Τα δεύτερα, δικά μου! [26.04.2014]

Στο  "Τake Five"  γράφει πια η..."μαργαρίτα"! Είναι το ίδιο ευθύβολα σχόλια,  πιο ροκ,  ταιριαστός τίτλος, στο ύφος του καλού φίλου Λεωνίδα Καστανά.

Εμείς, κρατάμε τον ίδιο τίτλο, μια κίνηση εγκάρδια, όταν από τύχη ή από επιλογή συναντήσεις κάποιον και το κέρασμα οδηγεί σε μια συνύπαρξη γοητευτική. 

Το "τετράδιο εξόδου" επιστρέφει στην γενέθλια πόλη και γράφει πια σε ρυθμούς τζαζ από το "Καφέ-Βιβλίο", ένα χώρο έκπληξη... Κάθε Σάββατο,  "Τα δεύτερα, δικά μου!".  Όσα συζητούν φίλοι σε μια παρέα...

   

Α.ΣΤΕΓΟΣ [ 26. 04.2014 ]

1. Δύο μέρες μόλις μετά το φονικό στον οικισμό Μυριοκέφαλα, ο Αλέξης Τσίπρας στην Ιεράπετρα, στα ανατολικά του νησιού, μίλησε, σε ανοικτή συγκέντρωση του κόμματός του, "για "μπαλωθιά" που δίνει ο κρητικός λαός "στους φθαρμένους πολιτικούς, στα φθαρμένα κόμματα που μας έφεραν ως εδώ". Ξύλινος λόγος ξεπερασμένος και ανήθικος. Αμέσως μετά μίλησε για ανωμαλία, ναι "ανωμαλία λοιπόν σε κάθε πτυχή της ζωής των ανθρώπων, ναι, αυτό έφερε το μνημόνιο κι οι κυβερνήσεις του τα τέσσερα τελευταία χρόνια". [Είναι φανερό ότι η πολιτική σκέψη του κ. Μιχελογιαννάκη πλανάται πάνω από την Κουμουνδούρου].

Αυτή δε, η επίμονη μανιχαϊστική ρητορική, με τρανταχτά παραδείγματα το "ή Εμείς ή οι Άλλοι" και το "ΣΥΡΙΖΑ ή Μέργκελ", στέλνει ένα ολόκληρο ρεύμα σκέψης πολύ κοντά στο Κομμουνιστικό κόμμα της Ελλάδας. [διαβάζοντας δε και την εκλογική διακήρυξη του ΣΥΡΙΖΑ, μέσα από το βλέμμα του καλού μου φίλου Αλέξανδρου Καραγιάννη, προσυπογράφω την παρατήρησή του ότι ηγέτης παραμένει και μάλιστα αδιαμφισβήτητος ο Παναγιώτης Λαφαζάνης]. 

Τέλος, να σημειώσω ότι όσοι θέτουν διλήμματα οφείλουν να περιμένουν και να σεβαστούν τις απαντήσεις... Οι κάλπες έχουν ήδη στηθεί.

2. Το παράδειγμα του Πειραιά, η στάση και η πράξη της τοπικής οργάνωσης της ΔΗΜΑΡ είναι ένα μάθημα για όλους. Θυμάμαι, μειράκιον δεκαεπτά ετών και κατά την προετοιμασία των δημοτικών του 1986 στελέχη του Κόμματος να υπηρηφανεύονται -και δικαίως γράφω τόσα χρόνια αργότερα- για την καθαρότητα των θέσεων μας για την Ευρώπη και την τοπική αυτοδιοίκηση. 

Σκέφτομουνα -τότε με την καθοδήγηση και την κατήχηση, σήμερα με το μαξιλάρι μου- ότι μια εμπνευσμένη στρατηγική μια σωστή τακτική χρειάζεται για να την υπηρετήσει... Αυτόνομη κάθοδο με τον σ. Φιλίνη στην Αθήνα, συνεργασία με το ΚΚΕ και τον Στέλιο Νέστορα στη Σαλονίκη, ο Κωσταράκος μόνος του στον Πειραιά, με την "Δημοτική ανάπλαση", τον φίλο Ξυριτάκη και το ΚΚΕ εδώ στο Ηράκλειο. [ένα απίστευτο αλλαλούμ, σουρεαλιστικές οι "κατά περίσταση" διαπιστώσεις, οι εξηγήσεις,  οι προσπάθειες χειραγώγησης των τοπικών οργανώσεων...]

Ο ρόλος των προσώπων είναι καταλυτικός. Το πεδίο των αυτοδιοικητικών εκλογών χρησιμοποιείται κατά κόρον για ανάπτυξη στενών, φιλόδοξων ατομικών σχεδίων. Ήρθε ο Πειραιάς σήμερα να το πιστοποιήσει.  

Στην πρωτεύουσα, στο Ηράκλειο αλλά και στον δήμο της "Άνω-Κάτω Παναγιάς",  οι φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ διατρανώνουν  την αντίθεση του στον Καλλικράτη και διαμορφώνουν τις θέσεις τους στο πλαστό -κατά τη γνώμη μου, αλλά και για την ανάλυση της ΔΗΜΑΡ- πλαίσιο "μνημόνιο-αντιμνημόνιο"... Η συνεργασία με τέτοια κομματικά σχήματα ακυρώνει τον αυτοδιοικητικό λόγο του ρεύματος της δημοκρατικής αριστεράς, δηλώνει υποταγή στο πολιτικό σχέδιο του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και τέλος αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο [επιθυμία] μιας συνολικότερης συνεργασίας στο κοντινό μέλλον. 

Είναι με μια φράση ο πρόλογος σε ένα έργο με κακό τέλος...

3. Στα χρόνια της ξηρασίας... Επέμενε να σκέφτεται τα πράγματα και μια δεύτερη φορά. Ειδικά τούτη την εποχή των μεγάλων ερωτημάτων. Την εποχή των μικρών απαντήσεων. Ζούσε το παρόν, άρα σκεφτόταν το παρελθόν και έβλεπε το μέλλον και προσπαθούσε κάθε στιγμή να μη δεχθεί τις βεβαιότητες τους. Επέμενε να βλέπει την ουσία και να θετεί ένα ερώτημα: Αν όποιος -α αυτοπροσδιορίζεται ως αριστερός -ή μπορεί να έχει και την παραμικρή σχέση με τη βία...

Επέμενε να σκέφτεται. Να αφήνει να καταλαγιάσουν γεγονότα, κινήσεις εντυπωσιασμού, παροξυσμοί και κουραφέξαλα. Η βία - γέννημα αυτού του δύσκολου καιρού, η βία του κράτους, των ΜΑΤ, των δυνάμεων καταστολής και των φασιστών ανατροφοδοτείται από τη ρητορική μιας κατ` όνομα ριζοσπαστικής αριστεράς,  που δεν την καταδικάζει και την σιγοντάρει, μιας ρητορικής που αφήνει μια σπίθα να σιγοκαίει... Να σιγοκαίει σήμερα, για να κάψει αύριο τα τελευταία ψήγματα της πολιτικής...

Επέμενε να σκέφτεται που εδώ σημαίνει επέμενε να θυμάται τον Ηλία Ηλιού και την πολιτική ανάλυσή του συμπυκνωμένη στη φράση: "θα σας τρελάνουμε στην νομιμότητα". Μια φράση και μια ανάλυση που δεν απέτρεψε βέβαια,  τα βίαια επεισόδια του `65, δεν κατόρθωσε να αποτρέψει τη χούντα των συνταγματαρχών αλλά συσπείρωσε και ενέπνεσε μια γενιά αριστερών, μια γενιά αριστερών που σήμερα βρίσκεται στο περιθώριο.

Ξυπνήσαμε διαδήλωναν. Από τον ατομικό ύπνο βυθίστηκαν στη συλλογική ψευδαίσθηση. Σκέφτηκε να κρατήσει το συλλογικό. Είναι σπουδαία ιστορία να επιχειρείται, κουτσά, δειλά, λειψά, μα να επιχειρείται να περάσουν από το εγώ στο εμείς...

Δεν τα κατάφερε.. Το σύνθημα "Η χούντα δεν τελείωσε το `73... " άνοιγε ένα τεράστιο χάσμα. Ένα ανυπέρβλητο εμπόδιο. Μια απέραντη έρημο. Όχι μόνο γιατί η δική του ανάλυση για τη δημοκρατία, τις κατακτήσεις της και τον διαρκή και καθημερινό αγώνα για την προάσπιση και εμβάθυνσή της, δεν μπορούσε να φυτρώσει εκεί. Όχι μόνο γιατί ο φόβος και η αγανάκτηση δεν οδηγούν τη σκέψη. Μα γιατί ακριβώς το δικό του μυαλό δεν το χωρούσε. Πως να υπερασπιστεί αυτό το σύνθημα κάποιος -α που αυτοπροσδιορίζεται αριστερός -ή...

Εκείνοι, επινόησαν, στα χρόνια της ξηρασίας, νέες διαιρέσεις ακαλλιέργητης γης... 

4. Κανονικά λειτούργησαν στην πλειονότητά τους τα σχολεία που άνοιξαν νωρίτερα προκειμένου να αναπληρωθούν οι ώρες που χάθηκαν από τις καταλήψεις. 
Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες από το υπουργείο Παιδείας, με καταλήψεις απάντησαν οι μαθητές μόνο σε τρία σχολεία της Αττικής από τα περίπου 150 που λειτούργησαν σήμερα, ενώ 17 καταλήψεις καταγράφηκαν στο Ηράκλειο της Κρήτης [είναι γοργή και πλέρια η Άνοιξη στο νησί].

Οι ίδιες πληροφορίες, ανέφεραν ότι η συμμετοχή των καθηγητών στην τρίωρη στάση εργασίας που κήρυξε η ΟΛΜΕ για σήμερα, αύριο και μεθαύριο, κινήθηκε σε μονοψήφιους αριθμούς.

[διαβάζω ξανά και ξανά την ειδησειογραφία των τελευταίων ημερών]. Υπάρχουν στιγμές ανάτασης. Μικρές ζωογόνες εκπλήξεις. "Οι καθηγητές και οι μαθητές γύρισαν την πλάτη στην καθοδηγούμενη ηγεσία της ΟΛΜΕ". Αυτές οι στιγμές, μικρά βότσαλα, πολύτιμα στοιχεία ενός  αχαρτογράφητου δρόμου.



5. Σήμερα, είκοσι τρεις μέρες πριν την κάλπη,  "προτιμάμε αντί γι` Ανάπτυξη να μιλάμε για Προκοπή, γιατί παραπέμπει στον κόπο, στον ιδρώτα και απομακρύνει το μυαλό από αρπαχτές και σκάνδαλα".[1]  Επαναφέρουμε την πολιτική ως πρόγραμμα κοινωνίας και διεκδικούμε -ως δύναμη κυβερνητική- " την πλειοψηφία για να διευρύνουμε τις δυνατότητες συμμετοχής των πολιτών στη λήψη των αποφάσεων, για να αξιοποιήσουμε τον πλούτο που κομόζουν οι μειοψηφίες, τα κινήματα, οι περιβαλλοντικές οργανώσεις, οι κοινωνικές, πολιτιστικέςοργανώσεις, αλλά και οι πολίτες, οι προσωπικότητες της επιστήμης των γραμμάτων και της τέχνης που τούτος ο τόπος δεν έπαψε ποτέ να γεννά". [2]   Αντλούμε δύναμη από τη δύναμη της Κρήτης και των ανθρώπων της...

Ενεργοί πολίτες, γυναίκες και άντρες, υποστηρικτές της ανεξάρτητης περιφερειακής κίνησης  " ΜΙΑ ΚΡΗΤΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ - ΑΝΘΡΩΠΟΣ ", δένονται με τις έννοιες της συλλογικότητας, της συναίνεσης και της εναλλαγής, εργάζονται και προσδοκούν καλά αποτελέσματα! Με σύμμαχο μια αδιόρατη αισιοδοξία, και ένα πείσμα. Με τη δική μας ελπίδα στο σήμερα και το αύριο του πολιτσμού, των εργατών του χεριού και του πνεύματος, των νέων πολιτών.  "Με λογισμό και μ` όνειρο..."

Στα ψηφοδέλτια της κίνησης θα βρίσκομαι κι εγώ, αποδεχόμενος την πρόταση του φίλου Ανηψητάκη, υποψήφιος στην περιφερειακή ενότητα Ηρακλείου. 

[1] και [2]: από την διακήρυξη της κίνησης 




ΥΓ. Μόνος και περιπλανώμενος στα μάτια της χάθηκα.