Τα δεύτερα, δικά μου. Με τον τρόπο δύο εραστών.
ΥΓ. Διαβάζουμε πάντα την Μαργαρίτα
Α.ΣΤΕΓΟΣ [18.01.2015]
1. Αθέατη Πόλη 2015. Το Ηράκλειο στην μακρόχρονη ιστορία του ήταν μια πόλη με πολιτιστικά ανθρώπινα χαρακτηριστικά που καθορίζονταν από τις ιστορικότητες, την πολεοδομία, την κοινωνική και οικονομική της δομή. Τις τελευταίες όμως δεκαετίες, με την γρήγορη πληθυσμιακή και οικοδομική μεγέθυνσή του ανέτρεψε αυτά τα βασικά χαρακτηριστικά, παραποιώντας τόπους, χώρους και ιστορικά κελύφη, δημιουργώντας αντιθέσεις, περιθωριοποιήσεις, εγκαταλελειμμένα τοπία και γειτονιές που συνήθως κρύβονται πίσω από την εικόνα της πόλης .
Τέτοια αθέατα κομμάτια της
πόλης επέλεξε να αναδείξει ο Σύλλογος αρχιτεκτόνων σε συνεργασία με
φορείς, συλλογικότητες και ενεργούς πολίτες της πόλης, το 2012 στην Αγία
Τριάδα και το 2013 στον Λάκκο, με τριήμερες εκδηλώσεις υπό τον τίτλο "Αθέατη πόλη". Στόχος της "Αθέατης Πόλης"
είναι η ανάπτυξη δημόσιου διαλόγου για την ανάκτηση και την αναζωογόνηση
του Δημόσιου Χώρου, αλλά και την εναλλακτική θεώρηση του αστικού τοπίου
με διαφορετικές προσεγγίσεις και διαφορετικούς τρόπους έκφρασης, σε ένα
προεπιλεγμένο κάθε φορά τόπο της πόλης.
Η αποδοχή και η ευρεία
συμμετοχή των πολιτών στις εκδηλώσεις αυτές αποτελούν κίνητρο για τη
συνέχεια και την καθιέρωση του Φεστιβάλ ως θεσμό της πόλης. Αυτή την χρονιά προγραμματίζουμε την Αθέατη Πόλη για τον Ιούνιο του 2015. Ως τόπο δράσης επιλέγουμε τα ενετικά τείχη,
ένα ιστορικό οχυρωματικό μνημείο από την εποχή της ενετοκρατίας που
σήμερα προβάλλει ως ένας συμπαγής συνεχής χώρος που καθορίζει την
συνέχεια ή μάλλον την ασυνέχεια του ιστορικού κέντρου της πόλης με την
νέα πόλη του Ηρακλείου. Σήμερα το «πάνω» επίπεδο των τειχών
παρουσιάζεται εγκαταλελειμμένο, «ασύνδετο» με την πόλη. Θέλουμε να γεμίσουμε αυτό το
κενό της πόλης με δράσεις, να φωτίσουμε τις ιστορικές του διαδρομές, να
αναδείξουμε τα περάσματα στους αιώνες της ύπαρξης του.
Η δεύτερη ανοιχτή συνάντηση – συζήτηση για το φεστιβάλ της "Αθέατης Πόλης" θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 19 Ιανουαρίου 2015, στις 20.00 στην αίθουσα του ΤΕΕ /ΤΑΚ (Πρεβελάκη & Γρεβενών, πίσω από το Ιστορικό Μουσείο Κρήτης). Πρόκειται για μια συνάντηση γνωριμίας – για όσους δεν κατάφεραν να παρευρεθούν την προηγούμενη φορά
– αλλά θα συζητηθούν και οι όποιες ιδέες /προτάσεις έχουν όσοι
ενδιαφέρονται να λάβουν μέρος στο φετινό φεστιβάλ, είτε ατομικά, είτε
σαν ομάδα ή συλλογικότητα.
2. Νίκος Επιτροπάκης 1931-16.01.2015 Ο κ. Νίκος δεν μένει πια εδώ. Κουρασμένος, καταπονημένος, πολλά τα κτυπήματα στο γερασμένο σώμα του. Ο θάνατός του σφραγίζει μια γενιά της πόλης, που δεν την γνωρίσαμε στην ακμή της, αλλά στο τέλος της. Η γνωριμία μας, πριν από λίγα χρόνια, εδώ στην γενέθλια πόλη, έφερε μπροστά μας έναν παλαίμαχο δημοσιογράφο -ποιητή.
Ο κ. Νίκος υπηρέτησε όλα τα είδη της δημοσιογραφίας σε εφημερίδες και περιοδικά. Άρχισε ως πολιτικός γελοιογράφος, συνέχισε ως ρεπόρτερ, εσωτερικός
αρθρογράφος, σχολιογράφος, χρονογράφος, επί της ύλης, σελιδοποιός, με
ιδιαίτερη επίδοση στον πολιτικό στίχο και στις παραπολιτικές στήλες,
παράλληλα με ευθυμογραφήματα και διάφορες στήλες σε περιοδικά ποικίλης
ύλης. Εργάστηκε και σε αθλητικές και σατυρικές εφημερίδες. Για αρκετά χρόνια θήτευσε στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση με διάφορες εκπομπές.
Έγραψε τρία παιδικά θεατρικά έργα “Δαίδαλος και Ίκαρος” (1990), “Το κυνήγι του θησαυρού” (1991) και “Μιλάτε Ελληνικά” (1992), που παρουσιάστηκαν στη Θεσσαλονίκη από το “Παιδικό Θέατρο Μακεδονίας” Γιάννη Μαλούχου. Επίσης έγραψε σε συνεργασία με άλλους τις τηλεοπτικές επιθεωρήσεις “Γαλαξίες του ‘70” (ΕΡΤ 1970) και “Πρωτοχρονιάτικη Αθήνα” (1971), καθώς και ραδιοφωνικές επιθεωρήσεις και πολλά άλλα. Σενάρια σε αμέτρητες βιντεοταινίες. Έχει εκδόσει τρία βιβλία Απρόοπτα της ζωής 1979, Ευρωφουστανέλλα 1983, και την ποιητική συλλογή Πανσπερμία το 2012.
Μια ανάγκη, το τέλος που έρχεται, η νοσταλγία οδηγεί την πένα του [Συνάντηση, από την ποιητική του συλλογή] στην ευχή:
[...]
Η τελευταία μας συνάντηση ήταν συγκινητική. Με βήμα βαρύ και αργό, με θέληση και πείσμα για ζωή και προσμονή για το βιβλίο της Κατερίνας, ήρθε μαζί με την οικογένεια του στην παρουσίαση. Σε κάποια από τα διηγήματα της συλλογής "Οι Λοιποί Συγγενείς", η φιγούρα του κάνει μικρά περάσματα.
Θερμά συλληπητήρια στην Κατερίνα.
3. Χάθηκες. Ακούμπησες ξανά στην καθημερινότητά σου. Στις ασχολίες σου αναλώνεσαι, περνάει ο καιρός. Πολύ κρύο στην πόλη. Θυμάμαι δυό ζεστές γωνιές. Θα έρθεις;
Να πάψω με την καθημερινότητά μου να συνομιλώ, στις ασχολίες μου να αναλώνομαι.
4. Με κούτσουρα λέξεις
Σε μια γουλιά καφέ όλοι οι ύπνοι μου.
[...]και είναι πάλι οι λέξεις που θα μας ζεστάνουν.
Τι ωραίες ευθείες!
Αγόρασα μολύβια για όλη μου τη ζωή.
Μεταξύ δύο σπιτιών κανένας ακάλυπτος/ Μεταξύ δύο νεκρών καμιά ζωή//
"...μ` άρεσες πολύ. Ξαπλωμένος στη μοκέτα να γράφεις τα συνθήματα και να κολλάς τις φωτογραφίες. Μου θύμισες αγοράκια που ζωγραφίζουν..." Έτσι μου έγραφες -το `87 στέλναμε γράμματα, τακτικά. Δεν ξέρω αν πρόλαβα να σου απαντήσω...
Η σκηνή στο δωμάτιο. Γράφεις και είναι σαν να παίζεις παιδί κι εσύ πάνω από είκοσι τέσσερα παιγνίδια.
[...] Νικόλας Δ.,
Μανόλης Σ.,
Αντώνης Κ.,
Μανόλης Οικ.,
Γιωργία Π.,
Ερωφίλη...,
Κωστής Κλ.,
Λήδα και Γιώργος Μ.,
Γιώργος και Μιχάλης Σ.,
Μαρία Γ.,
Αντώνης Π.,
Χριστιάνα[...] Καταστάσεις ονομάτων από παλιές ζωντανές συντροφιές.
Δέσποινα των ηδονικών ατυχιών φεύγεις τώρα σε μοναχικό ταξίδι.
Φτιάχνω πάλι ιστορίες από τη ζωή μου. Σημειώσεις πάνω σε σημειώσεις.
Μια σκηνή από το παρελθόν. Ένα πρόσωπο κόκκινο.
ΑΥΤΟΤΕΛΗΣ ΔΙΗΓΗΣΗ Σε φέρνω κοντά/ Μέσα στο στήθος σου η αναπνοή μου βαριά/ Γεμάτη έρωτα//
Τα δικά μου τα ναυάγια θα σ` αρέσουνε.
Έκανα βόλτες στην γενέθλια πόλη. Τα παιδικά μου σχέδια έψαχνα να βρω.
Ταξιδεύω χωρίς να μετακινηθώ ούτε ένα μέτρο. Το στήθος σου με βασανίζει.
Σε μυστικές διαδρομές. Απόγευμα θα σε συναντήσω.
5. Σπείρα. Διαδρομή. Ελατήριο. Πίεση. Αντίδωρο. Μυστήριο. Πειστήριο. Διαβατήριο. Εισιτήριο χωρίς επιστροφή. Σπείρα. Αναμονή. Υπομονή. Αγγελική. Εμβατήριο. Σιωπητήριο. Υπνωτήριο. Διαβατήριο. Εισιτήριο χωρίς επιστροφή. Σπείρα. Φιλί. Πουλί. Διαφυγή. Αγγελτήριο. Διαβατήριο χωρίς προορισμό. Σπείρα. Αναζήτηση. Αναστροφή. Επιστροφή. Διαφυγή. Προορισμός χωρίς εισιτήριο.
υγ. Χίλια τετρακόσια ευρώ. Αυτά ήταν τα πρώτα του έξοδα. Δυό νοίκια μπροστά και κάποια ψευτοέπιπλα για να μπορέσει να μπει, μόνος του, στο νέο του διαμέρισμα.
Έγραψε τρία παιδικά θεατρικά έργα “Δαίδαλος και Ίκαρος” (1990), “Το κυνήγι του θησαυρού” (1991) και “Μιλάτε Ελληνικά” (1992), που παρουσιάστηκαν στη Θεσσαλονίκη από το “Παιδικό Θέατρο Μακεδονίας” Γιάννη Μαλούχου. Επίσης έγραψε σε συνεργασία με άλλους τις τηλεοπτικές επιθεωρήσεις “Γαλαξίες του ‘70” (ΕΡΤ 1970) και “Πρωτοχρονιάτικη Αθήνα” (1971), καθώς και ραδιοφωνικές επιθεωρήσεις και πολλά άλλα. Σενάρια σε αμέτρητες βιντεοταινίες. Έχει εκδόσει τρία βιβλία Απρόοπτα της ζωής 1979, Ευρωφουστανέλλα 1983, και την ποιητική συλλογή Πανσπερμία το 2012.
Μια ανάγκη, το τέλος που έρχεται, η νοσταλγία οδηγεί την πένα του [Συνάντηση, από την ποιητική του συλλογή] στην ευχή:
Βρήκα παλιούς συμμαθητές με απουσίες αρκετές (
πολλές δεκαετίες).
Με το κρασί γουλιά, γουλιά να θυμηθούμε τα παλιά,
γλέντια και ασωτίες....
[...]
Είπαμε για τα τωρινά, μ’ ευχή να σμίξουμε ξανά, αλλά
χωρίς απόντες
ίσως στο ίδιο καπηλειό...
Έπεσε και κουτσομπολιό και μεταξύ
μας σπόντες.
[...]
Η τελευταία μας συνάντηση ήταν συγκινητική. Με βήμα βαρύ και αργό, με θέληση και πείσμα για ζωή και προσμονή για το βιβλίο της Κατερίνας, ήρθε μαζί με την οικογένεια του στην παρουσίαση. Σε κάποια από τα διηγήματα της συλλογής "Οι Λοιποί Συγγενείς", η φιγούρα του κάνει μικρά περάσματα.
Θερμά συλληπητήρια στην Κατερίνα.
3. Χάθηκες. Ακούμπησες ξανά στην καθημερινότητά σου. Στις ασχολίες σου αναλώνεσαι, περνάει ο καιρός. Πολύ κρύο στην πόλη. Θυμάμαι δυό ζεστές γωνιές. Θα έρθεις;
Να πάψω με την καθημερινότητά μου να συνομιλώ, στις ασχολίες μου να αναλώνομαι.
4. Με κούτσουρα λέξεις
Σε μια γουλιά καφέ όλοι οι ύπνοι μου.
[...]και είναι πάλι οι λέξεις που θα μας ζεστάνουν.
Τι ωραίες ευθείες!
Αγόρασα μολύβια για όλη μου τη ζωή.
Μεταξύ δύο σπιτιών κανένας ακάλυπτος/ Μεταξύ δύο νεκρών καμιά ζωή//
"...μ` άρεσες πολύ. Ξαπλωμένος στη μοκέτα να γράφεις τα συνθήματα και να κολλάς τις φωτογραφίες. Μου θύμισες αγοράκια που ζωγραφίζουν..." Έτσι μου έγραφες -το `87 στέλναμε γράμματα, τακτικά. Δεν ξέρω αν πρόλαβα να σου απαντήσω...
Η σκηνή στο δωμάτιο. Γράφεις και είναι σαν να παίζεις παιδί κι εσύ πάνω από είκοσι τέσσερα παιγνίδια.
[...] Νικόλας Δ.,
Μανόλης Σ.,
Αντώνης Κ.,
Μανόλης Οικ.,
Γιωργία Π.,
Ερωφίλη...,
Κωστής Κλ.,
Λήδα και Γιώργος Μ.,
Γιώργος και Μιχάλης Σ.,
Μαρία Γ.,
Αντώνης Π.,
Χριστιάνα[...] Καταστάσεις ονομάτων από παλιές ζωντανές συντροφιές.
Δέσποινα των ηδονικών ατυχιών φεύγεις τώρα σε μοναχικό ταξίδι.
Φτιάχνω πάλι ιστορίες από τη ζωή μου. Σημειώσεις πάνω σε σημειώσεις.
Μια σκηνή από το παρελθόν. Ένα πρόσωπο κόκκινο.
ΑΥΤΟΤΕΛΗΣ ΔΙΗΓΗΣΗ Σε φέρνω κοντά/ Μέσα στο στήθος σου η αναπνοή μου βαριά/ Γεμάτη έρωτα//
Τα δικά μου τα ναυάγια θα σ` αρέσουνε.
Έκανα βόλτες στην γενέθλια πόλη. Τα παιδικά μου σχέδια έψαχνα να βρω.
Ταξιδεύω χωρίς να μετακινηθώ ούτε ένα μέτρο. Το στήθος σου με βασανίζει.
Σε μυστικές διαδρομές. Απόγευμα θα σε συναντήσω.
5. Σπείρα. Διαδρομή. Ελατήριο. Πίεση. Αντίδωρο. Μυστήριο. Πειστήριο. Διαβατήριο. Εισιτήριο χωρίς επιστροφή. Σπείρα. Αναμονή. Υπομονή. Αγγελική. Εμβατήριο. Σιωπητήριο. Υπνωτήριο. Διαβατήριο. Εισιτήριο χωρίς επιστροφή. Σπείρα. Φιλί. Πουλί. Διαφυγή. Αγγελτήριο. Διαβατήριο χωρίς προορισμό. Σπείρα. Αναζήτηση. Αναστροφή. Επιστροφή. Διαφυγή. Προορισμός χωρίς εισιτήριο.
υγ. Χίλια τετρακόσια ευρώ. Αυτά ήταν τα πρώτα του έξοδα. Δυό νοίκια μπροστά και κάποια ψευτοέπιπλα για να μπορέσει να μπει, μόνος του, στο νέο του διαμέρισμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου