Στην κόψη του ξυραφιού

άρθρο του Σπύρου Λυκούδη

Η ​​ πρώτη ψηφοφορία στη Βουλή για την ανάδειξη νέου Προέδρου της Δημοκρατίας απέβη άκαρπη. Αναμενόμενο. Απομένουν άλλες δύο με μικρά περιθώρια θεαματικής αλλαγής.

Η χώρα έχει πιαστεί στη μέγγενη του φόβου και της οργής. Αυτοπαγιδεύθηκε. Η μεν κυβέρνηση, επειδή λανθασμένα υπολόγισε ότι κάνοντας φύλλο και φτερό τις σελίδες του Μνημονίου θα μπορούσε άνετα να περάσει τον κάβο των προεδρικών εκλογών. Πήρε το μάθημά της. Η δε αξιωματική αντιπολίτευση, αφού υπέστη την ψυχρολουσία στο Σίτι του Λονδίνου, πήρε κι αυτή ένα μάθημα, αλλά μυαλό δεν έβαλε. Συνέχισε να χτυπά τα νταούλια και τους ζουρνάδες του αχαλίνωτου λαϊκισμού.

Η εμφανής κρίση που διέρχεται η χώρα μας, με τον διάχυτο πανικό που την τυλίγει, είναι βαθύτατα πολιτική. Η εκλογή Προέδρου δεν θα έπρεπε καν να αποτελεί αντικείμενο κομματικής διαμάχης και μάλιστα τόσο άγριας και χυδαίας. Εχει χαθεί κάθε αίσθηση πολιτικής σοβαρότητας και πολιτισμού. Το πολιτικό σύστημα απαξιώνεται και ευτελίζεται καθημερινά.

Βυθιζόμαστε ξανά στην οικονομική κρίση η οποία ήδη έχει επιφέρει ανυπολόγιστες οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες, διότι δεν κάναμε αυτά που έπρεπε να είχαμε κάνει εδώ και δεκαετίες για να μη φτάσουμε στη χρεοκοπία. Βήματα ασφαλώς έγιναν, απρόθυμα όμως και υπό την πίεση των δανειστών μας. Επήλθε κάποια δημοσιονομική ισορροπία, ξεπρόβαλε δειλά κάποια ισχνή ανάπτυξη, θεραπεύσαμε κάποια από τα συμπτώματα, αλλά δεν συζητήσαμε ποτέ σοβαρά τα δομικά αίτια της κρίσης. Η κυβέρνηση αποφεύγει το πικρό ποτήρι, η αξιωματική αντιπολίτευση αυταπατάται και αιθεροβατεί. Προσφέρει ακόμα πιο αδιέξοδες προοπτικές. Πολλοί πολίτες νομίζουν ότι δεν έχουν να χάσουν κάτι περισσότερο. Πλανώνται πλάνην οικτράν. Στο βάθος του τούνελ δεν θα είναι το φως μιας επαγγελίας, ψευδούς και ανέφικτης, αλλά η απόλυτη αβεβαιότητα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται και για τη διεθνή θέση της χώρας. Ο νοών νοείτω.

Εδώ και μήνες υποστηρίζω σταθερά και αταλάντευτα τα πρόδηλα, ότι δηλαδή η χώρα δεν χρειάζεται πρόωρες εκλογές. Εθνική συναίνεση, συνεννόηση και συνεργασία χρειάζεται για να μην ξαναπέσει στον γκρεμό. Απλή πολιτική λογική, για τους εχέφρονες. Οι εκλογές θα αποτελειώσουν ό,τι θα έχει απομείνει, καθόσον τα ΜΜΕ σε Ευρώπη και Αμερική, ξένοι και εγχώριοι θεσμικοί και ιδιωτικοί παράγοντες, καθώς και οι αγορές μάς σφυροκοπούν αδιάκοπα και μας έχουν δώσει σαφή και απερίφραστα μηνύματα. Σαφέστερα δεν θα μπορούσαν να είναι. Αιτία η πολιτική αβεβαιότητα και αστάθεια, που μας τσακίζουν και μας οδηγούν μαθηματικά στην κατάρρευση, πιο σύντομα απ’ όσο νομίζουμε. Το βλέπουμε ο καθένας γύρω του.

Εθνική ΣΥΝΕΝΝΟΗΣΗ λοιπόν κυβέρνησης και αντιπολίτευσης τώρα, άμεσα. Εκλογή Προέδρου και εθνικές εκλογές μέσα στο 2015. Είναι προς το συμφέρον όλων. Κυρίως της έρμης χώρας μας. Το δείχνουν ξεκάθαρα όλες οι δημοσκοπήσεις. Οι πολίτες, με μεγάλη πλειοψηφία, ζητούν αλλαγές πολιτικής, εκφράζουν την αντίθεσή τους στην κυβέρνηση αλλά επίσης ζητούν εκλογή Προέδρου, δεν θέλουν εκλογές. Αντιλαμβάνονται τους κινδύνους που ελλοχεύουν.

Αυτό ήταν και το νόημα της πρωτοβουλίας των οκτώ βουλευτών στην οποία συμμετείχα και η οποία βρήκε ευρύτατη πολιτική απήχηση και στην κοινωνία. Ολο και περισσότεροι πλέον προσχωρούν σήμερα, και χαίρομαι για αυτό, στην αδήριτη λογική αυτής της πρότασης που θα μπορούσε να μας βγάλει από επικίνδυνα αδιέξοδα. Συνεννόηση χρειάζεται και για το χρέος, για τη συνταγματική αναθεώρηση, για τον εκλογικό νόμο, χωρίς την αλλαγή του οποίου σοβαρές και σταθερές κυβερνήσεις συνεργασίας δεν μπορούν να υπάρξουν.

Χρειάζεται να αλλάξουμε ριζικά την πολιτική μας νοοτροπία και κουλτούρα, που είναι βαθύτατα αντιδραστικές, παρωχημένες αν όχι επικίνδυνες. Εμείς σε αυτό θέλουμε να συμβάλουμε ως ΜΕΤΑρρυθμιστές, διαμορφώνοντας μια σοβαρή, ειλικρινή, τίμια και υπεύθυνη παρουσία στον πολιτικό μας βίο. Εάν υπάρξουν πρόωρες εκλογές, θα επιδιώξουμε να προχωρήσουμε μαζί με τους συμμάχους και φίλους μας. Μαζί με αυτούς που ταυτίζονται οι αγωνίες μας αλλά και το πάθος μας να σπάσουμε όσα κράτησαν και κρατούν τη χώρα μας καθηλωμένη. Μαζί με αυτούς που όπως και εμείς θέλουν να αλλάξουν αυτόν τον τόπο χωρίς να τον γκρεμίσουν. Οι πολίτες μάς παρακολουθούν κι εμείς έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη στις πολιτικές μας αξίες και στην ατράνταχτη πεποίθησή μας ότι η χώρα, χωρίς σοβαρές μεταρρυθμίσεις που θα συμβάλουν στην ανάπτυξη και θα διαφυλάξουν την κοινωνική συνοχή, δεν μπορεί να πάει μπροστά. Κι αυτό μόνο κυβερνήσεις ευρείας συνεργασίας με άξονα έναν ισχυρό τρίτο πόλο μπορούν να το εγγυηθούν, σε συνθήκες πολιτικής ομαλότητας, σιγουριάς, ελπίδας και προοδευτικής προοπτικής.

Βρισκόμαστε κυριολεκτικά στην κόψη του ξυραφιού. Να μη σταθούμε μοιραίοι και άβουλοι. Δεν υπάρχει από μηχανής θεός. Η τύχη της χώρας είναι αποκλειστικά στα χέρια μας. Την ύστατη ώρα, κόμματα και βουλευτές ας αναλάβουν τις ιστορικές τους ευθύνες, ας θέσουν το εθνικό συμφέρον πάνω από όλα, πριν είναι πολύ αργά. Μας λένε να αυτοκτονήσουμε για να διαπιστώσουμε αν υπάρχει μετά θάνατον ζωή. Αλλά, εν τω Αδη ουκ έστι μετάνοια.

Πηγή: Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ