Πάντα θα έχουμε ανάγκη από ουρανό...

Προσυπογράφω το κείμενο των συντακτών του ιστολογίου dimart... Είναι -δυστυχώς- μια πραγματικότητα... Μια μέρα σαν κι αυτή - το αίμα ενός νέου συμπολίτη μας ακόμα ζωντανό... Μπροστά στην ωμή βία...

Το κείμενο θέτει τα ερωτήματα και δίνει τις απαντήσεις. Στο βαθμό που του αναλογεί και του επιτρέπουν οι δυνατότητές του, την ίδια διαδρομή θα ακολουθήσει και το "τετράδιο εξόδου"... Στην παιδική μου γειτονιά με οδηγούν τα βήματά μου. 

"Όποιος δεν έχει χρόνο να γράψει ποίηση, δεν είναι ποιητής", γράφει ο Θοδωρής Καλλιφατίδης στο βιβλίο του "Γράμματα στην κόρη μου". Ο ποιητής Οβίδιος γράφει από την εξορία τα τελευταία γράμματα στην μικρή του κόρη στην Ρώμη... 

Εξόριστοι μα παρόντες συνεχίζουμε. 

Α.ΣΤΕΓΟΣ

—Πάντα θα έχουμε ανάγκη από ουρανό—
Μίλτος Σαχτούρης

Η είδηση για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι από χρυσαυγίτη είναι ανατριχιαστική. Αν και αποτελεί μάλλον χρονικό προαναγγελθέντος θανάτου —πόσοι ξυλοδαρμοί, πόσα μαχαιρώματα μεταναστών και «αντιφρονούντων» προηγήθηκαν; — παρά κεραυνό εν αιθρία, η είδηση του θανάτου και της κλιμάκωσης της βίας σε παραλύει.

Το dim/art είναι ένα μπλογκ για την τέχνη και τον πολιτισμό. Στο πεδίο των ιδεών, των δικαιωμάτων και της ελευθερίας του λόγου, έχει διαρκές και ανοιχτό μέτωπο απέναντι στον φασισμό και στη Χρυσή Αυγή. Σήμερα, ωστόσο, εμείς, οι συντάκτες του dim/art, αναρωτηθήκαμε: πώς συνεχίζεις να αναρτάς ποιήματα, φωτογραφίες και τραγούδια μια τόσο ζοφερή μέρα; Η αλήθεια είναι πως αυτή τη στιγμή δεν έχουμε το κέφι να το κάνουμε.

Θα συνεχίσουμε όμως. Όχι γιατί δεν τρέχει τίποτα, όχι σαν να μην τρέχει τίποτα, όχι σαν αυτό που τρέχει να μη μας αφορά· και, αντίστροφα, όχι βέβαια γιατί έχουμε την ψευδαίσθηση πως ο φασισμός θα αντιμετωπιστεί με ένα ποίημα ή με ένα τραγούδι.

Ο φασισμός θα αντιμετωπιστεί (ή δεν θα αντιμετωπιστεί) από την πολιτεία και τη δημοκρατία, κατ’ εντολήν και με συμμετοχή της κοινωνίας. Και μέσα από τη διαδικασία αυτή κρινόμαστε όλοι μας: θεσμοί, πρόσωπα που τους ενσαρκώνουν, πολιτικά κόμματα, συλλογικότητες, άτομα.

Ο φασισμός απεχθάνεται τον πολιτισμό (εκτός, βέβαια, από τον «δικό του»)· πίσω από την εξιδανίκευση της «σωματικής ρώμης» και την απαξίωση των «παρακμιακών θολοκουλτουριάρηδων» κρύβεται ο φόβος για την ελευθερία σκέψης, λόγου και πράξης, για την ανοχή, την αποδοχή, τον σεβασμό, τον διάλογο — για τον ίδιο τον Λόγο.

Η παράλυση που αισθανόμαστε στο άκουσμα της είδησης της δολοφονίας —το μούδιασμα ο φόβος, η αβεβαιότητα— είναι ακριβώς η επιδίωξη της Χρυσής Αυγής. Σίγουρα όχι ικανή αλλά πάντως αναγκαία συνθήκη για να την αντιμετωπίσουμε, συνεπώς, είναι να μην της κάνουμε το χατίρι: να μην τη φοβηθούμε, να μην την αφήσουμε να μας υπνωτίσει, να μην της επιτρέψουμε να μας επιβάλει την ατζέντα της.

Θα συνεχίσουμε λοιπόν στο dim/art να ποστάρουμε ποιήματα και φωτογραφίες και βίντεο και κείμενα για την τέχνη και τον πολιτισμό, γιατί εμείς εδώ αυτό κάνουμε. Αυτό μας αρέσει να κάνουμε, αυτό είμαστε, αυτό σκοπεύουμε να παραμείνουμε. Θα συνεχίσουμε γιατί μπορούμε. Ο καλύτερος τρόπος να περιφρουρήσεις ένα δικαίωμα είναι να το ασκείς καθημερινά.

Οι συντάκτες του  d i m / a r  t