Η δημοσιογραφία του γλειψίματος...

Η δημοσιογραφία του γλειψίματος, των εξυπηρετήσεων και των εκβιασμών. 

Δυο – Τρία πράγματα που έμαθα γι΄αυτήν …

γράφει ο Ματθαίος Φραντζεσκάκης

Η μέθοδος είναι παλιά, γνωστή και σε μεγάλο βαθμό επιτυχημένη. Πετάς λάσπη, αφήνεις υπονοούμενα και περιμένεις τον χρόνο να δουλέψει για εσένα. Το θήραμα συμπάει οπότε σου δίνει τα ανταλλάγματα που ουσιαστικά και πραγματικά θέλεις ή αντιδρά και σε φτύνει –κυριολεκτικά - οπότε εσύ κατακεραυνώνεις την φίμωση της δημοσιογραφίας. Τόσο απλά …

Μέθοδος άσκησης της δημοσιογραφίας η όποια ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια της ανθρωποφάγου εποχής μας βρίσκει πολλούς πομπούς όσο και δέκτες. Κάπου εδώ είναι ουσιαστικά και το κλειδί κατά την γνώμη μας, στους δέκτες. Σε αυτούς που τσιμπάνε σε αυτού του είδους την δημοσιογραφία και είναι δυο οι κατηγορίες τους. Από την μία αυτοί που με τα ανθρωποφάγα αισθήματα τους αυτοϊκανοποιούνται με τις κάθε είδους κίτρινες αναφορές απ΄ όπου και αν προέρχονται ασχέτως αν είναι καταφανώς ψεύτικες. Αρκεί που υπάρχουν και κάποιον κρεμάνε στα μανταλάκια. Από την άλλη οι «πονηροί», αυτοί που νομίζουν ότι μπορεί να παίξουν το παιγνίδι των εκβιαστών ταΐζοντας τους είτε με «πληροφορίες», είτε με χρήματα. Συχνά και με τα δυο. Μοναδικός στόχος να πλήξουν τον αντίπαλο και να μην θιγούν οι ίδιοι… Αυτοί οι δεύτεροι είναι και οι ποιο θλιβεροί… Φαίνεται δεν ξέρουν ότι το φίδι απλά το ταΐζεις μέχρι να έρθει η σειρά σου…

Η «δημοσιογραφία» αυτή – τρόπος και σχέση εξουσίας- αποτελεί κανόνα της τελευταίας 15ετίας με τις σχέσεις εξάρτησης να οδηγούν ουσιαστικά στην διαμόρφωση συνειδήσεων τόσο των πολιτών όσο και των πελατών!!! Ενδιαφέρον στοιχείο αυτής της σχολής αποτελεί ότι παρά την εναλλαγή των προσώπων που ασκούν εξουσία οι δημοσιογράφοι της παραπάνω σχολής κατάφερναν και ήταν πάντα στην πρώτη γραμμή – κάτι σαν τους ειδικούς συμβούλους παντός καιρού- όπως και τα πραγματικά αφεντικά τους.

Το παραπάνω σύστημα «δημοσιογράφων» απλά συνεχίζει αυτό που γνωρίζει να κάνει εδώ και χρόνια και απλά προσπαθεί να βρει τα κανάλια επικοινωνίας με τα «νέα κέντρα εξουσίας» τα οποία και θέλει να δαμάσει… Και για τους ανθρώπους της πρώτης αριστερής κυβέρνησης μένει να αποδείξουν ότι δεν είναι πρόθυμοι και διαθέσιμοι να λειτουργήσουν όπως και οι προηγούμενοι. Ότι μπορούν να σπάσουν τα αποστήματα «χάνοντας» μερικά λεπτά δημοσιότητας. Διακινδυνεύοντας να «τιμηθούν» και από 1-2 κίτρινα πρωτοσέλιδα.

Οι πρώτες συμπεριφορές αρκετών κυβερνόντων πιο πολύ παραπέμπουν «σε μια από τα ίδια» με την απόλυτη υποταγή στα μικρά και μεγάλα (τοπικά και εθνικά) κέντρα επικοινωνιακής εξουσίας . Γρήγορα έγιναν «φίλοι» και συνοδοιπόροι με πρόσωπα τα οποία έφτυναν μέχρι χθες απλά και μόνο γιατί πίστεψαν ότι μπορούν να γίνουν οι νεοεκλεκτοί… Εύκολα μοίρασαν διαβατήρια, έδωσαν συγχωροχάρτια και νομιμοποίησαν «φίλους» και φίλους… Αγνοώντας όμως ότι παίζουν σε ξένο γήπεδο, εκτός και αν θέλουν να το κάνουν έδρα τους !!!

Γιατί καθένας – ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ - διαλέγει με ποιους πορεύεται και ποιους αφήνει και στο τέλος απλά κάνεις ανάλογα ταμείο.

Και κάπου εκεί άνοιξε η ιστορία με τις άδειες, με τα blog που κατά παραγγελία εκβιάζουν, με τις «έντυπα» που απλά «κάνουν την δουλειά»… Για να δούμε αν τελικά μπορεί και θέλει η ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ !!!

υ.γ. Όσοι - αριστερά και δεξιά - δεν υπηρετούν το παραπάνω "πρότυπο" δημοιογραφίας δεν σημαίνει ότι δεν ξέρουν, απλά δεν θέλουν !!!

 Ματθαίος Φραντζεσκάκης / 

Πυξίδα της Πόλης

σημειώσεις:

1. Η φωτογραφία είναι επιλογή του Ματθαίου

2. Πρόσφατα διάβασα το μυθιστόρημα του Ουμπέτρο Έκο "Φύλλο μηδέν"- δώρο φίλου ακριβού. Νομίζω ότι έχει απόλυτη συνάφεια. Το προτείνω.

"τετράδιο εξόδου"