Σήμερα, ημέρα μνήμης, σε καιρούς αναστοχασμού, διαβάζω ξανά τις ΣΤΙΓΜΕΣ του Λεωνίδα Κύρκου. Από το τρίτο στη σειρά βιβλίο, με τη δική του "εισαγωγή", το ιστορικό ντοκουμέντο του ΚΚΕ Εσωτερικού, "Οι Στόχοι του Έθνους". [Α.ΣΤΕΓΟΣ]
γράφει ο Λεωνίδας Κύρκος
"Τα χρόνια που ακολούθησαν την επιβολή της δικτατορίας έγιναν πολλές αναλύσεις γιατί έγινε το χουντικό πραξικόπημα επί πρωθυπουργίας του Παναγιώτη Κανελλόπουλου, που ήταν αρχηγός της ΕΡΕ, και με κυβέρνηση το πολιτικό επιτελείο της Δεξιάς.
Θεωρώ ότι σωστότερη προσέγγιση είναι ότι ο πυρήνας της συντηρητικής παράταξης, οι οικονομικοί υποστηρικτες της και οι ξένοι "προστάτες", είχαν τρομάξει από τη συνεχή άνοδο του λαϊκού κινήματος. Από τη στήριξη που είχε από ολόκληρη την κοινωνία και από τη δυναμική της ανάπτυξής του. Σε τέτοιες ώρες η κεφαλαιοκρατία βάζει στην άκρη όλη τη θεωρία περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ατομικών ελευθεριών και συνταγματικών εγγυήσεων, αποκαλύπτοντας το στυγνό της πρόσωπο, αυτό της βίας. Ένα μάθημα βεβαιωμένο από την Ισορία, που δεν πρέπει να ξεχνιέται.
Σε μια τέτοια ανάλυση βασίστηκε, μετά την πτώση της Χούντας, η εισήγησή μου στην Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ εσωτερικού, με τίτλο "Οι Στόχοι του Έθνους στη μεταβατική φάση προς τη θεμελίωση της Δημοκρατίας", ένα αληθινά επαναστατικό κείμενο, που δεν κατανοήθηκε.
Ο αναγνώστης ας μου επιτρέψει να το παραθέσω ολόκληρο".
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο ντοκουμέντο του ΚΚΕ Εσωτερικού.
Λεωνίδας Κύρκος ΣΤΙΓΜΕΣ ΙΙΙ, βιβλιοπωλείον της ΕΣΤΙΑΣ, Αθήνα 2009
[...] Ανάμεσα στα βιβλία για ξεκαθάρισμα ήταν και οι Στόχοι του Έθνους. Ο Κύρκος το είχε γράψει το 1974. Μιλούσε για πανεθνική ενότητα από το ΚΚΕ έως τη δημοκρατική Δεξιά, προκειμένου να αποφευχθεί νέα εκτροπή, νέα χούντα. Ουσιαστικά ήταν μια πρόταση επανίδρυσης της ελληνικής Δημοκρατίας, έπειτα από τις δικτατορίες και τον Εμφύλιο. Στηριζόταν στην πεποίθηση ότι η δημοκταρία χρειάζεται τη συναίνεση των βασθκών πολιτικών δυνάμεων της χώρας. Το τι είχαμε ακούσει τότε γι`αυτήν την ιδέα δεν λέγεται- το ΚΚΕ μας είχε καταγγείλει για "ταξική συνεργασία", εννοείται. [...] Πως να μην κουβαλάω πάντα μαζί μου, σε όλες τις μετακομίσεις, ένα τέτοιο βιβλίο! [...] - γράφει ο... Αντώνης, σύντροφος της Αγγέλα Καστρινάκη, στο βιβλίο της " Και βέβαια αλλάζει ", εκδόσεις Κίχλη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόλις έκλεισα το βιβλίο. Το διάβασα με μιαν ανάσα. Είναι η ιστορία της δικής μου γενιάς. Τούτο το μικρό απόσπασμα ταιριαστό με την σημερινή ημέρα...