Αποχαιρετισμός

  

Τώρα που φύγαν όλα στέλνουμε γλυκό χαιρετισμό...

Σπιτοχελίδονο Delichon urbica

Το κλασσικό χελιδόνι της πόλης με μήκος 13 εκατοστά. Έρχεται στη χώρα μας αρχές Μαρτίου και φεύγει γύρω στα τέλη Σεπτεμβρίου. Αρκετές φορές φτάνει στην Ελλάδα ήδη από το Φεβρουάριο, οπότε είναι και ένας υπερβολικά πρώιμος προάγγελος της άνοιξης. Αναγνωρίζεται εύκολα από τα άλλα χελιδόνια από το μικρό μέγεθος και το λευκό ουροπύγιο. Το κεφάλι, η ράχη, οι φτερούγες και η ουρά του είναι κυανόμαυρα ενώ το κάτω μέρος του λευκό. Οι φτερούγες του Σπιτοχελίδονου είναι μακριές και η ουρά του κοντή και διχαλωτή χωρίς μύτες. Τα πόδια του κοντά και τα δάχτυλά του σκεπασμένα με λευκά φτερά. Απαντάται σχεδόν παντού: σε ανοιχτές περιοχές, πάνω από καλλιεργημένες εκτάσεις αλλά και σε υγρά μέρη όπως οι βάλτοι και τα ποτάμια καθώς και μέσα στις πόλεις, από τη θάλασσα μέχρι και στα ψηλότερα βουνά μας. Συχνά βλέπουμε το Σπιτοχελίδονο σε μεγάλα κοπάδια, να αερογλιστράει ψηλά στον ουρανό. Το κελάηδημά του είναι ένα σιγανό αλλά ευχάριστο και φλύαρο τερέτισμα. Τρέφεται με μικρά έντομα, κυρίως κουνούπια. Οι φωλιές του Σπιτοχελίδονου ξεχωρίζουν από τις φωλιές των άλλων χελιδονιών της Ελλάδας καθώς είναι τελείως κλειστές με ένα μικρό άνοιγμα στο πάνω μέρος. Τις κατασκευάζει με λάσπη, συνήθως κάτω από τα γείσα των κτιρίων ή σε βράχους. Το θηλυκό γεννάει δύο ή και τρεις φορές το χρόνο από 4-5 λευκά αβγά που κλωσσάνε από κοινού και οι δύο γονείς επί δύο εβδομάδες. Οι νεοσσοί δέχονται τη φροντίδα του ζευγαριού και πετούν μετά από 19 -22 μέρες. [ Πηγή: ΟΛΑ ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ 1996]

Η φωτογραφία είναι της καλής φίλης του ""τετραδίου",  Κατερίνας Κ. 

υγ. Τα χελιδόνια πάντοτε επιστρέφουν...