Τα δεύτερα, δικά μου! [26.09.2013]

Ταξίδι στη Σαλονίκη, μια βόλτα στην Αριστοτέλους, στάση στα "Βομβίδια". Ένας μεζές με δυό τσίπουρα...

Τη Σαλονίκη τη θυμάμαι πάντοτε, το συγκεκριμένο στέκι -ύστερων φοιτητικών χρόνων- σημείο της πόλης εξαιρετικό, ήρθε στο μυαλό μαζί με την νέα στήλη της "μαργαρίτας" με τίτλο "πέντε στα όρθια".

Έτσι ήταν και τότε... Οι πρώτοι το έστηναν στο μικρό πάσο του μαγαζιού και η παρέα ανοιγόταν μέχρι να το επιτρέπει ο ...καιρός και η όρεξη...

"Τα δεύτερα, δικά μου!". Κάθε Πέμπτη στο "τετράδιο εξόδου"! Στα μικρά και στα μεγάλα γεγονότα, πρόσωπα, καταστάσεις. Όσα συζητούν φίλοι σε μια παρέα...  

[ Α.ΣΤΕΓΟΣ, 19.09.2013 ]

1. Από "Αύγουστο"... Χειμώνας!

Υψηλές -για την εποχή- θερμοκρασίες, ένας ήλιος λαμπερός, ένα ανεπαίσθητο και ζωογόνο αεράκι. Ιδανικές συνθήκες για οτιδήποτε... Για δουλειά αλλά και διακοπές... Για μάθημα και εξετάσεις. Για το μεσημεριανό ούζο, για ένα βραδινό με φίλους σε μια όαση της πόλης. Κυκλοφορούν και κάτι τύποι -μεταξύ μας και κάτι...τύπισσες- από την Βόρειο Ευρώπη, επιμένουν ότι αυτός ο καιρός -τον είχαν δει στα ενύπνια όνειρά τους- τους έφερε στην Κρήτη, Σεπτέμβρη μήνα! 

Δυστυχώς! Και οι ξένοι και εμείς φυσικά δεν είχαμε ρωτήσει τη δημοτική αρχή. Την μια μέρα έκλεισε μια μικρή "Όαση", στο κέντρο της πόλης και την επόμενη την πιο κοντική και οργανωμένη παραλία στον Καρτερό... Γνωστές οι δικαιολογίες...Χρήματα, οι συμβάσεις, οι "εσωτερικές μετακινήσεις" των δημοτικών υπαλλήλων... Μέχρι σήμερα οι υποψιασμένοι επισκέπτες είχαν βρεθεί πολλές φορές μπροστά σε λουκέτα είτε στην Κνωσσό είτε σε κάποιο μουσείο του Ηρακλείου. Το να αντικρίσουν λουκέτο μπροστά σε παραλία... αυτή θα είναι η κουβέντά τους για όλο τον βαρύ χειμώνα που έχουν μπροστά τους. ["εμείς"-χωρίς τίποτα να αλλάζει- θα πορευόμαστε με το..."δεν κάνει κρύο στην Ελλάδα"...]

Ποιοι διαμαρτυρήθηκαν... Οι κακοί: ο σύνδεσμος ξενοδόχων... Οι κεφαλαιοκράτες! 

2.Θεμιστοκλής Σεβαστιάδης

Θυμάμαι πολύ καλά την πρώτη μας συνάντηση. Στα απρόσωπα γραφεία του Κόμματος. Θυμάμαι ένα ζωντανό παιδικό πρόσωπο. Στην δεύτερη συνάντηση -ήμουν περήφανος που υπήρξε- του έδωσα να διαβάσει: Ακίλε Οκέτο Ο νέος δρόμος, από τις εκδόσεις Θεμέλιο. Δεν θυμάμαι αν και πόσο κουβεντιάσαμε για αυτό το βιβλίο...  Με τον τρόπο δύο φίλων -παρά τη διαφορά ηλικίας- περάσαμε μαζί πολλά χρόνια στη Σαλονίκη. Στις συνεδριάσεις της νεολαίας, στις παρέες της πόλης, σε γιορτές και σε γάμους... Στο φιλόξενο σπίτι τους στο Χορτιάτη.

Η συμμετοχή του στο ψηφοδέλτιο του Μπουτάρη ήταν η φυσιολογική κατάληξη της δουλειάς που είχε κάνει για να στηθεί η "Πρωτοβουλία για τη Θεσσαλονίκη". Η εκλογή του στο δημοτικό συμβούλιο μια δικαίωση και μια ανάσα. Η τελευταία του παρέμβαση καταλυτική... 

Όποιος ζει μέσα στην κοινωνία, μπορεί να είναι ελεύθερος να κάνει τις επιλογές του. Ο Θεμιστοκλής έχει από καιρό αποφασίσει: "Καλύτερα άνεργος παρά δολοφόνος"...  

3.Εγώ θέλω να κάνω το κομμάτι μου...

Ευτυχώς! Οι εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση θα είναι πλεόν κάθε... πέντε χρόνια. Έτσι, κερδίσουμε ένα χρόνο, όσοι από εμάς από επαγγελματική διαστροφή διαβάζουμε όλα τα δημοσιογραφικά "λαυράκια"...για δοσοληψίες, συναλλαγές και βέβαια ονόματα... Ειδικά σε πόλεις όπως το Ηράκλειο -εδώ το ποτάμι είναι πάντα ορμητικό, συνήθως πράσινο, μα τώρα ροζ- όλα μπερδεύονται γλυκά... Κόμματα και κινήσεις, πρόσωπα και αξιώματα. Εξαιρετικό αυτό το δείγμα...  

Στην Καθημερινή της Κυριακής [22.09.2013] ο κ. Στέφανος Κασιμάτης γράφει για την "Θλιμμένη Τζάσμιν". Παρουσιάζει, αναλυτικά, εξαντλητικά την νέα ταινία του Γούντι Άλεν, στην οποία πρωταγωνιστεί η Κέιτ Μπλάνσετ. Γράφει και αποκαλύπτει το μυστικό. Ναι, αλλά το γράφει: " [...]Μας αποκαλύπτεται στο τελευταίο flash-back (συγγνώμη αν σας χαλάω την ταινία, αλλά εγώ θέλω να γράψω το κομμάτι μου...) ότι η Τζάσμιν ειδοποιεί το FBI[...]".  

Αν αυτή η φράση -αλλά εγώ θέλω να γράψω το κομμάτι μου...- υπήρχε σε κάθε άρθρο περί των κινήσεων για τα κομματικά αλισβερίσια στο φθίνον σώμα της Τ.Α., σας δίνω το λόγο μου ότι θα σταματούσα να ασχολούμαι μαζί τους. Όμως... 

4.Ταξιδιάρικα πουλιά.

στην  Μ. Ν.

Πέρασαν από τα μέρη μας. Στον καιρό τους.
Έμειναν όσο τους επέτρεπαν οι συνήθειες και οι διαταγές των οδηγών.
Οι νεοσσοί να αντισταθούν δεν μπόρεσαν στο φόβο.
Οι φτερούγες τους κάλυψαν τις αντεγκλήσεις. Το σμάρι έφυγε.
Η στάση είχε πνιγεί στην γέννηση της.
Έμειναν οι εικόνες: της βουής, των χρωμάτων, των σχηματισμών ...
Έμεινε μια μικρή κηλίδα αίμα στο λευκό χαρτί.

Εκεί βρήκε χώρο να σφηνώσει ο ποιητής.

5. Διαρροή
"Μπαίνουμε στην κυβέρνηση και φεύγουν οι... "αριστεροί", βγαίνουμε από την κυβέρνηση και φεύγουν ή ετοιμάζονται να φύγουν οι... "δεξιοί". Σας προβληματίζει αυτή η διαρροή, σύντροφε πρόεδρε;". Με αυτήν την σκέψη στο μυαλό θα πάει απόψε στην εκδήλωση της Δημοκρατικής Αριστεράς στο Ηράκλειο. Αν πάρει μιαν απάντηση...εδώ θα είμαστε και την επόμενη Πέμπτη!

ΥΓ. "Από το μαγαζί", μου είπε και άφησε στο τραπέζι το κέρασμα. "Τώρα που φύγαν οι άλλοι κερνάς;" τον ρώτησα... "Μην αρπάζεσαι, θέλω κάτι να σου πω... Αυτός ο... Χελιδώνης - το γράφει η Μαργαρίτα- ποιος είναι; " Δεν άντεξα! "Και σένα τι σε νοιάζει...".  "Με νοιάζει! Εγώ ξέρω ότι "τα δεύτερα, δικά μου", τα γράφει ο Α.ΣΤΕΓΟΣ"!