Θωμάς Γκόρπας: Νταλκάδες [απόσπασμα]

 

ποιητικό ανθολόγιο 2014

[ με κοσμήματα αγαπημένων εικαστικών... ]

για τον Μάϊο: Παναγιώτης Παπαθεοδωρόπουλος

Νταλκάδες [απόσπασμα]
 

Στον Ανδρέα Εμπειρίκο
 

Η Ποίηση είναι ένας δρόμος σπαρμένος με καρφιά
είναι μια στρατιά καρφιά όπου φιλοξενούν στο ρετιρέ τους ρόδα.
Εσύ δεν είσαι καμωμένη από ρόδα δεν είσαι καρφί
αλλά μια απελπισμένη άγνωστη παραλία που έχασε για πάντα
κολυμβητάς και βάρκες και ψαρέματα και τα ελάχιστα εκείνα μοναδικά ζευγάρια
τα τόσο ευχαριστημένα και θλιμμένα.
Όταν με κυνήγαγε η πολιτική με κυνήγαγες κ’ εσύ.
Τώρα που σε κυνηγάω εγώ έγινα σαν την πολιτική
και ίσως πλέον αφόρητος και πλέον ανελέητος απ’ αυτήν.
Σ’ αγαπάω σημαίνει τρυπάω με καρφίτσα παλιά σύννεφα και πέφτει βροχή.
Μαζεύω τη βροχή όπως μια κόρη μαζεύει παπαρούνες στον αγρό.
Μεταξύ των σπλάχνων μου και των χειλιών μου συναντάω πάλι τη λέξη πλάγια
αλλά αυτή από καιρό δεν είναι λέξη πια αλλά τα μαλλιά σου
ή φωτιά συνθλιβομένη από φορμαρισμένα ερωτικά φύλλα χείλη δροσιάς.

Θωμάς Γκόρπας Τα Ποιήματα [1957-1983] εκδόσεις Γαβριηλίδης Αθήνα 1995

Το ποιητικό ανθολόγιο φιλοξενεί τον μήνα Μάϊο τον καλό μας φίλο Παναγιώτη Παπαθεοδωρόπουλο. Μια συνάντηση της φωτογραφίας και του λόγου, ένα ζήτημα που και εκείνον απασχολεί. Θα δώσουμε τη δική μας οπτική. 

Ο Π.Π. γεννήθηκε το 1958 στα Προσφυγικά της Πάτρας. Σπούδασε Πολιτικός Μηχανικός στο ΕΜΠ με Μεταπτυχιακή Ειδίκευση στον Περιβαλλοντικό Σχεδιασμό Έργων Υποδομής. Εργάζεται στην Δημοτική Επιχείρηση Ύδρευσης Αποχέτευσης (ΔΕΥΑ) Πάτρας. Η φωτογραφία, νεανικός έρωτας, επανήλθε τα τελευταία χρόνια πιο απαιτητική και πιο ώριμη. Τις ελεύθερες ώρες του κλέβει στιγμές των δρόμων και των ανθρώπων και τις κλείνει σε φωτογραφίες

Ευαίσθητος πολίτης μέσα από την εθελοντική ομάδα δράσης και ενεργοποίησης «Patrinistas»,  συμβάλει θετικά στην κοινωνική αλληλεγγύη της πόλης του.

Διατηρεί τον δικό του προσωπικό ιστότοπο όπου αναρτά έργα της φωτογραφικής του τέχνης καθώς και κείμενα θέσεων απέναντι σε κοινωνικά ζητήματα. [πηγή]