Βύρων Λεοντάρης Σεσημασμένος είμαι

 

ποιητικό ανθολόγιο 2014

[ με κοσμήματα αγαπημένων εικαστικών... ]

 

για τον Ιούλιο: Edward Hopper

 

 

Σεσημασμένος είμαι. Έχετε τα γραφικά μου αποτυπώματα

μπορείτε να με αναγνωρίσετε, όχι όμως και να με 

διαβάσετε, ούτε να με διαβείτε

Ποντάρατε στο μαύρο μου και χάσατε

Ποντάρατε στο κόκκινό μου πάλι χάσατε

κακή ζαριά ήμουνα στα χέρια σας

Τα λόγια που μιλώ μου κόβουνε τη γλώσσα

κάθε χειρονομία μου με σταυρώνει

Ας το ξεκαθαρίσουμε λοιπόν.

Σ` αυτή την εποχή της υπαρκτής ποίησης

ποιητής μιας ποίησης που δεν μπορεί να υπάρξει

μόνο με τους νεκρούς μιλώ και γι` αυτούς γράφω. 

Μόνο αυτοί μπορούν να με διαβάσουν

Βύρων Λεοντάρης Έως εκδόσεις Νεφέλη, Αθήνα 2003

 

Edward Hopper  painting at his easel with Raphael Soyer by Reginald Marsh

Ο ποιητής του λαού στο facebook

Το εξαιρετικό αυτό κείμενο του καλού φίλου Μάκη Καραγιάννη, το διαβάσαμε στην ώρα του. Στην έντυπη έκδοση της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ και στην ηλεκτρονική Πολιτική Επιθεώρηση, σελίδα "ιδεών και συναισθημάτων".  

Μια αβλεψία, ένα λάθος, μια δυσεξήγητη παράλλειψη και το κείμενο δεν αρχειοθετήθηκε, ως οφείλαμε, στην προκαθορισμένη ώρα... Αναδημοσιεύεται σήμερα, ημέρα του ποιητικού ανθολόγιου,  στην κεντρική σελίδα του τετραδίου. Τα καταληκτικά ερωτήματα του κειμένου μας απασχολούν επίσης έντονα. [Α.ΣΤΕΓΟΣ]

Για μια πολυπολιτισμική σύγχρονη κοινωνία

Στους δύσκολους καιρούς ανατρέχουμε στις ρίζες μας. Διαβάζω ξανά, σήμερα, ένα κείμενο του Μιχάλη Παπαγιαννάκη. Δημοσιεύμενο στην Καθημερινή της 31ης Δεκεμβρίου του 2006. Κρατάμε την τελευταία φράση του άρθρου: "ας αποφασίσουμε ότι οφείλουμε με κάθε τρόπο να πείσουμε τους πάντες να σέβονται αυτούς τους όρους συνύπαρξης, για το ίδιο τους το καλό, χωρίς αλαζονεία αλλά και χωρίς εκπτώσεις που θέτουν σε τεράστιο κίνδυνο και εμάς και εκείνους."  

Βιώσιμη αυτοκίνηση και η ευκαιρία της Κρήτης

Η Οικολογική Πρωτοβουλία Χανίων κάνει έκκληση στους Δήμους της Κρήτης, την Περιφέρεια αλλά και την κυβέρνηση να αξιοποιήσουν τη μοναδική ευκαιρία που παρουσιάζεται στην Κρήτη για τη δημιουργία βιομηχανίας ηλιακών – ηλεκτρικών αυτοκινήτων μετά την κυκλοφορία και παρουσίαση σε όλη την Κρήτη τέτοιου αυτοκινήτου κατασκευασμένου από νέους μηχανικούς στο Ηράκλειο.

            

Η Περιφέρεια δεν πρέπει να αρκεστεί στην παρουσίασή του που ήδη έκανε. Οι 24 Δήμοι της Κρήτης και οι 4 περιφερειακές Ενότητες θα πρέπει να στηρίξουν έμπρακτα την πρωτοβουλία αυτή των νέων μηχανικών από το Ηράκλειο, παραγγέλνοντας σε πρώτη φάση π.χ. από 5 τέτοια ηλιακά αυτοκίνητα ο καθένας τους. Με μια τέτοια κίνηση, αυτομάτως ξεκινάει η παραγωγή ηλιακών ηλεκτρικών αυτοκινήτων στην ίδια την Κρήτη, με σχέδια που έγιναν από νέους της Κρήτης.

Σελιδοδείκτης [28.07.2014]

Ο σελιδοδείκτης -μια νέα στήλη- κάνει τα πρώτα της βήματα. Κάθε Δευτέρα θα συναντάει βιβλία και θα μεταφέρει μια πρόταση ανάγνωσης. Βιβλία που διαβάσαμε ή και εκείνα που μας περιμένουν υπομονετικά. Έτσι, για να αποφύγουμε τον υποκειμενισμό της δικής μας ανάγνωσης, καταξιωμένες πένες της κριτικής οδηγούν την παρουσίαση. 

Σελιδοδείκτης 6ος: Χρίστος Λάσκαρης Ποιήματα εκδόσεις Γαβριηλίδης, Αθήνα 2004

γράφει η κ. Ελένη Κονιδάρη

Κώστας Κάρης 1954-2014

Το νήμα της ζωής του κόπηκε απόψε. Ο καλός μας σύντροφος Κώστας Κάρης πέθανε, μετά από σύντομη μάχη με τον καρκίνο, στα 60 του χρόνια. Η κακή είδηση από την εφημερίδα Η ΑΥΓΗ.

Από τα φοιτητικά του χρόνια στο χώρο της ανανεωτικής αριστεράς, ακολουθεί την πολυκύμαντη πορεία της: ΕΚΟΝ ΡΦ, ΚΚΕ Εσωτερικού, ΕΑΡ, Συνασπισμός, μέλος της ΕΕ της ΔΗΜΑΡ, εκλεγμένος από το 2ο συνέδριό της. 

Για τον Κάρη θα γράψουν όσοι τον έζησαν και τον γνώρισαν από κοντά. Το "τετράδιο" συμμετέχει στο πέθνος για τον θάνατό του με ένα δικό του κείμενο. Γράφει, στην ΑΥΓΗ, τον Μάιο του 2010, για το βιβλίο του Λεωνίδα Κύρκου Εκ Βαθέων, Επιμέλεια Πέτρος Παπασαραντόπουλος, Εκδόσεις Επίκεντρο, Θεσσαλονίκη 2009. 

Η αγωνία του Κώστα Κάρη είναι να μην κοπεί το νήμα της ανανεωτικής αριστεράς. Ο τίτλος του άρθρου είναι σήμερα εξαιρετικά επίκαιρος...

Τα δεύτερα, δικά μου [26.07.2014]

Στο  "Τake Five"  γράφει πια η..."μαργαρίτα"! Είναι το ίδιο ευθύβολα σχόλια,  πιο ροκ,  ταιριαστός τίτλος, στο ύφος του καλού φίλου Λεωνίδα Καστανά.

Εμείς, κρατάμε τον ίδιο τίτλο, μια κίνηση εγκάρδια, όταν από τύχη ή από επιλογή, συναντήσεις κάποιον και το κέρασμα οδηγεί σε μια συνύπαρξη γοητευτική.

Το "τετράδιο εξόδου" επιστρέφει στην γενέθλια πόλη και γράφει πια σε ρυθμούς τζαζ από το "Καφέ-Βιβλίο", ένα χώρο έκπληξη...  [τραπεζάκια έξω, πραγματικά, να μας θυμίζουν πάντα έναν δίσκο χαραγμένο στο πικ-απ και στην σκέψη μας...]

Κάθε Σάββατο,  "Τα δεύτερα, δικά μου!".  Όσα συζητούν φίλοι σε μια παρέα...

  

Α.ΣΤΕΓΟΣ [ 26.07.2014 ]

 

Πρόσκληση για μία νέα αυτοδιοίκηση

Κείμενο με τίτλο "Πρόσκληση για μία νέα αυτοδιοίκηση"  δημοσιεύουν οκτώ ανεξάρτητοι δήμαρχοι μεγάλων δήμων της χώρας, οι οποίοι επιχειρούν να συσπειρωθούν και να καλέσουν κι άλλους δημάρχους να ενωθούν μαζί τους.

Το κείμενο αυτό φέρει τις υπογραφές του δημάρχου Αθηναίων Γιώργο Καμίνη, Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη, Ηρακλείου Βασίλη Λαμπρινού, Ιωαννιτών Θωμά Μπέγκα, Αχαρνών Γιάννη Κασσαβού, Λαμίας Νίκου Σταυρογιάννη, Νίκαιας- Αγ. Ιωάννη Ρέντη Γιώργου Ιωακειμίδη και Χανίων Τάσου Βαμβούκα.

Οι ανεξάρτητοι δήμαρχοι διεκδικούν  μία νέα τοπική αυτοδιοίκηση που θα υπερβαίνει τις παθογένειες του σήμερα και θα είναι μακριά από αποχρώσεις κομματικών ψηφοδελτίων. «Εμείς θεωρούμε μεν τα κόμματα ως βασικό πυλώνα της δημοκρατίας μας, διαφωνούμε όμως με τη λογική του κομματικού εναγκαλισμού της Αυτοδιοίκησης.», αναφέρουν χαρακτηριστικά στη διακήρυξή τους. Καλούν δε, τους δημάρχους να επικοινωνήσουν μαζί τους, ώστε να διαμορφώσουν θέσεις, να αναδείξουν νέα πρόσωπα και να γίνουν οι πρωταγωνιστές των αλλαγών που έχουν ανάγκη οι δήμοι.

Αναλυτικά, το κείμενο των ανεξάρτητων δημάρχων είναι το εξής:

Σε Α´ πρόσωπο για τη Μεταπολίτευση

Η Αγγέλα  Καστρινάκη  μιλάει σε Α´ πρόσωπο για τη Μεταπολίτευση και για το βιβλίο της "Και βέβαια αλλάζει! Αφήγημα για τη Μεταπολίτευση", Εκδόσεις Κίχλη

 

Σε Α´ πρόσωπο για τη Μεταπολίτευση

Μια μέρα, η μικρή μου ηρωίδα, η Ειρήνη, καθισμένη στο σαλόνι της γιαγιάς της, συζητά με τη μητέρα της για τη δυνατότητα αλλαγής του κόσμου και της κοινωνίας. Η μικρή, δεκαπεντάχρονη περίπου, πιστεύει ότι αφού αλλάζουν οι "παραγωγικές δυνάμεις" και οι "παραγωγικές σχέσεις" σίγουρα θα αλλάξει και ο άνθρωπος και η κοινωνία. Η μαμά της διατυπώνει τον σκεπτικισμό της: "δεν αλλάζει τόσο εύκολα ο άνθρωπος". Οπότε η Ειρήνη θυμώνει, κορώνει, αλλά και προβληματίζεται. Αυτά συμβαίνουν στην Αθήνα του 1976, στην εποχή της περιώνυμης Μεταπολίτευσης. 

Περίπου 40 χρόνια αργότερα κάθισα και έγραψα τις αναμνήσεις μου από εκείνη την εποχή, προβάλλοντας στην αυτοβιογραφική μου Ειρήνη τις σκέψεις, τις αγωνίες, τα όνειρα μιας νεολαίας που με ενθουσιασμό και κάποια αφέλεια, μικρότερη ή μεγαλύτερη, πάλευε τότε "να αλλάξει τον κόσμο".

Νίκος Καρούζος Εντύπωση

ποιητικό ανθολόγιο 2014

[ με κοσμήματα αγαπημένων εικαστικών... ]

για τον Ιούλιο: Edward Hoopper

ΕΝΤΥΠΩΣΗ

 

Αχ ναι! πετούσαν έρημα των πουλιών τα σμήνη

κι όταν αποχάθηκαν

η καθαρότητα τ` ουρανού δεν κηλιδώθηκε

από ίχνη.

Να παγιδεύεις το αόρατο στην ορατότητα.

 

 

 

 

Νίκος Καρούζος: ΕΡΥΘΡΟΓΡΑΦΟΣ  [ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΚΔΟΣΗ],  εκδόσεις ΑΠΟΠΕΙΡΑ,  Αθήνα 1990

Edward Hooper: Soir Blue, 1914

 

 

Ο Νίκος Καρούζος [1926-1990] του Δημήτρη και της Κωνσταντίνας, το γένος Πιτσάκη, γεννήθηκε στο Ναύπλιο. Ο πατέρας του ήταν δάσκαλος στρατευμένος στο Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο, διώχτηκε κατά τη διάρκεια του εμφυλίου και εξορίστηκε μετά τη συνθηκολόγηση της Βάρκιζας. Η μητέρα του ήταν κόρη ιερωμένου και δασκάλου. Κατά τη διάρκεια των γυμνασιακών του χρόνων ο Καρούζος έδρασε στην ΕΠΟΝ και εξορίστηκε στην Ικαρία (1947) και στη Μακρόνησο (1951), από όπου έφυγε τελικά το 1953 μετά από νευρικό κλονισμό. Παντρεύτηκε δύο φορές, το 1955 τη Μαρία Δαράκη, με την οποία έζησε λίγους μόλις μήνες και το 1963 τη Μαίρη Μεϊμαράκη, από την οποία χώρισε το 1980. Από το 1981 και ως το τέλος της ζωής του τον συντρόφεψε η Εύα Μπέη. 

 

Σπούδασε νομικά και πολιτικές επιστήμες στην Αθήνα, δεν ολοκλήρωσε όμως τις σπουδές του, καθώς ήδη από το 1941 είχε στραφεί στην ποίηση. Το 1949 πραγματοποίησε την πρώτη επίσημη εμφάνισή του στο χώρο των γραμμάτων με τη δημοσίευση του ποιήματός του Σίμων ο Κυρηναίος στο περιοδικό Ο Αιώνας μας. Η πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο Η επιστροφή του Χριστού εκδόθηκε το 1954. Στους λογοτεχνικούς κύκλους έγινε πιο γνωστός στη δεκαετία του '60 με τις συλλογές Η έλαφος των άστρων, Ο υπνόσακκος και Πενθήματα. Ακολούθησαν πολλές ακόμη συλλογές και συγκεντρωτικές εκδόσεις των ποιημάτων του ως τη συγγραφή του τελευταίου του ποιητικού έργου Αιώρηση, γραμμένου στις 29 Αυγούστου 1990 στο νοσοκομείο Υγεία, όπου ο ποιητής νοσηλευόταν τα δύο τελευταία χρόνια της ζωής του, άρρωστος από καρκίνο, και πέθανε. 

 

Συνεργάστηκε με τα περιοδικά όπως Νέα Εστία, Αθηναϊκά Γράμματα, Ευθύνη, Σπείρα, Τομές, η Λέξη. Τιμήθηκε με το Β΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1963), το Βραβείο της Ομάδας των Δώδεκα (1963), το Α΄ Εθνικό Βραβείο Ποίησης, από κοινού με τους Τάκη Βαρβιτσιώτη και Μίλτο Σαχτούρη (1972) και το Α΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1988).

Κρυφός πόθος

Κρυφός πόθος

Η πόλη το βράδυ είναι γλυκιά  

Δίχως βουή, δίχως ανθρώπους

Στιγμές βυθισμένες  στο σκοτάδι ανταμώνουν τη φαντασία  και τον έρωτα

Η νύχτα επιτελεί ακούραστα την αποστολή της

Απλώνει το πέπλο της αγωνίας και της γαλήνης

Σμίγει  σαν γυμνά κορμιά,  συνείδηση,  πίστη, όνειρο

Υπερβάλλει,  ως αυθεντικός προβοκάτορας, τη μοναδική γοητεία της

Και σωπαίνει.

Κρυφακούει

Ανιχνεύει 

Θερίζει θύελλες.

Η πόλη ζωντανή μέσα στη σιωπηλή νύχτα

Ιδρωμένη από το ξέφρενο πάθος για δόσιμο

Αδύναμοι - εμείς - χωμένοι σε μιαν άκρη 

Προφυλαγμένοι σε τέσσερις τοίχους,  με ακρογιαλιές σε πίνακες

Μια ζωή μες στο φως μας ξενίζει των  αστεριών η σύνθεση

Η μυστική συμφωνία της εναλλαγής

Έξεις άγχους και φόβου

Βαθιά κρυμμένες από την έλλειψη.

Βασανιστικό ερώτημα...

Γράφει ο φίλος Γρηγόρης Βαλλιανάτος, στην προσωπική του σελίδα στο fb: "...φιλελέφτερος είναι εκείνος που δεν μετανιώνει που στα μικράτα του στήριξε με κάθε μέσο το δικαίωμα του Νίκου Μαζιώτη να είναι αντιρρησίας συνείδησης!".

Γύρισα πίσω πολλά χρόνια και άνοιξα το ημερολόγιο του 1993...

Παρασκευή 15 Ιανουαρίου

...

12:00: στο 424 στρατιωτικό νοσοκομείο για τον Νίκο Μαζιώτη.

" Νίκος Μαζιώτης... Γαμιέται ο Στρατός

Ολικός αρνητής Στράτευσης. Ζήτω η Αναρχία.

Ζήτω η Κοινωνική Επανάσταση. Κάτω το Κράτος.

Αυτοδιαχειριζόμενες Κομμούνες.

10/1/93 46η ημέρα Απεργίας.

ΥΓ. σ`Αγαπώ."[1]

....

Κλείνω το ημερολόγιο. Δεκαεννέα ολόκληρα χρόνια. Ως γραμματέας της νεολαίας Θεσσαλονίκης του ΣΥΝ είχα χρεωθεί να την εκπροσωπήσω στην επιτροπή για την υπεράσπιση της ζωής του νεαρού αρνητή στράτευσης. Θυμάμαι έναν προς έναν τους φίλους και συντρόφους που βρέθηκαν εκείνη την ηλιόλουστη ημέρα του Γενάρη στο στρατιωτικό νοσοκομείο της πόλης. Δεν θα αναφέρω κανέναν... Θυμάμαι επίσης, είχα χρεωθεί -άγνωστος και νεολαίος- να "μεταφέρω" το δημοσιογραφικό μαγνητόφωνο εντός του δωματίου του απεργού πείνας... Το έκανα με επιτυχία... 

Έρχεται τώρα ξανά μπροστά στα μάτια μου η εικόνα του αφυδατωμένου Μαζιώτη... Αδύναμος και ανίκανος, από την εξαντλητική του απόφαση, έκαμε  με τεράστια δυσκολία το σήμα της νίκης και βυθίστηκε στην νάρκη του. Εμείς -η επιτροπή συμπαράστασης- κάναμε μια δήλωση στα τοπικά ΜΜΕ περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την υστέρηση της Ελλάδας στο ζήτημα της άρνησης στράτευσης σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη και κλείσαμε με την έκκληση να σωθεί η ζωή ενός νέου ανθρώπου, που υπερασπίσεται τα ιδανικά του... Τα καταφέραμε!

[...]

Τώρα με βασανίζει μόνο τούτο το ερώτημα: Πως μπορεί ένας ολικός αρνητής στράτευσης να νταραβερίζεται με τόσα όπλα;  Πως μπορεί... Με βασανίζει φρικτά...

 

[1] οι φράσεις αυτές ήταν εκείνη την ημέρα του Γενάρη του `93 καρφιτσωμένες πάνω από το κρεββάτι του Ν. Μαζιώτη, στο 424 της Θεσσαλονίκης

Σελιδοδείκτης [21.07.2014]

Ο σελιδοδείκτης -μια νέα στήλη- κάνει τα πρώτα της βήματα. Κάθε Δευτέρα θα συναντάει βιβλία και θα μεταφέρει μια πρόταση ανάγνωσης. Βιβλία που διαβάσαμε ή και εκείνα που μας περιμένουν υπομονετικά. Έτσι, για να αποφύγουμε τον υποκειμενισμό της δικής μας ανάγνωσης, καταξιωμένες πένες της κριτικής οδηγούν την παρουσίαση. 

Σελιδοδείκτης 5ος: Νίκη Τρουλλινού Το τελευταίο καλοκαίρι της αθωότητας, εκδόσεις Εστία, Αθήνα 2014

γράφει η κ. Πόλυ Χατζημανωλάκη

Τα δεύτερα, δικά μου! [19.07.2014]

Στο  "Τake Five"  γράφει πια η..."μαργαρίτα"! Είναι το ίδιο ευθύβολα σχόλια,  πιο ροκ,  ταιριαστός τίτλος, στο ύφος του καλού φίλου Λεωνίδα Καστανά.

Εμείς, κρατάμε τον ίδιο τίτλο, μια κίνηση εγκάρδια, όταν από τύχη ή από επιλογή, συναντήσεις κάποιον και το κέρασμα οδηγεί σε μια συνύπαρξη γοητευτική.

Το "τετράδιο εξόδου" επιστρέφει στην γενέθλια πόλη και γράφει πια σε ρυθμούς τζαζ από το "Καφέ-Βιβλίο", ένα χώρο έκπληξη...  [τραπεζάκια έξω, πραγματικά, να μας θυμίζουν πάντα έναν δίσκο χαραγμένο στο πικ-απ και στην σκέψη μας...]

Κάθε Σάββατο,  "Τα δεύτερα, δικά μου!".  Όσα συζητούν φίλοι σε μια παρέα...

  

Α.ΣΤΕΓΟΣ [ 12.07.2014 ]

Θλιβερές ειδήσεις...

Θλιβερές ειδήσεις:

[...] ο Αργύρης Κουμτζής, αριστούχος τελειόφοιτος μαθητής του 1ου Λυκείου Πεύκων, έχει αποκλειστεί από το Τμήμα Φυσικής του ΑΠΘ με το αιτιολογικό ότι ο εσωτερικός κανονισμός της Σχολής Φυσικών Επιστημών δεν δέχεται ως φοιτητές άτομα με κινητική αναπηρία στα δύο άνω άκρα ή προβλήματα όρασης. [Τελικά, μια κάποια λύση δόθηκε. Στο ρεπορτάζ της, η κ. Μάρνυ Παπαματθαίου, γράφει το ιστορικό της περιπέτειας του νεαρού συμπολίτη μας]

Λουόμενοι εμπόδισαν τη δωρεάν εγκατάσταση στην παραλία της Νέας Μάκρης συστήματος που επιτρέπει σε άτομα με αναπηρία να έχουν αυτόνομη πρόσβαση στη θάλασσα. "Μας ενοχλεί" και "είναι άχρηστο, κανείς δεν το χρησιμοποιεί", είπαν. [Το αναλυτικό ρεπορτάζ του κ.Θ.Ρίζου ε δ ώ]

Αδυνατεί κανείς να πιστέψει ότι τα δυό αυτά γεγονότα συμβαίνουν στην Ελλάδα του σήμερα. 'Η μάλλον τα δυό αυτά γεγονότα πιστοποιούν την τραγική θέση της χώρας μας. Ένα χαρακτηριστικό σχόλιο του κ. Μάνου Επιτροπάκη, σε σχετική συζήτηση στο fb, βάζει τα πράγματα στη θέση τους. Γράφει ο καλός φίλος, μεταξύ άλλων: "[...]είχε έρθει επίσκεψη κάποιος ξένος στη χώρα μας και δεν έβλεπε στον δρόμο ΑΜΕΑ, ενώ στο εξωτερικό βλέπεις πολύ συχνά να κυκλοφορούν στο δρόμο κτλ. Και θεώρησε πως δεν έχουμε στην Ελλάδα ανάπηρους. Προφανώς βέβαια η αλήθεια είναι πως έχουμε παρά πολλούς αλλά δεν κυκλοφορούν ακριβως γιατί δεν υπάρχουν οι υποδομές σε δρόμους, δημοσια κτήρια κτλ."

Καθυστερημένη πολιτεία γεννά και διαμορφώνει καθυστερημένους θεσμούς και πολίτες. Εκεί, βρίσκεται το πρόβλημα, ίσως εκεί να αναζητήσουμε και τη λύση. Μέχρι να μάθουμε να σκεφτόμαστε μπαίνοντας στην θέση του Άλλου. Εμείς, οι αρτιμελείς [τρομάρα μας] στη θέση του συνανθρώπου μας που αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα, μια ασθένεια.

Η καλή μου φίλη Ιωάννα συνηθίζει να λέει ότι η ζωή τους θέλει έναν τρόπο -διαφορετικό από των πολλών- "τρόπο και όχι κόπο". Το λέει συχνά όσο το αμαξίδιο της δεν μπορεί να περάσει από μια διάβαση, ένα σταθμευμένο παράνομα τροχοφόρο ή όταν δεν μπορεί να απολαύσει την ταινία της επιλογής της από την αδιαφορία πολλών υπευθύνων. 

ΥΓ. Θυμάμαι πάντα την επιθυμία της για ένα μπάνιο στην θάλασσα... 

Μαργαρίτα Δαλμάτη Οι ξένοι

ποιητικό ανθολόγιο 2014

[ με κοσμήματα αγαπημένων εικαστικών... ]

για τον Ιούλιο: Edward Hoopper

Οι ξένοι

Μα θα `ρθει και μια μέρα

που ξένα χέρια θ`ανασκαλεύουν τα χαρτιά σου

θ`ανασκαλεύουν την καρδιά σου

δάκτυλα παγερά`

και συ θ`ανατριχιάζεις

ανήμπορος να επέμβεις

καρφωμένος όπως θα `σαι στο Τίποτα

απ` τη στιγμή που τα όνειρά σου

θα `χουν σκορπίσει -χιλιάδες νυχτερίδες

που τις ξάφνιασε το φως

και τις κατάπιε η αξεδιάλυτη νύχτα.

Είναι περίεργο μα η καρδιά του ανθρώπου 

εξακολουθεί να χτυπάει σε λίγα χαρτιά γραμμένα

που ζούνε ακόμα κι όταν αυτός 

έχει γίνει ένα με το σκοτάδι 

ένα με τους ανέμους, ένα με τη βροχή. 

Μαργαρίτα Δαλμάτη  Λογοτεχνικό ημερολόγιο 2001, εκδόσεις Γαβριηλίδης

Edward Hopper  Night Shadows, 1921, Μουσείο Τέχνης της Φιλαδέλφειας

διαβάστε επίσης: Καληνύχτα Μαργαρίτα 

 

Το έγκλημα της Σρεμπρένιτσα στην Βουλή των Ελλήνων

Το μακρινό 2005, μια ομάδα πολιτών "διεκδίκησε την αλήθεια για την Σρεμπρένιτσα", υπέγραψε ένα κείμενο, έφερε στην επικαιρότητα την τραγική στιγμή του 1995. Το έγκλημα κατά της ανθρωπότητας παραμένει ακόμη και σήμερα ανεξιχνίαστο. Ειδικότερα, τη διερεύνηση της συμμετοχής ελλήνων παραστρατιωτικών, την καλύπτει απόλυτο σκοτάδι. Σήμερα, εννέα χρόνια μετά, η δικαστική έρευνα που διεταχθεί, κάτω από την πίεση των γεγονότων, παραμένει "λευκό χαρτί", ουδείς γνωρίζει αν και ποια αποτελέσματα απέφερε. 

Το κείμενο του 2005 υπέγραψαν καθηγητές, δημοσιογράφοι, πολίτες, και μόνο έξι δρώντες εκείνη την εποχή πολιτικοί: ο Aνδρέας Aνδριανόπουλος, η Άννα Καραμάνου, ο Πέτρος Κουναλάκης, ο Στέφανος Μάνος, ο Νίκος Μπίστης και ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης.Το γεγονός ανέδειξε ο Ηλίας Κανέλλης, μέσα από τις σελίδες του the books` journal και από την τακτική του αρθρογραφία στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ. 

Την "κόκκινη κλωστή έπιασε" η φίλη Μαρία Γιαννακάκη, βουλευτής Β`Πειραιά της Δημοκρατικής Αριστεράς, η οποία κατέθεσε ερώτηση στον αρμόδιο υπουργό.[ ε δ ώ,  από την επίσημη και φροντισμένη ιστοσελίδα της ].

Αν το 2005 ήταν παρήγορο το γεγονός ότι πολιτικοί από τρία κόμματα συνέπραξαν με πολίτες ενός ευρέου φάσματος για την διερεύνηση του εγκλήματος, σήμερα είναι ανησυχητική η μοναξιά της Μαρίας στην Βουλή των Ελλήνων.

Έκθεση Βιβλίου 2014

Ξεκινά αύριο και θα διαρκέσει έως και τις 3 Αυγούστου το Φεστιβάλ Βιβλίου. Στην πλατεία Ελευθερίας, ο Σύλλογος Βιβλιοχαρτοπωλών Ν. Ηρακλείου διοργανώνει και φέτος την ετήσια καλοκαιρινή του έκθεση. Στην διοργάνωση συμμετέχει η Περιφέρεια Κρήτης,  ο Δήμος Ηρακλείου, το Εμπορικό Επιμελητήριο Ηρακλείου, οι εκδόσεις MYSTIS και ο Φροντιστηριακός Όμιλος ΕΝΑ.

Στην έκθεση, παράλληλα, θα πραγματοποιηθούν μια σειρά εκδηλώσεις πολιτισμού[αναλυτικά, δείτε το πρόγραμμα].  Το μήνυμα του Συλλόγου Βιλιοχαρτοπωλών Ηρακλείου αναφέρει πως " η αγάπη για τον πολιτισμό είναι συνυφασμένη με την αγάπη για το βιβλίο και την ανάγνωση". Οι φίλοι του βιβλίου θα συναντηθούν και φέτος στην πιο γνωστή πλατεία της πόλης, Μια ευκαιρία  να ενημερωθούν για νέες εκδόσεις, να αγοράσουν ένα βιβλίο, να χαρίσουν ένα δεύτερο. Θα μυρίζει χαρτί και μελάνι η πλατεία..

Λεωνίδας Λουλούδης 1947-2014

Έφυγε από τη ζωή ένας από τους θεμελιωτές της οικολογικής πολιτικής, με μακρά διαδρομή στο χώρο της δημοκρατικής αριστεράς. Ο λόγος για τον Λεωνίδα Λουλούδη, που δίδασκε από το 1990 στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο της Αθήνας, ήταν διευθυντής του Γεωργικού Μουσείου του, ενώ είχε διατελέσει την περίοδο 2003-2010 αντιπρύτανης Οικονομικού Προγραμματισμού και Ανάπτυξης.

Σημαντική ήταν η συμβολή του στην ελληνική βιβλιογραφία, καθώς έγραψε κι επιμελήθηκε πολλά έργα όπως: "Πολιτοικολογία" (1986), "Φύση, Κοινωνία και Επιστήμη στην εποχή των Τρελών Αγελάδων. Διακινδύνευση και Αβεβαιότητα" (με τη συνεργασία των Β. Γεωργιάδου και Γ. Σταυρακάκη, 1999), "Ύπαιθρος Χώρα. Η Ελληνική Αγροτική Κοινωνία στο τέλος του 20ού αιώνα" (με τη συνεργασία του Χ. Κασίμη), "Το Αγροτικό Τοπίο. Το παλίμψηστο αιώνων γεωργικού μόχθου" (με τη συνεργασία Ν. Μπεόπουλου και Α.Ι. Τρούμπη, 2005), "Αγροτικότητα, Κοινωνία και Χώρος. Μνήμη Στάθη Δαμιανάκου" (με τη συνεργασία των Ε. Ζακοπούλου και Χ. Κασίμη, 2008), "Ελληνική Γεωργία και Αγροτική Πολιτική" (με τη συνεργασία Κ. Κριμπά, 2009).

Ο Λ. Λουλούδης γεννήθηκε το 1947. Σπούδασε στην Ανωτάτη Γεωπονική Σχολή Αθήνας και στο University of Reading της Αγγλίας. Ήταν καθηγητής στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο της Αθήνας και διευθυντής του Γεωργικού Μουσείου του. Συμμετείχε ενεργά στις συντακτικές επιτροπές των περιοδικών "Ο Πολίτης" και "Νέα Οικολογία", ενώ τα τελευταία χρόνια αρθρογραφούσε τακτικά στη μηνιαία επιθεώρηση Athens Review of Books.

Με τα δικά του λόγια -από μια σχετικώς πρόσφατη συνέντευξή του- και με το βλέμμα στον χώρο της δημοκρατικής αριστεράς, το "τετράδιο εξόδου", τον αποχαιρετά: 

"Αν η Δημοκρατική Αριστερά πρέπει να έχει γέφυρες με τον Συνασπισμό και τον ΣΥΡΙΖΑ, άνθρωποι σαν εμένα, αν διαπιστώσουν κάτι τέτοιο, την άλλη μέρα θα έχουν φύγει. Είμαστε πολύ κουρασμένοι και αηδιασμένοι με ό,τι συμβαίνει. Αν συμβούν και πάλι οι διάλογοι, οι συναινέσεις και ειπωθεί «να τα βρούμε», τότε καληνύχτα σας. Χρειαζόμαστε ένα καθαρό μήνυμα. Το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ νομίζω δεν έχουν καμία σχέση με την Αριστερά. Είναι του 1917, είναι της δεκαετίας του '60. Δεν είναι του 2010. Δεν διεκδικώ το αλάνθαστο, αλλά είναι η άποψή μου. Αν αρχίσουν τέτοιοι διάλογοι, άνθρωποι σαν εμένα θα φύγουν αμέσως.
 

[...] Νομίζω ότι πρέπει να ασχοληθεί με κάποια σοβαρά προβλήματα του ελληνικού λαού. Το πρώτο είναι η οικονομία καθώς και η υγεία, το περιβάλλον και η εκπαίδευση. Αυτά είναι τα μεγάλα θέματα με τα οποία ένα κόμμα μικρό μπορεί να ασχοληθεί. Δεν μπορεί να ασχοληθεί με τα πάντα. Εάν μπορούσε στην υγεία, στην παιδεία, στο περιβάλλον και φυσικά στην οικονομία να έχει μια εποικοδομητική θέση, με κριτική εκεί που πρέπει και συναίνεση εκεί πού επίσης πρέπει, εμείς περιμένουμε να λέει πού συμφωνεί και πού διαφωνεί. Δεν γίνεται να διαφωνεί σε όλα."

 

Η κηδεία του Λεωνίδα Λουλούδη, θα γίνει σήμερα, Τρίτη, 15 Ιουνίου, στις 3.00 μμ, στο Α' Νεκροταφείο, στην εκκλησία των Αγ. Θεοδώρων. Παράκληση της οικογένειας, αντί στεφάνων τα ποσά να κατατεθούν υπέρ του Γεωργικού Μουσείου του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών.

 

Σελιδοδείκτης [ 14.07.2014]

Ο σελιδοδείκτης -μια νέα στήλη- κάνει τα πρώτα της βήματα. Κάθε Δευτέρα θα συναντάει βιβλία και θα μεταφέρει μια πρόταση ανάγνωσης. Βιβλία που διαβάσαμε ή και εκείνα που μας περιμένουν υπομονετικά. Έτσι, για να αποφύγουμε τον υποκειμενισμό της δικής μας ανάγνωσης, καταξιωμένες πένες της κριτικής οδηγούν την παρουσίαση. 

Σελιδοδείκτης 4ος:  Νικόλας Σεβαστάκης Γυναίκα με ποδήλατο εκδόσεις Πόλις, 2014

γράφει η κ. Μικέλα Χαρτουλάρη

Ποδόσφαιρο και άλλα...

Μέσα από το "Αλωνάκι της ποίησης"  γνώρισα ποιητές και ποιήματα. Στα βιβλία του ανατρέχω τακτικά. Στα δυό -τρίτο αυτό είναι- κείμενά μου για το ποδόσφαιρο τον "αντιγράφω". Στην ποίησή του μένω πάντα. Ως ποιητή τον συνάντησα πριν από χρόνια στον όμορφο κόσμο των φίλων του διαδικτύου. 

Για τον καθηγητή Γιώργο Κεντρωτή ο λόγος. Σήμερα, την ημέρα του τελικού ας δούμε μιαν εξαιρετική εκπομπή. Μαζί με τον κ. Άκη Παυλογιάννη απαντούν στις ερωτήσεις του κ. Κώστα Βέργου, στην τηλεόραση του StartTV.

Λόγος καθαρός, πηγαίος. Ποδόσφαιρο και άλλα... σε δύο ημίχρονα!

Τα δεύτερα, δικά μου! [12.07.2014]

Στο  "Τake Five"  γράφει πια η..."μαργαρίτα"! Είναι το ίδιο ευθύβολα σχόλια,  πιο ροκ,  ταιριαστός τίτλος, στο ύφος του καλού φίλου Λεωνίδα Καστανά.

Εμείς, κρατάμε τον ίδιο τίτλο, μια κίνηση εγκάρδια, όταν από τύχη ή από επιλογή συναντήσεις κάποιον και το κέρασμα οδηγεί σε μια συνύπαρξη γοητευτική.

Το "τετράδιο εξόδου" επιστρέφει στην γενέθλια πόλη και γράφει πια σε ρυθμούς τζαζ από το "Καφέ-Βιβλίο", ένα χώρο έκπληξη...  [τραπεζάκια έξω, πραγματικά, να μας θυμίζουν πάντα έναν δίσκο χαραγμένο στο πικ-απ και στην σκέψη μας...]

Κάθε Σάββατο,  "Τα δεύτερα, δικά μου!".  Όσα συζητούν φίλοι σε μια παρέα...

  

Α.ΣΤΕΓΟΣ [ 12.07.2014 ]

Το καλοκαίρι μου

γράφει ο φίλος Σπύρος Δανέλλης

Στα μαθητικά μου χρόνια ζήλευα τους συμμαθητές μου που είχαν παππουδογιαγιάδες εκτός Κρήτης. Ένιωθα, βλέπετε, εγκλωβισμένος, αφού από την πρώτη μέχρι την τελευταία μέρα των διακοπών την περνούσαμε στη Χερσόνησο, σε ένα σπίτι πάνω στη θάλασσα. Δεν μπορούσα τότε να εκτιμήσω τον ανέγκικτο παράδεισο.

Ο ερχομός των τουριστών έδιωξε την καρέτα-καρέτα, άλλαξε ριζικά το ρυθμό και τον τρόπο ζωής του χωριού. Σήμερα είναι ιδανικός προορισμός για διακοπές διασκέδασης με έντονη νυχτερινή ζωή, ποιοτικά καταλύματα, κοσμοπολίτικη κουζίνα και μια ενδοχώρα άλλων ταχυτήτων που οδηγεί στο οροπέδιο Λασιθίου, με τα απομεινάρια του αρχαιότερου στον κόσμο αιολικού πάρκου, τους φημισμένους νερόμυλους.

Το ταξίδι δεν σταματά ποτέ

Οι ήσυχες μέρες του καλοκαιριού είναι ένας μεγάλος μύθος. Ένας μεγάλος έρωτας μπορεί να έρθει στη ζωή σου. Μια κληρονομιά. Ένας θάνατος. Μια ελπίδα. Μια μετακόμιση, μιαν αναστάτωση, μια τρικυμία. 

Ελένη Κοφτερού Το μέλι

ποιητικό ανθολόγιο 2014

[ με κοσμήματα αγαπημένων εικαστικών... ]

για τον Ιούλιο: Edward Hoopper

Το μέλι

Είναι κάποια

κεριά

σ` ένα ξωκλήσι

ξεχασμένα

από το περσινό

το πανηγύρι

και λαχταρούν

να ξοδευτούν 

όπως ο έρωτας.

Ξέρουν καλά

αξίζει 

η αναμονή

αφού ξανά 

σταγόνες

απ` το παλιό τους

μέλι θα γευτούν. 

Ελένη Κοφτερού "γράμμα σε γενέθλια πόλη", εκδόσεις Σαιξπηρικόν, Θεσσαλονίκη 2013  
 

Edward Hopper New York Interior, c. 1921. Oil on canvas, 61.6 × 74.3 cm. Whitney Museum of American Art, New York 

Η ΔΗΜΑΡ οδηγείται στο πολιτικό περιθώριο

Κρατώ την καταληκτική φράση του Τριανταφύλλου: "Θα συνεχίσω να εργάζομαι για την συγκρότηση μιας ισχυρής αυτόνομης Κεντροαριστερής Παράταξης, της μοναδικής προοδευτικής μεταρρυθμιστικής λύσης για την χώρα και τους πολίτες, που ασφυκτιούν ανάμεσα στον αδιέξοδο και παρωχημένο διπολισμό ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ". Με μια ανάλογη πρόταση έκλεινε τη δική του επιστολή "αποχαιρετισμού" και ο φίλος Φωτίου... Είναι η κοινή πεποίθηση όλων μας. Ο δρόμος είναι πάντοτε μπροστά. Μόνο που για να τον περπατήσεις οφείλεις να δεχτείς την ζωογόνο κούραση της κίνησης. Η πλειοψηφία της ΔΗΜΑΡ έχει επιλέξει τη φθορά της ακινησίας. Επιλογή που οδηγεί σε μια θανάσιμη πλήξη. 

Α.ΣΤΕΓΟΣ

γράφει ο Θοδωρής Τριανταφύλλου

Είναι γνωστές οι διαφωνίες μου με τις κεντρικές πολιτικές επιλογές του κόμματος το τελευταίο χρονικό διάστημα, είχα άλλωστε την δυνατότητα να τις εκφράσω σε πολλές συνεδριάσεις, τόσο πριν το Συνέδριο, όσο και μετά και μέχρι τις Εκλογές. Αφορούσανε, χονδρικά μιλώντας, τον τρόπο και τον χρόνο αποχώρησης από την Κυβέρνηση, εν συνεχεία την στάση μας στον διάλογο για την Κεντροαριστερά και σε τελική ανάλυση την απουσία σαφούς προοδευτικού μεταρρυθμιστικού στίγματος που θα έδινε προοπτική και διέξοδο στους πολίτες και τη χώρα. Δεν έχει θεωρώ νόημα να ξανααναφερθώ εδώ σε πράγματα που έχουμε συζητήσει επί μακρόν. 

Σελιδοδείκτης [07.07.2014]

Ο σελιδοδείκτης -μια νέα στήλη- κάνει τα πρώτα της βήματα. Κάθε Δευτέρα θα συναντάει βιβλία και θα μεταφέρει μια πρόταση ανάγνωσης. Βιβλία που διαβάσαμε ή και εκείνα που μας περιμένουν υπομονετικά. Έτσι, για να αποφύγουμε τον υποκειμενισμό της δικής μας ανάγνωσης, καταξιωμένες πένες της κριτικής οδηγούν την παρουσίαση. 

Σελιδοδείκτης 3ος:  ΑΝΤΟΝΙΟ ΤΑΜΠΟΥΚΙ Ο Μαύρος Άγγελος 

μετ.: Aνταίος Χρυσοστομίδης, εκδ. Αγρα, 2014

γράφει η κ. Μαργαρίτα Ζαχαριάδου

Παγκόσμια ημέρα φιλιού

Στην μυθική αίθουσα
το σήμερα βυθίζεται στο χθες
ζει ξανά τα χαμένα φιλιά.

2o Θερινό Σχολείο Δημιουργικής Γραφής

Το 2o Θερινό Σχολείο Δημιουργικής Γραφής Ενηλίκων με τίτλο: "Από την ιδέα στο χαρτί: τα βήματα της συγγραφής [ και η προσέγγιση του Καπετάν Μιχάλη ]" οργανώνουν το καλλιτεχνικό εργαστήρι LaCulturela, ο συγγραφέας Λευτέρης Γιαννακουδάκης και ο Δήμος Ανωγείων.
 

Το σχολείο θα πραγματοποιηθεί στα Ανώγεια κατά το χρονικό διάστημα από 14 έως 19 Ιουλίου. Όλοι οι συμμετέχοντες θα διαμένουν στη μαθητική εστία Ανωγείων κατά το διάστημα των μαθημάτων. Στο θερινό σχολείο θα διδάξει ο συγγραφέας Λευτέρης Γιαννακουδάκης. Το συνολικό κόστος συμμετοχής είναι 150 ευρώ. Στο ποσό συμπεριλαμβάνεται διαμονή, διατροφή και τα μαθήματα δημιουργικής γραφής. 

Για έξι μέρες οι συμμετέχοντες θα ασκηθούν πάνω σε ζητήματα δομής χαρακτήρα, πλοκής, ύφους, οπτικής γωνίας, σκηνικού, δημιουργώντας δικά τους, πρωτότυπα κείμενα, ενώ θα αναλυθεί με την προσέγγιση της δημιουργικής γραφής το μυθιστόρημα "Ο Καπετάν Μιχάλης" του Νίκου Καζαντζάκη. 

Αν το κεντρικό ερώτημα που σας απασχολεί είναι αν διδάσκεται η γραφή, μην φοβάστε ότι θα μείνετε μόνοι. Το ερώτημα αυτό έχει και συνεχίζει να απασχολεί συγγραφείς και θεωρητικούς της λογοτεχνίας. Κείμενα του Γιαννακουδάκη επιχειρούν να απαντήσουν σε αυτό και σε συναφή με τη γραφή ερωτήματα. Το ίδιο και με τον γοητευτικό τρόπο της αμεσότητας και της ομάδας επιχειρούν και τα μαθήματά του. Αυτό το τελευταίο το γράφω και από προσωπική εμπειρία.  

Για περισσότερες πληροφορίες και για την αίτηση συμμετοχής, δείτε  ε δ ώ  την σελίδα του εργαστηρίου.