Σε άκουσα

"Φοβάμαι", έλεγες ψιθυριστά στον σύντροφο Σ.  

"Φοβάμαι για πολλά". 

Ο φόβος έκλεινε σαν καβούκι.

Μα τα δύσκολα είναι μπροστά, σκέφτηκα. Όπως και ο δρόμος. 

Επέλεξες να τον προχωρήσουμε χωριστά.  Σεβαστό.  

Μα, άφησέ τον καθαρό. 

Τα έχουμε ξαναπεί. 

"...στους χωρισμούς και στις μετακομίσεις 

πάντα οι χώροι μένουν  καθαροί. 

Εκείνοι που αφήνεις και εκείνοι που πηγαίνεις...".  

Μη το ξεχνάς.

 

Ο φόβος έγινε οργή. 

Οι Άλλοι είναι πάλι -είναι ξανά και ξανά- οι εχθροί. 

Γυρνάς στο παρελθόν σου. 

Καλό λογαριασμό να κρατάς. 

Να γράφεις με μολύβι τα νέα σου λάθη.