Τα δεύτερα, δικά μου! [07.12. 2014]

Ο κόσμος είμαστε εμείς οι δυό

και οι πρωινές μας συνήθειες.
Δήμος Αργυράκης

Τα δεύτερα, δικά μου!...Με τον τρόπο δυό εραστών, που ανταμώνουν για να χαθούν, ξανά και ξανά. Έξω από τα σώματα η επιθυμία, μέσα στο μυαλό χρόνιες παθήσεις. 

 

 

υγ.1 διαβάζουμε πάντα την Μαργαρίτα

υγ.2 Ακόμα πιο κοντά στην γενέθλια γειτονιά με οδηγούν τα βήματά μου.

Α.ΣΤΕΓΟΣ [07.12.2014]

1. Κρύβουν το πρόσωπό τους και κτυπούν. Μια πράξη αποτρόπαια. Μια καθημερινή κατάσταση. Στην ατομική και την κοινωνική ζωή. Στην οικογένεια και την πολιτική. Στο σχολείο των μικρών παιδιών και το πανεπιστήμιο των αμυαλών νεαρών. Στον Προφήτη Ηλία πριν τρία χρόνια, τα..."γαμήλια γλέντια" διαρκώς, το κέντρο του Ηρακλείου μόλις πριν από δεκαπέντε ημέρες.

Μια υπόγεια τάση έρχεται και συνεχώς επανέρχεται στην επιφάνεια: η χρήση βίας για την επίλυση των διαφορών, προσωπικών και συλλογικών προβλημάτων. Η ριζωμένη αντίληψη ενός εμφυλίου χωρίς τέλος κυριαρχεί στην ελληνική κοινωνία. Η κρίση ενέτεινε τα χαρακτηριστικά του. Ιλαρές και τραγικές διαιρέσεις κυριαρχούν σε κάθε συζήτηση: του καφενείου και του κοινοβουλίου. 

Η οπλοκατοχή, η διαπλοκή, η ανομία, ο "σασμός" διαιωνίζουν το πρόβλημα. Η όξυνση της ρητορικής του μίσους το επενδύει..."ιδεολογικά".  Η κοινωνία φοβάται. 

Η δολοφονική επίθεση εναντίον του κ. Πέτρου Ινιωτάκη, αντιδημάρχου Ηρακλείου, δίνει δύναμη σιωπής στους πολίτες της πόλης. Αν καταφέουν να ενώσουν δυό... "πι" ακόμη, αυτό της παιδείας και εκείνο του πολιτισμού, ίσως η συννενόηση να προστεθεί στην ατζέντα... Ίσως...

2. Η επέλαση των βαρβάρων [ Les Invasions Barbares] Είδα την ταινία τον Σεπτέμβριο του 2004 και έγραψα αυτό το μικρό σχόλιο: Επέλεξα αυτήν την ταινία για την πρώτη μου επίσκεψη σε θερινό σινεμά. Μια ταινία του ΝΤΕΝΙΣ ΑΡΚΑΝ με τον ΡΕΜΙ ΖΙΡΑΡ, καθηλωμένο σε ένα κρεβάτι, λίγο πριν το τέλος, μιας ζωής πυκνής. Σε τέσσερις τοίχους του νοσοκομείου, μια αίσθηση ελευθερίας. Στις επιλογές της ζωής, γέλιο, δάκρυ, πίκρα, μα στο τέλος μια αίσθηση ελευθερίας. Μια ταινία για όλα εκείνα που αξίζουν για να ζεις: το κρασί, τα ταξίδια, τα βιβλία  και πάνω από όλα τον έρωτα. Την επιδερμίδα των γυναικών, όπως αποκαλύπτει ο πενηνταπεντάχρονος ήρωας στην τελευταία νεαρά της ζωής του. Μια ταινία για το σεξ, τη φιλία, τα όνειρα, την ηδονή...

Μια μικρή ιστορία στη μνήμη του Μάριο Μονιτσέλι.

3. Απεργία πείνας και καραγκιοζιλίκια. Σε φωτογραφίες του διαδικτύου, στα πλάνα της τηλεόρασης, τα κομματικά γραφεία. Γραφικοί βουλευτές υψώνουν την αριστερή γροθιά, με προσοχή μη σκίσουν το δερμάτινο σακάκι, τυλίγονται και μια κουβέρτα, έναν καραγκιόζ μπερντέ στήνουν και παριστάνουν τον πρωταγωνιστή... Δεν είναι η πρώτη φορά, δεν θα είναι και  η τελευταία.  Ο κ. Μιχελογιαννάκης έχει μια εξαιρετική σχέση με το κωμικό. Αν, γράφω αν, αν ο πρόεδρος Φώτης Κουβέλης δεν τον έβαζε στα ψηφοδέλτια της ΔΗΜΑΡ, τον μακρινό Μάη του 2012... Αν, γράφω αν, θα υπήρχε κανείς σήμερα, που θα αναρωτιόταν  τι να κάνει αυτό... το κορμί; 

Αν, γράφω αν, και γνωρίζω πολύ καλά ότι η ιστορία γράφεται με πράξεις. Τότε, μέλη της οργάνωσης Ηρακλείου είχαμε εντόνως αντιδράσει στις επιλογές του Κόμματος...

4. Περιπέτεια

Η φύση μου, ολόκληρη, γαληνεύει  στο κοίταγμά σου

Ξοδεύεται στη ζεστασιά του κορμιού σου 

Διαλύεται  στην Άνοιξη.

Πλέκεις το μαγιάτικο στεφάνι με υποσχέσεις για την νύχτα 

μα η αγωνία μου ξεσπά

καθώς στην κούνια

ταλανίζεις  τα όνειρα μου.

Ξεχάστηκε, στο διάβα  του χρόνου, εκείνη η Πρωτομαγιά 

Τα  χείλη  δεν φανέρωσαν το πάθος

Κράτησαν το μυστικό φορτίο της ανάμνησης 

κι ο τρόμος που μας χώρισε,

μίσεψε  σ` άλλες αγκαλιές.

Τώρα,  κοιτώ τις φωτιές του Άη Γιάννη.

5. Οι ΜΕΤΑρρυθμιστές για τη δημοκρατία και την ανάπτυξη πήραμε την πολιτική πρωτοβουλία της συγκρότησής μας, όχι απλώς για να αποτελέσουμε άλλη μια πρόταση διαλόγου. Συγκροτήσαμε πολιτικό χώρο για να παρέμβουμε στην πολιτική ζωή της χώρας και να συμβάλουμε σε δημοκρατικές και προοδευτικές εξελίξεις στη μεταμνημονιακή εποχή. Εμπνεόμαστε από τις αξίες της ανανεωτικής αριστεράς, της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, του πολιτικού φιλελευθερισμού και της πολιτικής οικολογίας. Δεν μας ενδιαφέρει να δημιουργήσουμε άλλο  ένα «κόμμα» για να στεγάσουμε προσωπικές ματαιοδοξίες. Η πρωτοβουλία μας έρχεται να καλύψει δύο βασικές ανάγκες που δεν ικανοποιούνται σήμερα από το απαξιωμένο πολιτικό σύστημα... Απόσπασμα από τη διακήρυξη των ΜΕΤΑρρυθμιστών. Μια νέα αρχή. Είμαστε εδώ! 

υγ. Να γράφω. Να σβήνω. Να γράφω, να σβήνω συνέχεια.