Διακόσιες λέξεις! Ζήτησαν στην αρχή... Σημείωμα βιογραφικό για τις εκλογές. Οι ζωή είναι στιγμές σκέφτηκα αλλά πως να τις βάλω στο χαρτί, στο γυαλί, στο διαδίκτυο. Δύσκολο μου φάνηκε... Με πρόλαβε -και μπράβο του- ο Μίλτος και έγραψε εκείνο το α γ α π ώ και σκέφτηκα ότι θα με κατηγορήσουν μιας και θα έγραφα κι εγώ για τη ΔΗΜΑΡ, για την καλή μου, τον Λεωνίδα!
Θα δώσω ένα έτοιμο [σε ένα πακέτο SANTE το είχα σκαρώσει]:
"Αν είχα χρόνο - για τον εαυτό μου - τώρα που το σκέφτομαι αν είχα χρόνο
για τον εαυτό μου και για τους Άλλους, θα σχεδίαζα ευθείες γραμμές. Να
ολοκληρώσω τον κάναβο. Να πατήσω πάνω του όλα μου τα σχέδια".
Το έστειλα και με έστειλαν... με ευγενικό τρόπο πάντοτε, ξέρετε που...
Επίμονος και μαθημένος, ανέσυρα ένα άλλο [καλό κι αυτό]:
"[...] Δεν ξέρω τίποτα. Μόνο τους δρόμους του κορμιού σου".
Άρχισαν να εκνευρίζονται. Μα αφού με ξέρετε, ψέλλισα. Τι περιμένατε; Ούτε τη σαφήνεια μου εκτίμησαν ούτε και τη πυκνή μου γραφή! Α, μια στιγμή μου ξεφούρνισαν ότι ήθελαν και φωτογραφία! Εικοσιτετράωρη ή εβδομαδιαία, ρώτησα και ένα χαμόγελο απορίας σχηματίστηκε στα πρόσωπα όλων.
Βαρόμουνα να γράψω... Κάτι να πω είχα! Ρήγας, συνδικαλισμός, υποψήφιος παλιότερα στη Σαλονίκη. Αλλά που να τα βάλω σε τάξη. Μια διαγραφή, πολύ καπνό, μικρά σημειώματα... Δεν τους άρεσε τίποτα! Μια ήτανε πολλές οι λέξεις και μια ελάχιστες.
Με φωτογράφο την καλή μου και σκηνικό το σπίτι μου ανταποκρίθηκα στην πρώτη απαίτηση. Η αρχική συναίνεση κατά τον Πατρίκιο. Στρώθηκα και έγραψα.
Βγάλαμε και χαρτί. Πήραν τα βιογραφικά των υποψηφιών και τα κούρεψαν. Η ζωή μας στα χέρια του οικονομικού υπευθύνου της κίνησης. Ας είναι! Ρέκτες και γνώστες [τρομάρα μας] της νέας τεχνολογίας, τρέχουμε τις στιγμές μας στο άπειρο!
Φιλιά! Καλή αντάμωση, συνταξιδιώτες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου