Τα όνειρα μου λαϊκά παραμύθια. Τα θυμάται κανείς;

Σε τι βοηθά λοιπόν η ποίηση

-Αυτό, έστω, που εγώ ποίηση ονομάζω-

(Ας ζήσουμε λοιπόν και μ’αυτά ή μόνο μ’αυτά)

[Αναγνωστάκης 1962]

Ο  «δεκαπενθήμερος ΠΟΛΙΤΗΣ»  τεύχος 17 του Γενάρη του 1996 κρατάει  σημαντική θέση στη βιβλιοθήκη μου. Είχαμε ήδη γνωρίσει τον ποιητή Μάρκο Μέσκο, στο βιβλιοπωλείο ΘΥΜΕΛΗ, να μας προσφέρει πάντοτε μια εγκαρδιότητα και βαριά Καρέλια που κάπνιζε. Στο περιοδικό είχε συνεισφέρει στο αφιέρωμα για τον άγνωστο, τότε σε εμάς, Τέο (Ματθαίο) Σαλαπασίδη. Ένα εξαιρετικό αφιέρωμα ο κόσμος της δεκαετίας του ’50, το πατάρι του Λουμίδη, το ελληνικό unterground, οι ποιητές, τα ποιήματα. Δεσπόζουσα η Σαλονίκη. Ο Μ. Αναγνωστάκης, ο Κ. Κύρου, ο Π. Θασίτης…

Θυμάμαι να το διαβάζω και να το δωρίζω σε φίλους. Ψάχνω, γνωρίζω, διαβάζω. Συναντώ μια αναφορά του Α.Ρουμελιώτη στην «Ελευθεροτυπία». Αγοράζω τον Μάρτιο του ίδιου χρόνου, το βιβλίο «Δώδεκα ποιήματα του Τέο  Σαλαπασίδη» σε επιμέλεια του Μ. Μέσκου. Διαβάζω συνεχώς: σταματώ στο Northern Spiritual και στη σημείωση: « Σχεδόν μόνον ο φίλος Θωμάς Γκόρπας σε κάποιο κείμενό του κάνει ιδιαίτερη μνεία για τον πνευματικό ρόλο του Τέο Σαλαπασίδη στο πατάρι του Λουμίδη». Αναζητώ το δικό του έργο, αγοράζω τον Δεκέμβρη του 1998 το βιβλίο «Θ. Γκόρπας Τα ποιήματα[1957-1983]»  από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης. Διαβάζω τα ποιήματα και συλλέγω υλικό για τον ποιητή.   

Από τότε οι δυό φίλοι είναι ξανά μαζύ. Τους προσφέρω μια ανήσυχη θέαση του κόσμου, να ξαποστάσουν οι ιστορίες τους, τους παρακινώ για μια βόλτα στην αγαπημένη τους Σταδίου, για νύχτες και ξημερώματα σιωπηλός εγώ, να ακούω τη φωνή τους: "… είχαμε μια παρέα κάποτε τα πάντα είχαμε και τίποτα δεν είχαμε ανάμεσα στα πλούσια δάχτυλά μας είχαμε φτωχά τσιγάρα" (1)

Αποχαιρετισμός. Με τα λόγια του Θ. Γκόρπα: "Σε εποχές σαν τη σημερινή σκεπτόμαστε πολύ. Περισυλλογή και υπεράσπιση του εαυτού μας και κάποιων πραγμάτων, γιατί η κατάσταση γύρω είναι τόσο άγρια και τόσο μπάχαλο που πρέπει να ελέγχεις την οργάνωση σου ως άτομο, πνευματικά, σωματικά, ώστε αν ξαναμπούν θέματα διεκδικήσεως, έστω κι αν είσαι 60-70 χρονώ, έστω ουραγός στο τέλος, ξανά…»(2) 

Με την ποίηση. Για πού όμως; Μια εικόνα, μια πράξη, μια λέξη, οι λέξεις.  Όπως λέει ο ίδιος ο Γκόρπας: "Ποίηση… δασκάλα μόνη μελαγχολική στο διάλειμμα…". (3)

 Μικρό ανθολόγιο. Ποιήματα του Θωμά Γκόρπα. 

ΓΙΑ ΕΝΑ ΝΤΕΦΙ

Εγώ που ανδραγάθησα στη μάχη

Για το ομαδικό γούστο

Δεν αγωνιώ για τίποτε άλλο τώρα

Παρά για τη προμήθεια ενός

Μεταχειρισμένου ντεφιού….

Θέλω να πάμε σε ένα πανηγύρι

Και να αγοράσουμε τα πάντα με τα μάτια…

 ΠΡΟΣΦΟΡΑ

Πάρε αυτό το λουλούδι

Δεν είναι βιομηχανικό.

ΑΠΟΨΗ ΤΡΥΦΕΡΟΤΗΤΑΣ

Μαύρο άλογο τρώει τριαντάφυλλα άσπρα.

Δε μπορώ να νοιώσω έναν άντρα που έχει αγγίξει

Απογευματινά τριφύλλια και δεν έγινε λιγάκι τρυφερός.

ΕΜΠΝΕΥΣΗ

Το νυχτολούλουδο μοιάζει με επανάσταση που κάνει πρόβες ολό-

κληρη ζωή. Αποφάσισα να κρατήσω ένα νυχτολούλουδο ανοικτό για μια ολόκληρη μέρα.

ΒΟΛΕΜΑ

Αναμνήσεις…

Και κάποτε τις τρώμε

Και γίνονται αίμα…

 ΟΔΥΝΗ

Το πέραν του ποιήματος είναι μια δύσις φεγγαριού στην οδό Ιουλιανού μετά το οδυνηρό σώσιμο των τσιγάρων ξημερώνοντας… 

ΠΟΡΤΡΕΤΟ ΝΕΟΕΛΛΗΝΟΣ

Στη θέση της καρδιάς είχε μια τρύπα

Και για πιστεύω του το είπα-ξείπα.

ΜΑΓΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ

Αύγουστος Κυριακή η Ελλάδα πλάι στη θάλασσα:

Ήλιος δροσιά πεύκα φαΐ κρασί κι αγάπη.

Στο πικάπ

Έπαιζε ασταμάτητα

Του Τσιτσάνη η «Συννεφιασμένη Κυριακή».

Και κανείς δεν είπε ν’ αλλάξει ο δίσκος…

Η ΜΑΙΡΙΛΥΝ

(απόσπασμα)

Μαζί με σε θυμάμαι και τον Μπελογιάννη.

…

Γλυκειά μου Μαίριλυν κι ακόμα πιο γλυκειά

Όταν οι τίμιοι θολώνουν και σε λεν πουτάνα

Γλυκειά μου Μαίριλυν μας άφησες ένα στόμα

Να σεργιανάει στου κόσμου τις πληγές.

Γράφει ο Γκόρπας: "Τα κόκαλα του θρύλου της παρέας μου τώρα τα γλείφουν σκυλιά και κοπρόσκυλα". Ήδη από το 1983 αποχαιρέτησε τον Σαλαπασίδη και ο ίδιος πέθανε  την 1^η Απριλίου του 2003. Αν έχουν σμίξει ο Γκόρπας θα γράφει και θα σκηνοθετεί την "ΜΙΚΡΗ ΠΑΡΕΛΑΣΗ" και ο Σαλαπασίδης  θα επιχειρεί μια "ΔΟΚΙΜΗ ΓΙΑ ΛΑΪΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ".  Ότι δεν τέλειωσαν, ν’ αρχίζουν πάλι…

Υ.Γ.1 Τα πρωινά της Κυριακής ακολουθώ μια ταραγμένη διαδρομή. Μια μικρή βόλτα στην γενέθλια γειτονιά… Στο κέντρο της πόλης…

Υ.Γ.2 Ο ποιητής Μάρκος Μέσκος ζει και δημιουργεί. Και θα συναντηθούμε…

 

Σημειώσεις

Τα ποιήματα και οι στίχοι  (1), (3) & (4) από την έκδοση του ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗ.

Το απόσπασμα (2),  από συνέντευξη του Θ.Γ. , στο ΕΨΙΛΟΝ στις 16/04/95.

Το αφιέρωμα στον «δεκαπενθήμερο ΠΟΛΙΤΗ» είχε επιμεληθεί ο Κώστας Βούλγαρης.