Τα δεύτερα, δικά μου [10.10.2013]

Ταξίδι στη Σαλονίκη, μια βόλτα στην Αριστοτέλους, στάση στα "Βομβίδια". Ένας μεζές με δυό τσίπουρα...

Τη Σαλονίκη τη θυμάμαι πάντοτε, το συγκεκριμένο στέκι -ύστερων φοιτητικών χρόνων- σημείο της πόλης εξαιρετικό, ήρθε στο μυαλό μαζί με την νέα στήλη της "μαργαρίτας" με τίτλο "πέντε στα όρθια".

Έτσι ήταν και τότε... Οι πρώτοι το έστηναν στο μικρό πάσο του μαγαζιού και η παρέα ανοιγόταν μέχρι να το επιτρέπει ο ...καιρός και η όρεξη...

"Τα δεύτερα, δικά μου!". Κάθε Πέμπτη στο "τετράδιο εξόδου"! Στα μικρά και στα μεγάλα γεγονότα, πρόσωπα, καταστάσεις. Όσα συζητούν φίλοι σε μια παρέα...  

[ Α.ΣΤΕΓΟΣ, 10.10.2013 ]

1. Οδηγία  για τα καπνά από την Ευρωπαϊκή ένωση  

Οπτικές γωνίες ανάγνωσης μιας είδησης:  

• Σκληρή μάχη δώσαμε στην ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τα ελληνικά καπνά.
• "Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως δε νομοθετούμε την απαγόρευση πώλησης καπνικών προϊόντων. Προσπαθούμε να αποτρέψουμε την προσέλκυση των νέων στο κάπνισμα και τον εθισμό σε τοξικές συνήθειες".
•  Εξασφαλίσθηκε η κάλυψη κατά 65% των πακέτων τσιγάρου με προειδοποιήσεις υγείας. 

Ο καπνοπαραγωγός, ο ευρωβουλευτής, ο γιατρός, ο γονιός, ο καπνιστής. Όλοι αυτοί θα βρουν ότι μια από τις παραπάνω αναγνώσεις βρίσκεται κοντά στην δική τους. 

Στέκομαι - ως καπνιστής - στην τελευταία. Υποστηρίζω ότι το Ε.Κ. μάχεται και τα καταφέρνει ενάντια στην καλπάζουσα ανεργία. Σοβαρολογώ: ποιος/ ποια θα αγοράζει και θα κρατά πακέτο, σακουλάκι με νεκροκεφαλές.μαύρα γράμματα και σκοτεινά μηνύματα; [οι παλιότεροι θα αναπολούν τα πλουμιστά πακέτα χαμένων χαρμανιών, θα θυμούνται την αναγκαστική μετονομασία των SANTE σε ZANTE...] Δεν βοηθά η νοσταλγία...

Σήμερα, όποιος/όποια πιάνουν τα χέρια του/της, να στρωθεί στον πάγκο του/της [ιδανικός και ο πάγκος της κουζίνας]. Καπνοσακούλες, ταμπακιέρες, κουτάκια και ότι άλλο μπορεί να δεχθεί καπνό και τσιγάρα, θα βρίσκονται σε υψηλή ζήτηση. Από χαρτί, από δέρμα, πλεκτά στο βελονάκι. Από κάθε υλικό και τεχνοτροπία. Νέες θέσεις εργασίας και μάλιστα δημιουργικής.

Αν προσθέσουμε -όπως ακριβώς οφείλουμε- και τις θέσεις των γραφιστών που θα ζητήσουν οι εταιρείες καπνού, τότε θα αντιληφθούμε το μέγεθος της προχθεσινής απόφασης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Και τον ιδιαίτερο ρόλο του ευρωβουλευτή.

2. Ένας καφές σε περιμένει

Νοιώθει μια μοναξιά αλλά απολαμβάνει την..."πρωτιά". Στη συνέχεια θα βρει την παρέα του και βέβαια θα παραμείνει για πάντα εκείνο που άνοιξε τον δρόμο. 

Η δράση "ένας καφές σε περιμένει" ξεκίνησε και στην Κρήτη. Ηράκλειο, Λ.Δημοκρατίας και στον αριθμό 61 συναντάει κανείς το " d o m a t i n i ". Μικρό, καλόγουστο, ευωδιαστό.

Αγόρασα τον καφέ μου -εξαιρετικός espresso- με 1.50ευρώ και "κέρασα"  τον άγνωστο φίλο -που αυτήν την περίοδο δυσκολεύεται και για έναν καφέ- έναν δεύτερο με μόλις 1,00ευρώ. Μια πραγματικά καλή είδηση. 

"Κυνηγάμε" τώρα τα cafe της πόλης να δουν με μεγαλύτερη συμπάθεια αυτήν τη δράση. Είναι μια μικρή πράξη αλληλεγγύης. Τόσο σημαντική, ειδικά στους καιρούς μας.

3. Οι Κνίτες...  

Ψάχνω με μανία το βιβλίο -εξαντλημένο εδώ και χρόνια- του Φίλιππου Φιλίππου, "Οι Κνίτες, τέκνα της ανάγκης ή ώριμα τέκνα της οργής;" που εκδόθηκε το 1983 από τις εκδόσεις Νεφέλη. Είχε πέσει στα χέρια μου τότε, νεολαίος στον ΡΗΓΑ και το είχα διαβάσει. Νομίζω ότι το είχα δανειστεί από τον σ. Μ.Σφ.και βέβαια το επέστρεψα. Οι τρόποι της αστικής μου ευγενίας... 

Γράφει ο ίδιος ο συγγραφέας: "[...] Στο βιβλίο τούτο, αντιπαραθέτω γνώμες και απόψεις για τους Κνίτες μέσα από κείμενα, γράμματα, συνθήματα, σχόλια, ποιήματα, δηλώσεις επωνύμων και ανωνύμων. Και οι δυο πλευρές -κνίτες και αντικνίτες- διαθέτουν χιούμορ. Και οι δυο πλευρές έχουν πάθος. Και βέβαια τα κείμενα είναι επιλεγμένα. Επιλεγμένα με κριτήριο την πληρέστερη ενημέρωση του αναγνώστη και με την προσπάθεια να φωτιστεί ικανοποιητικά το φαινόμενο αυτό της ελληνικής (και όχι μόνο της πολιτικής) ζωής.[...]".

Λέγαμε τότε, ιδιαίτερα στις Κνίτισσες να προσέχουν: Οι ιδέες και οι πρακτικές τους προκαλούν ρυτίδες... Στις ίδιες, που με σθένος τις υπερασπίζονται ολοκληρωτικά και με αυταπάρνηση...

Το βιβλίο αυτό δεν χρειάζεται εμπλουτισμό. Μια επανέκδοση αρκεί. Ότι ακριβώς λέγανε τότε λένε και σήμερα. Ότι λέει το Κόμμα. Εκείνο που μου προξενεί μεγάλη έκπληξη είναι ότι δεν έχουν φίλους. Έχουν μόνο συντρόφους. Κάτι που επιβεβαιώνει τον δογματισμό τους. Γεγονός πολύ λυπηρό...  

4.Την έδιωξα και την απατούσα...

...με το όπλο μου. 

Πάει τρελάθηκαν οι Γάλλοι! Όσοι θα διάβασαν την συνέντευξη του βουλευτή της Χ.Α., Μ.Αρβανίτη στο περιοδικό Nouvel Observateur. "Sex" με το τουφέκι του... Κατάθεση ψυχής! Το τραγουδούσαν παλιότερα, ο τύπος -ναι, εκλεγμένος εκπρόσωπος του ελληνικού λαού- το πιστεύει: "αν είναι να πεθάνω, ας πεθάνω επάνω στο τουφέκι μου,επάνω...".

"Εχω ένα συλλεκτικό Winchester, το όπλο των καουμπόηδων. Μου αρέσει τόσο πολύ ώστε την ημέρα που το αγόρασα έδιωξα τη γυναίκα μου από το κρεβάτι για να κοιμηθώ μαζί του... προσωπικά, όταν επιστρέφω στο σπίτι μου, τα χαϊδεύω, τα αγαπώ..." από τις δηλώσεις αυτού του τύπου -ναι, βουλευτή του Ελληνικού κοινοβουλίου.

Η θεραπεία ψυχιατρικών νοσημάτων απαιτεί άρση ασυλίας; 

5. Εργασίες ανακαίνισης παιδικού δωματίου 

Έβλεπε- ή έτσι ήθελε να νομίζει- πιο μακριά. Οι πρωϊνές δροσιές του Σεπτέμβρη είχαν ήδη επιδράσει ευεργετικά. Πότε δεν άντεχε ένα δεύτερο... καλοκαίρι. Έβαζε τώρα χρώμα στο σπίτι του: τον Ακριθάκη, τον Πατρίκιο, τον Μέσκο, τον Σαλαπασίδη, τον Γκορπά, τον Λάσκαρη... Γυρνούσε πάντοτε αργοπορημένος... συχνές στάσεις στο μέλλον τον απασχολούσαν όλο και όλο και περισσότερο. Και αυτή η νέα του συνήθεια να ντύνεται ελαφριά ίσως ήταν ένα προμήνυμα για το πέταγμά του.

ΥΓ. Το βράδυ στο πάρκο... Έβγαινες σε μια υψηλή συχνότητα. Αδύνατον να σε συναντήσω. Αδύνατον να σε αρνηθώ.