Τα δεύτερα, δικά μου [31.10.2013]

Ταξίδι στη Σαλονίκη, μια βόλτα στην Αριστοτέλους, στάση στα "Βομβίδια". Ένας μεζές με δυό τσίπουρα... Τη Σαλονίκη τη θυμάμαι πάντοτε, το συγκεκριμένο στέκι -ύστερων φοιτητικών χρόνων- σημείο της πόλης εξαιρετικό, ήρθε στο μυαλό μαζί με την νέα στήλη της "μαργαρίτας" με τίτλο "πέντε στα όρθια".

Έτσι ήταν και τότε... Οι πρώτοι το έστηναν στο μικρό πάσο του μαγαζιού και η παρέα ανοιγόταν μέχρι να το επιτρέπει ο ...καιρός και η όρεξη...

"Τα δεύτερα, δικά μου!". Κάθε Πέμπτη στο "τετράδιο εξόδου"! Στα μικρά και στα μεγάλα γεγονότα, πρόσωπα, καταστάσεις. Όσα συζητούν φίλοι σε μια παρέα...  

[ Α.ΣΤΕΓΟΣ, 31.10.2013 ]

1. ...ας ανεβάσουν Λυσιστράτη

Παρελάσεις, εορτασμοί - για την έναρξη του πολέμου, όχι τη λήξη του. Μόνοι σε όλη την Ευρώπη. Μια φανφάρα! [όπως εύστοχα έγραψε ο Νότης Μαρουδής]. 

Το Λύκειο Χερσονήσου διεκδικεί μια ακόμη θλιβερή πρωτιά. Σημαιοφόρος μια μαθήτρια με καταγωγή από την Αλβανία. Την πλαισιώναν - με την ομορφιά των νιάτων τους- μόνο τα κορίτσια του σχολείου. Τα αγόρια δεν παρέλασαν από αντίδραση. [οι δικαιολογίες περί πλημμελούς προετοιμασίας δεν πείθουν κανέναν]. Είχαν βέβαια προηγηθεί οι έντονες αντιδράσεις των γονέων τους, που σε ένα δήμο που ζει από τον τουρισμό, έχουν αναπτύξει ένα ιδιότυπο τρόπο αντίληψης της έννοιας του πολυπολιτισμικού...

Ανδρέας Πετρουλάκης /2008

Αντιπαθώ τις παρελάσεις. Επαναφέρουν την εικόνα ολοκληρωτικών καθεστώτων. Διεκδικώ την κατάργησή τους. Μέχρι τότε αυτές οι στιγμές είναι ρωγμές στις βεβαιότητες μιας συντηρητικής κοινωνίας.

Όσο για τους νεαρούς του σχολείου συμβουλή δεν έχω καμμιά. Θα το βρουν μπροστά τους. Για τα κορίτσια κάτι στριφογυρίζει στο μαυλό μου. Αν θέλουν το ακούν... Στα πλαίσια των πολιτιστικών μαθημάτων του σχολείου -μαζί με μια καλή φιλόλογο- ας ανεβάσουν... Λυσιστράτη.

2. Δάκρυα, μύθοι, θεοί και δαίμονες 

"Ο Πρόεδρος της Βενεζουέλας Νικολάς Μαδούρο διαβεβαίωσε χθες, Τετάρτη, πως το πρόσωπο του προκατόχου του, του εκλιπόντος Ούγκο Τσάβες, εμφανίσθηκε σε εργάτες μέσα σε μια σήραγγα του μετρό του Καράκας...και παρουσίασε μια φωτογραφία προς απόδειξη των λεγομένων του." [από τις εφημερίδες]

" Για θαύμα κάνουν λόγο οι πιστοί στην Ρόδο, που αναφέρουν ότι από νωρίς το πρωί όταν άνοιξαν τις πόρτες τις εκκλησίας στον Ιερό Ναό Ταξιαρχών στο Παλιό Νεκροταφείο Ιαλυσού, συνειδητοποίησαν ότι οι δυο εικόνες του Ταξιάρχη δάκρυζαν! Έκτοτε πλήθος πιστών συρρέει στην εκκλησία για να προσκυνήσει την Εικόνα. Τώρα συνεχίζει να δακρύζει η μεγάλη εικόνα του Ταξιάρχη." [από τις εφημερίδες]

Η καλή μου φίλη Lena M. τα "τσίμπησε"... Τα "έκλεψα" -με την άδειά της- και βοήθεια μας! Πάντα παρήγορος  ο λόγος της ποίησης... 

3. Σοφιστείες

Η απλή αναλογική είναι ένα εργαλείο στα χέρια υπαρχουσών πολιτικών. Σε κάθε άλλη περίπτωση -ειδικά όταν συζητάς συνεργασία μόνο με τον εαυτό σου- είναι ένα σύνθημα χωρίς πειεχόμενο. [εξακολουθώ να διαβάζω για τις πρωτοβουλίες του Κόμματος μου. Γροθιές στο μαχαίρι ή άλμα στο κενό...]

4.Για μια άγνωστη φίλη

Μπροστά στο θάνατο δεν είμαστε πρωτότυποι. 

Όμως ούτε ο θάνατος είναι πρωτότυπος. 

Πάντοτε  έρχεται στην ώρα του, μόνο που δεν ξέρουμε πότε.

Θοδωρής Καλλιφατίδης 

Η χαρά έχασε από τη λύπη. Η ζωή από το θάνατο. Το χάδι, το απλόχερο άγγιγμα, δεν βρίσκει πια σώμα... Άφατος πόνος! Μέσα στη λύπη κρυβόμαστε όλοι. Δεν ήταν άτυχη...μα σήμερα δεν υπάρχει. Μια νέα γυναίκα έχασε τη μάχη με τον καρκίνο. Βουβή η πόλη. Σκέφτομαι τον μικρό της... Ναι, αυτόν σκέφτομαι, μαζί με τον δικό μου... Μια νέα αρχή... Ίσως αυτή να ήταν η τελευταία φράση της μητέρας του. Μαζί με ένα χάδι...

5.Άσκηση γραφής

Η επιστροφή στην φθινοπωρινή καθημερινότητα, έχει ήδη απομακρύνει τις λειψές διακοπές, μένει μόνο η γεύση ενός όψιμου... ροδάκινου.

Η εποχή κρύβει μια ενέργεια και επιχειρεί να μεταδώσει τα χρώματα της, σε λειψές καταστάσεις, σε τυχαίες συναντήσεις, σε μύχιες σκέψεις, σε ανομολόγητες πράξεις. Κρύβεται η εποχή στην  παράταση του καλοκαιριού -μα είναι κοντά- οι φυλλοβόλοι θάμνοι θα χάσουν τα φύλλα τους, οι χαμένοι φίλοι θα έρθουν με νέες εξομολογήσεις. Η ζέστη σε οδηγεί στην αναζήτηση μα η υγρασία των ημερών, σε παρακινεί στη συζήτηση. Ή στην εκμυστήρευση...

Ενίοτε, η ανάγκη διεκδικεί ένα χώρο δημόσιο. Επιχειρεί την προσέγγιση με τον άγνωστο Άλλον. Τότε, η ανάγκη της εκμυστήρευσης γίνεται κατάθεση.

ΥΓ. Στον τελευταίο χαιρετισμό δεν υπάρχουν υστερόγραφα. Όλα έχουν ήδη ειπωθεί...