"Θα νικήσω", είπε το ρόδι και άνοιξε
Έβαψε έναν τοίχο.
Διαρκώς ζητούσε
αποχρώσεις.
Μπορούσε, πάλευε, έβαφε.
Άφηνε πίσω όνειρα.
Ακολοθούσε
ανήλιες διαδρομές.
Φριχτούς πόνους πέρασε.
Δυσκολίες αντιμετώπισε
αποπληρωμής.
Τόκους πληρώνει καθημερινά.
Δουλειά δεν είχε.
Δεν
έψαχνε βέβαια.
Τριγύριζε πέρα δώθε.
Τραγουδούσε τραγούδια μελαγχολικά.
Χειμώνα, Καλοκαίρι, Φθινόπωρο.
Κάθε Άνοιξη ταξίδευε.
Μέρη άγνωστα
επισκεφτόταν.
Είχαν παράξενα ονόματα.
Ποίηση, Έρωτας, Αγκαλιά.
Τρεις
μέρες έμενε.
Έφευγε, πετούσε ήρεμος.
Είχε γνωρίζει πολλά. Είχε ζήσει
περισσότερα.
Αναζητούσε μια σπείρα. Ένα βυθό πράσινο. Ένα πηγάδι κόκκινο. Μιαν Άνοιξη οδηγό.
Έβαψε έναν τοίχο.
Έβαψε ένα δωμάτιο.
Έβαψε ένα σπίτι.
Έβαλε πολλά χρώματα.
Είχαν παράξενα ονόματα.
Ακριθάκης, Γκόρπας, Λάσκαρης.
Είχαν παράξενα ονόματα. Μανόλης,
Μάνος, Διονύσης.
Λεοντάρης Βύρωνας; Παρών.
Γκρέμισε έναν τοίχο. Γκρέμισε ένα δωμάτιο. Γκρέμισε ένα σπίτι. Δεν έκτισε τίποτα.
Βρήκε μιαν Άνοιξη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου