Έγινε η γραφή πιο αποσπασματική τώρα.
Κι οι λέξεις ούτε έναν ήχο δεν κάνουνε.
ΥΓ. Διαβάζουμε πάντα την Μαργαρίτα
Α.ΣΤΕΓΟΣ 20.03.2016
1. Παλιά ταχυδρομικά δελτάρια
[καρτ ποστάλ]
Ποιος τα θυμάται;
Στέλνει άραγε κανείς;
Σε ποιον;
2. Σύννεφα. Γερά, δεμένα, θα βρέξει. Πήρε η σκόνη όλα τα όνειρα. Θα γυρίσουν τώρα. Είναι Άνοιξη. Στα πόδια φυτρώνουν δυχαλωτά πρασινάδες. Σε χαϊδεύει η μια άκρη, η άλλη σε πετά. Ψηλά.
3. Τώρα οι δρόμοι οδηγούν σε ένα κενό. Μια κοπέλα κάθεται στο παράθυρο και βλέπει την νοτισμένη γη. Εκεί, εκεί στο πιο μικρό της κομμάτι, εκεί είναι τα μάτια, η σκέψη, η σιωπή.
4. Αν έχει σημασία ο χρόνος. Οι καλεσμένοι έχουν από ώρα αποχωρήσει. Έμεινε η μητέρα για τα δύσκολα, αλλά έχει και αυτή από χρόνια πεθάνει. Μόνος τακτοποιείς το μεγάλο τραπέζι, κοντά, να δυό πιθαμές από την βαριά σερβάντα. Τα καλά υαλικά με προσοχή στον νεροχύτη. Πάντα, περιμένεις το επόμενο επίσημο δείπνο.
5. Όμορφα όνειρα. Σε καλές αγορές με ακριβά αρώματα. Ποτά στην μπάρα, ρούχα ανάλαφρα, καλοκαιρινά. Μια εκδήλωση πίστης. Μέσα στον στενό δρόμο γυμνή έπιασες το στήθος σου.
υγ. Ύστερα, το παιχνίδι μοιράστηκε στα δυό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου