Οι εντιμότατοι φίλοι μου... Μαρίνα Σπανάκη

Στην νέα αυτή στήλη το λόγο θα έχουν… «οι εντιμότατοι φίλοι μου...». Πολίτες αυτής της πόλης, σύντροφοι της καθημερινής μου ζωής, άνθρωποι σημαντικοί… Δίνουμε τις ερωτήσεις και εκείνοι-ες  θα καταθέτουν τις απαντήσεις. Φτιάχνουμε μαζί ένα φωτογραφικό άλμπουμ με περισσότερες λέξεις.

Κρατάμε για εμάς την πολυτέλεια ενός υστερόγραφου...[Α.ΣΤΕΓΟΣ]

Γεννήθηκα … Στο Ηράκλειο της Κρήτης 

Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό μου είναι… Η εγκεφαλικότητά μου 

Το μεγαλύτερο μειονέκτημά μου… Η εγκεφαλικότητά μου 

Η αγαπημένη μου απασχόληση… Το διάβασμα 

Η αρετή που θαυμάζω περισσότερο σε έναν άνθρωπο… Η πειθαρχία 

Θεωρώ σημαντικό στους φίλους μου… Να σέβονται την ελευθερία ενός ανθρώπου και να κατέχουν την ποιότητα της αποδοχής 

Θα ήθελα να γίνω… Αυτό που ήδη είμαι 

Θα ήθελα να ζήσω… Τη ζωή μου όσο πιο γεμάτα γίνεται 

Το χρώμα μου είναι το… Μωβ, η κάθε του απόχρωση

Συχνά αναρωτιέμαι… Αν ζούμε μέσα σ’ ένα ονειρόδραμα, κι αν όταν κλείνω τα μάτια εξακολουθεί να υφίσταται ο κόσμος 

Θεωρώ ενδιαφέρον… Το παιχνίδι να ζούμε σε συνθήκες που δεν υπάρχουν στη δική μας πραγματικότητα όπως για παράδειγμα: «πως θα ήταν ο κόσμος μας αν αφαιρούσαμε τη μνήμη;» 

Αγαπώ… Δύσκολο να πω. Ίσως τον πειραματισμό της κατάργησης της αγάπης 

Διάβασα… Πρόσφατα; Διαβάζω διάφορα βιβλία μαζί. Ας αναφερθώ στον «Ορλάντο» της Βιρτζίνια Γουλφ. 

Ταξιδεύω με… Τη φαντασία μου, που με μεταφέρει εύκολα και γρήγορα όπου θέλω, και με το μικρό πράσινο αυτοκίνητό μου

Μου αρέσει… Η καλή και εποικοδομητική παρέα 

Δεν μου αρέσει… Να τρώω κρέας 

Οι άνθρωποι γύρω μου… Μου δίνουν πάντα πολλά. Με εμπνέουν! Όποιοι κι αν είναι, απ’ όπου κι αν προέρχονται 

Θα ήθελα να συναντήσω… Το βαθύτερο εαυτό μου 

Ήρωας μου… Δεν έχω ήρωες, ποτέ δεν κατάλαβα τι σημαίνει κατ’ ουσία να έχει κανείς ήρωες 

Φαντάζομαι… Πόσο μυστηριωδώς όμορφα θα είναι να πατήσει κανείς το πόδι του στο φεγγάρι ή στον Άρη ή να ταξιδεύει κανείς ως τα πέρατα; του σύμπαντος 

Ανησυχώ… Για το μέλλον της Ελλάδας

Μισώ… Μισώ τους ανθρώπους που μισούν τα ζώα

Θαυμάζω… Τη λειτουργία του ανθρώπινου εγκεφάλου και τα επιτεύγματα του ανθρώπου

Θα ήθελα να ζήσω… Στο Περού

Από την Ιστορία με συγκινεί… Πολλά με συγκινούν από την ιστορία, δεν θα μπορούσα να περιοριστώ σε ένα ή κάποια γεγονότα 

Θα άλλαζα στην πόλη μου… Την γενική αισθητική της (νομίζω θα την γκρέμιζα και θα την αναδημιουργούσα) 

Θα άλλαζα στον κόσμο… Τις ταξικές διαφορές, τις σεξιστικές διαφορές, το ρατσισμό, τις διαφορές

Εύχομαι… Να ‘ρθει μια μέρα που όλοι εμείς οι άνθρωποι θα ζούμε το τώρα με αληθινό χαμόγελο, δίχως πίκρα, πόνο, δάκρυ

Πολιτική… Αριστερή πολιτική 

Πολιτικοί… Αριστεροί πολιτικοί 

Μου ταιριάζει η φράση… «…Πολλές φορές λαχτάρησες να βρεθείς στα βουνά, μόνο και μόνο για να μη χρειάζεται να υπογράφεις ή να σφραγίζεις έγγραφα ή να ανταποδίδεις εθιμοτυπικές επισκέψεις…»

Θα ήθελα να ρωτήσω… Πως σας φαίνεται η ιδέα να ζούμε δίχως να ρωτούμε Που; Πως; Ποιος; Πότε; και γιατί;

από την παράσταση Μόλλυ Μπλουμ

υγ. Η Μαρίνα Σπανάκη, σκηνοθέτης, ηθοποιός έχει ένα πλούσιο βιογραφικό. Γραμμές του, όψεις και θέσεις, φαίνονται καθαρά στις απαντήσεις, που μας έδωσε. Η στήλη και ο συντάκτης της βρίσκονται μαζί της την διεκδίκηση ενός καλύτερου κόσμου... χωρίς "διαφορές", αλλά κρατούν αποστάσεις από την επιθυμία της να ζήσει στο Περού. Η πόλη θα έμενε πιο φτωχή δίχως την παρουσία της. Ο "κύκλος γραφής" θα έκλεινε. Κείμενα του Μπέκετ, του Μπλανσό, του εμβληματικού Τζόϋς, ίσως να αργούσαν να συναντήσουν ξανά το θεατρικό κοινό. Άλλωστε, όπως γράφει η ίδια "ταξιδεύει με την φαντασία της". Ας συνεχίσει να το κάνει, πλούσιοι και εμείς με τη δουλειά της. Και εκείνο το μικρό πράσινο αυτοκίνητό της, αρκεί για να συναντήσει μια "καλή και επικοδομοιτική παρέα".