Μαρία Πίνιου-Καλλή 1943-2015

Πέθανε τη Δευτέρα σε ηλικία 72 ετών η γιατρός, Μαρία Πίνιου-Καλλή, η γυναίκα που αφιέρωσε τη ζωή της για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τη θέση της προέδρου του Διεθνούς Συμβουλίου Κέντρων Αποκατάστασης Θυμάτων Βασανιστηρίων, με συμβουλευτικό στάτους στα Ηνωμένα Έθνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση εκπροσωπώντας 200 οργανώσεις σε όλο τον κόσμο.

Γεννήθηκε στη Θάσο στις 6 Μαΐου 1943, αλλά μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη, όπου σπούδασε γιατρός, αποκτώντας ειδικότητα δερματολόγου. Η επταετία της Χούντας τη βρίσκει στη Γυάρο ως εξόριστη από το καθεστώς των συνταγματαρχών.

Το 1989 ίδρυσε στην Αθήνα το Ιατρικό Κέντρο Αποκατάστασης Θυμάτων Βασανιστηρίων. Το 1993, ως μέλος του προεδρείου του Διεθνούς Συμβουλίου Κέντρων Αποκατάστασης Θυμάτων Βασανιστηρίων, εκπροσώπησε την Ελλάδα και τα Βαλκάνια. Υπήρξε υποψήφια για Νόμπελ Ειρήνης, ενώ το 1993 ήταν υποψήφια για το βραβείο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Γαλλικής Δημοκρατίας. Υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, persona non grata στο Ισραήλ

Παράλληλα, το 1993 κι ενώ τα Βαλκάνια φλέγονταν από τον εμφύλιο στην πρώην Γιουγκοσλαβία, η Μαρία Πίνιου-Καλλή προσκάλεσε γιατρούς από τις αντιμαχόμενες χώρες στην Ελλάδα και μαζί οργάνωσαν το Βαλκανικό Δίκτυο ενάντια στα βασανιστήρια και τον πόλεμο. Το Δίκτυο που υπάρχει μέχρι σήμερα και ασχολείται με την επανασυμφιλίωση μεταξύ των κοινωνιών στα Βαλκάνια, προσπαθώντας να συσπειρώσει σε ένα οργανισμό ανθρώπους από διαφορετικούς εθνότητα που αντιμάχονται τον πόλεμο και τα βασανιστήρια.

Σε διεθνή συνάντηση που οργάνωσε στην Αθήνα δημιουργήθηκε το Δίκτυο Κέντρων Αποκατάσταση Θυμάτων Βασανιστηρίων της Μέσης Ανατολής και Β. Αφρικής, με έδρα στην Αθήνα, του οποίου διετέλεσε Γενική Γραμματέας. Από το 1998 έως το 2003 διετέλεσε ως η πρώτη εκλεγείσα πρόεδρος του Διεθνούς Συμβουλίου Κέντρων Αποκατάστασης Θυμάτων Βασανιστηρίων, με συμβουλευτικό στάτους στα Ηνωμένα Έθνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Συνελήφθη συνολικά πέντε φορές, στην προσπάθειά της να υπερασπιστεί τα ανθρώπινα δικαιώματα.  Επισκέφτηκε τον Μαντέλα στη φυλακή και δεν δίστασε να πιάσει απο τον γιακά και να υψώσει τη φωνή της στον φίλο της, τον Γιασέρ Αραφάτ, όταν φυλάκισε ένα μέλος της διεθνούς οργάνωσης ενάντια στα βασανιστήρια, όπου ήταν πρόεδρος. Δυο φορές υπήρξε υποψήφια για την Επιτροπή της Διεθνούς Σύμβασης για την Κατάργηση των Βασανιστηρίων στα Ηνωμένα Έθνη.

Μιλούσε πέντε γλώσσες (αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά, ρωσικά και ισπανικά) και δίδαξε στο New Jersey State University Rieutgers, ως επισκέπτης καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο των Φιλιππίνων και στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών με θέμα «Αντιμετώπιση διεθνών κρίσεων».

Παράλληλα, υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Δικτύου ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS και της Οικολογικής Εταιρείας Ανακύκλωσης και συμμετείχε στην επιτροπή αντιρρησιών συνείδησης. Στις τελευταίες εκλογές ήταν συμπρόεδρος του κόμματος Πράσινοι Αλληλεγγύη.

Η κηδεία της θα γίνει στο κοιμητήριο Ζωγράφου σήμερα Τετάρτη 28 Ιανουαρίου, στις 12:30.