Μάνος Λουκάκης Του ξύλου και του μάρμαρου

ποιητικό ανθολόγιο 2014

 

[ με κοσμήματα αγαπημένων εικαστικών... ]

για τον Δεκέμβριο: Μαρία Σφηνιά

 

Του ξύλου και του μάρμαρου

Μελετώ με τον ήλιο πως καμαρώνουν το πρωί

Οι πέτρες το μπόι τους,

Πως θαυμάζουν στο φως τους τοίχους οι κήποι,

Κι έτσι, σιγά σιγά,

Με το αλφάδι που μας άφησαν

Για τις γιορτές οι ξένοι

Μαθαίνω να ισιώνω τα όνειρά σου

Πριν μου κακοσυνέψουν. Πριν

Ανοίξουν οι μαστόροι τετράδια

Και πουν δημόσια τις αλήθειες. Πάντα ξεχνώ,

Μόλις ξυπνώ,

Κοιτάζω τα πουλιά στο μπαλκόνι,

Διαβάζω γράμματα κι αριθμούς στα σύννεφα

Και τα λούκια που σκαρώνει το δάκρυ σου

Με τον καιρό

Στα ξύλα και τα μάρμαρα. Πάντα ξεχνώ.


Προσέχω μην τρυπώσει η σκιά σου

Στην πέτρα

Και ξεχνάω αφεσπέρας τους πανσέδες

Απότιστους.

 

Μάνος Λουκάκης Σαν τη Μαρία το πρωί, εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα 1998

 

Έργο της Μαρίας Σφηνια[δάκη] Η ζωγράφος γεννήθηκε στα Χανιά της Κρήτης. Από το 1985 ζει  στη Χαλκίδα όπου και διατηρεί το εργαστήριο της. Σπούδασε οικονομικά στο Πανεπιστήμιο του Πειραιά και εργάζεται ως δημόσιος υπάλληλος στο Πρωτοδικείο Χαλκίδας. Η αγάπη της για τη ζωγραφική, την ποίηση και τη λογοτεχνία εκδηλώθηκε νωρίς από τα μαθητικά της χρόνια. Παρακολούθησε μαθήματα σχεδίου – ζωγραφικής δι΄ αλληλογραφίας στην ABC. Μέσα από συνεχή προσωπική εικαστική έρευνα, εξελίσσει τη δουλειά της και συμμετέχει με έργα της σε πολλές ομαδικές εκθέσεις. Το 2006 παρουσίασε  την πρώτη ατομική της έκθεση στην αίθουσα του Δημαρχείου Χαλκίδας και το 2008 τη δεύτερη ατομική έκθεση στον ίδιο χώρο.

 

Είναι μέλος του Πολιτιστικού Συνδέσμου Καλλιτεχνών και Φίλων Art Evia και της Διεθνούς Ένωσης Καλλιτεχνών IUOMA.

 

Έργα της έχει ανεβάσει στο e-artists και στο blog http://parergo.pblogs.gr/