυτός - παλιός γαρ - ξεπερνάει το κλίμα και προσπαθεί να το ανατρέψει: "Καλές οι επιτροπές και οι ομάδες που δημιουργήσαμε. Όμως καμιά δεν προωθεί - αυτόνομα εννοώ - την επικοινωνία με τους Άλλους, τους πολλούς νέους έξω από εμάς. Προτείνω και ζητώ να γίνει αποδεκτό να διερευνήσουμε τις δυνατότητες της έκδοσης ενός περιοδικού."

Οι γυναίκες της συνέλευσης άδραξαν την πρόσκληση της γέννησης. Η μικρή συντακτική ομάδα δημιουργήθηκε. Με χαμόγελα. Οι πρώτοι φόβοι ήρθαν στον παλαιοκομματικό. "Περιοδικό σημαίνει άρθρα, συνεργάτες, κόπο, έμπνευση, προσωπικό δόσιμο, μα και χρήματα." Ίσως ο ίδιος να μην το πολυπίστευε. Όμως η ομάδα ψάχτηκε βαθιά, είχε πολλά κουράγια. "Θα συνδράμει ο χώρος μας", έλεγαν. Ο χώρος , που γνωρίζει να δίνεται σε στόχους και προσπάθειες δυσανάλογες του μεγέθους του.  Χώρος με καλές προθέσεις και φιλοδοξίες...

...Περάσαμε γρήγορα ύφος - μορφή - δομή. Μπήκαμε στην ποθητή ύλη. Με σύμμαχο την αντιφατική επικαιρότητα της εποχής. Όπου τα "μεγάλα" γεγονότα σκιάζουν ψυχές ευαίσθητες και πολιτικά ηττημένες και τα "μικρά" ανακαλύπτουν νέες φύτρες παλιών αξιών, που δεν τις ξεχάσαμε, μα  χάθηκαν κλεισμένες, αμυντικές παρακαταθήκες σε έναν κόσμο που τις έχει ανάγκη! 

Έχει και ο χώρος μας - η πολιτική  έκφραση και η νεανική ιδιαιτερότητα - ανάγκες. Θα τις καλύψει το περιοδικό; Δεν είναι από τους στόχους μας. Να εμπλουτίσουμε τα κανάλια επικοινωνίας, διαλόγου και προβληματισμού θέλουμε. Φιλοδοξούμε να αποτελέσει παρέμβαση στα "άγνωστα" δρώμενα της πόλης, του πανεπιστημίου, της ψυχαγωγίας των νέων πολιτών. Τέτοιο είναι το πρώτο τεύχος. Η συντακτική ομάδα αποζητά μια μόνιμη σχέση με την έμπνευση και το πάθος. Δεν θα αρκεστούμε σε δεδομένα ιδεών, αξιών, οραμάτων. Θα προσκαλέσουμε, θα προκαλέσουμε και όλους εσάς: Σε μια κοινή αναζήτηση.

ΥΓ. Το πρώτο τεύχος είναι έτοιμο. Προς τυπογραφείο... Κερδίσαμε την αναμέτρηση με την ύλη! Με την... Μαρία τι γίνεται; Εντάξει, "δική μας" είναι, αλλά οι νόμοι της αγοράς την πιέζουν εξίσου με τους..."άλλους".

Ο παλαιοκομματικός, με ύφος ανάλογο προτείνει: "σύντροφοι, ας ανακαλύψουμε το marketing ως σύγχρονο εργαλείο δράσης. Σε απλά ελληνικά: Διαφημίσεις...γαμώτο!"

Θεσσαλονίκη 18.03.1994

[1]: που μπορεί να σημαίνει: σύντροφος, συναγωνιστής, συνάδελφος, συμπαθών, συμπάσχων...

[2]: που εδώ σημαίνει: σύντροφοι και συντρόφισσες

Περιοδικό "παιδεία εν πράξει" τ.1, Μάρτιος 1994, Θεσσαλονίκη. [βραχύβια εκδοτική προσπάθεια της νεολαίας Θεσσαλονίκης του Συνασπισμού. Εξέδωσε μόλις τρία τεύχη. Στα "μονά" είχα αναλάβει να γράφω το Σημείωμα της συντακτικής ομάδας].