Κυριακή 12 Ιουλίου 2015

Όταν γυρίσουμε...


Δεν υπάρχουν σωστές απαντήσεις σε λαθεμένες ερωτήσεις. Γνωστό το απόφθεγμα. Μα και να μην το γνωρίζαμε το ζούμε αυτήν την περίοδο. Ελλάδα 2015. Η κυβέρνηση και προσωπικά ο πρωθυπουργός οδήγησαν τους πολίτες σε ένα απερίσκεπτο δημοψήφισμα και τη χώρα στην άκρη του γκρεμού. 

Σήμερα, θέλω και το πιστεύω, ότι δεν υπάρχει κανείς -πέρα από τους εμμονικά ιδεοληπτικούς- που να ισχυρίζεται ότι ενισχύθηκε η διαπραγματευτική ισχύ της Ελλάδας. Ξέχασα να σημειώσω ότι το παιγνίδι παίζεται στο ανοικτό γήπεδο της Ευρώπης και όχι στα στενάχωρα κομματικά γραφεία της πλατείας Κουμουνδούρου. Επίσης να κρατάμε στο μυαλό ότι και οι συσχετισμοί είναι αρνητικοί.


Αν ισχύει ο παραπάνω συλλογισμός, οι εξελίξεις στο eurogroup τον επιβεβαιώνουν, ας δούμε τι ακριβώς συμβαίνει με τους...κυβερνητικούς παράγοντες. Πήραν, από την κομματική σημαία, δύο εβδομάδες αναβολή. Πήραν δύο εβδομάδες παράταση. Μια για να πραγματοποιήσουν το δημοψήφισμα και την επόμενή της για να διαχειριστούν τον "θρίαμβο" του αποτελέσματος. Τι επέφεραν αυτές οι δεκαπέντε μέρες; Τραγικά αποτελέσματα: πέντε [5] δις νέα μέτρα, δέκα [10] δις νέο χρέος για τις τράπεζες, τέλος την συνολική ζημιά που έχει υποστεί η πραγματική οικονομία. 

Το καίριο πλήγμα οφείλουμε να το αναζητήσουμε στις σχέσεις με τους εταίρους μας στην ΕΕ. Εκεί όπου η έλλειψη ψηγμάτων εμπιστοσύνης μας οδηγεί στην καταστροφή. Ποιοι είναι σήμερα οι σύμμαχοι της ελληνικής κυβέρνησης;  Αν δούμε την μεγάλη εικόνα του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου στηρίζουν τον νέο πρωθυπουργό, για να περάσουν τη δική τους άποψη, ο Φάρατζ και η Λεπέν... Με ποιο σχέδιο πηγαίνει στην κορυφαία διαπραγμάτευση; Με την τακτική του Βαρουφάκη, όπως έχει καταγραφεί σε μια σειρά από δημοσιευμένα άρθρα του, βρήκαν τα πατήματα που ήθελαν οι πιο συντηρητικοί κύκλοι της Ευρώπης. 

Το θρίλερ συνεχίζεται. Επιμένω, στο ανοκτό γήπεδο της Ευρώπης. Εκεί που "ο νέος ηγέτης" συνάντησε την πραγματικότητα. 

Όταν γυρίσουμε στην "φτωχή πλην τίμια" χώρα μας έχομε πολλά να πούμε. Για νάρκισσους, για μικρομέγαλους "επαναστάτες", για ραντεβού στα γουναράδικα, μα και για ραντεβού με την Ιστορία. Για μικρούς ανθρώπους που ζουν με τις φαντασιώσεις τους. 

Όταν γυρίσουμε... 

υγ.
Στην φωτογραφία, που συνοδεύει το κείμενο, χαρακτηριστικός τύπος μικρού ανθρώπου.

σημείωση: 
Η στήλη "τα δεύτερα, δικά μου" κάνει χρήση της κανονικής της άδειας



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου