Σε Α´ πρόσωπο για τη Μεταπολίτευση

Η Αγγέλα  Καστρινάκη  μιλάει σε Α´ πρόσωπο για τη Μεταπολίτευση και για το βιβλίο της "Και βέβαια αλλάζει! Αφήγημα για τη Μεταπολίτευση", Εκδόσεις Κίχλη

 

Σε Α´ πρόσωπο για τη Μεταπολίτευση

Μια μέρα, η μικρή μου ηρωίδα, η Ειρήνη, καθισμένη στο σαλόνι της γιαγιάς της, συζητά με τη μητέρα της για τη δυνατότητα αλλαγής του κόσμου και της κοινωνίας. Η μικρή, δεκαπεντάχρονη περίπου, πιστεύει ότι αφού αλλάζουν οι "παραγωγικές δυνάμεις" και οι "παραγωγικές σχέσεις" σίγουρα θα αλλάξει και ο άνθρωπος και η κοινωνία. Η μαμά της διατυπώνει τον σκεπτικισμό της: "δεν αλλάζει τόσο εύκολα ο άνθρωπος". Οπότε η Ειρήνη θυμώνει, κορώνει, αλλά και προβληματίζεται. Αυτά συμβαίνουν στην Αθήνα του 1976, στην εποχή της περιώνυμης Μεταπολίτευσης. 

Περίπου 40 χρόνια αργότερα κάθισα και έγραψα τις αναμνήσεις μου από εκείνη την εποχή, προβάλλοντας στην αυτοβιογραφική μου Ειρήνη τις σκέψεις, τις αγωνίες, τα όνειρα μιας νεολαίας που με ενθουσιασμό και κάποια αφέλεια, μικρότερη ή μεγαλύτερη, πάλευε τότε "να αλλάξει τον κόσμο".

Το αφήγημα περιγράφει την έξαρση, την πίστη, τη δράση, τη συλλογικότητα, σε μια ιδιόρρυθμη (και ενίοτε κάπως κωμική) εκδοχή τους, καθότι αυτοί που αγωνίζονται για την αλλαγή της κοινωνίας είναι δεκαπεντάχρονα και δεκαεξάχρονα παιδιά. Περιγράφει και κάποια σκοτεινά σημεία: μίση και πάθη και διασπάσεις. Δίπλα στα πολιτικά δρώμενα, βέβαια, εκτυλίσσονται και οι προσωπικές ιστορίες, οι προσωπικές αναζητήσεις, οι εφηβικοί έρωτες, οι φιλίες και οι ανταγωνισμοί. "Το προσωπικό είναι και πολιτικό", λέγαμε τότε, και στο σημείο αυτό, στο όριο πολιτικού και προσωπικού, προσπαθώ να κάνω το αφήγημά μου να κυλήσει.
 

40 χρόνια μετά και μες στην κρίση, ίσως και να χρειαζόμαστε μια νέα μεταπολίτευση. Όχι πια μια "έκρηξη των προσδοκιών", όπως τότε, αλλά μια συμπεριφορά που θα την κατευθύνει λογική και ευαισθησία. Αν μπορούμε να κρατήσουμε κάτι από τη Μεταπολίτευση του 1974 είναι η θέληση για αλλαγή θεσμών και νοοτροπιών, καθώς και η αισιοδοξία ότι η ανθρώπινη βούληση μπορεί να παραγάγει αποτελέσματα. Ο άνθρωπος, φευ, δεν αλλάζει τόσο εύκολα, ωστόσο το βέβαιο είναι ότι "οφείλει να αλλάξει".

Ακολουθεί απόσπασμα από το βιβλίο, που δημοσιεύθηκε σήμερα στο Popaganda.gr

πηγή: Εκδόσεις Κίχλη [επίσημη σελίδα στο fb] 

Επικαιροποίηση 27.07.2014 Ένα κορίτσι μεγαλώνει στα χρόνια της Μεταπολίτευσης