Η ζωγράφος Maria Gustinelli, έφερνε, σαν
σήμερα πριν 49 χρόνια, στη ζωή ένα κοριτσάκι, βγαλμένο μέσα από τα
χρώματα της παλέτα της. Ο ευτυχής μπαμπάς, ο κος Luigi Bellucci,
ιδιοκτήτης μιας εταιρείας με φορτηγά, τα παρκάρει όλα μπροστά από το
μαιευτήριο της Ουμβρίας και τα κλάξον δημιουργούν πανδαιμόνιο τη στιγμή
της γέννησης... Προσωπικές στιγμές μιας οικογένειας στην Ιταλία το
φθινόπωρο του 1964...
Οι γονείς δέχονται συγχαρτήρια, δώρα και
ευχές... Προσφέρουν κρασί και καπνό από την γειτονική Τοσκάνη,
ευρισκόμενοι διαρκώς σε ένα συνεφάκι μέθης και ευτυχίας. Μοιράστηκαν
-εκείνη την μέρα - με συγγενείς και φίλους την απέραντη χαρά τους.
... Τα χρόνια περνούν. Η τύχη της Μaria
και του Luigi, μου είναι άγνωστη. Κρατάω πάντα ότι εκείνη την μέρα του
`64 φύσηξαν πάνω στο κορμάκι της κόρης τους τα χρώματα μιας παλέτας, το
πανδαιμόνιο των κλάξον, καπνό και αλκοόλ... Και εκείνη μας τα προσφέρει
έκτοτε και διαρκώς... απλόχερα.
Σας ευχαριστούμε Μaria και Luigi!
Χάνει ο χρόνος.
Χάνει τη μάχη με την ομορφιά!
Χρόνια πολλά Monica Anna Maria!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου