Τρίτη 25 Αυγούστου 2015

Βοηθώντας στην ενηλικίωση του πολιτικού συστήματος


γράφει η Κατερίνα Σαβουλίδη

Όποιος από εσάς, αγαπητοί αναγνώστες, είναι γονιός ή δάσκαλος, γνωρίζει ότι ο καλύτερος τρόπος να βοηθήσεις τα παιδιά σου ή τους μαθητές σου, να ωριμάσουν και να κάνουν σωστές επιλογές,  είναι  να ακολουθήσεις τα εξής βήματα:

Πρώτα τους δίνεις πληροφορίες  σχετικά με το εκάστοτε θέμα. Ακόμα καλύτερα, σε κάποιες περιπτώσεις κι αν είναι μεγαλύτερης ηλικίας, τα καθοδηγείς ώστε να αντλήσουν μόνα τους τις σχετικές πληροφορίες, από τις πιο, κατά το δυνατόν,  έγκυρες και αξιόπιστες πηγές. Έπειτα τα βοηθάς να διακρίνουν τις πιθανές επιλογές και, τελευταίο αλλά σημαντικό, τα ενημερώνεις για τις συνέπειες αυτών των επιλογών. Εσύ αυτό που πρέπει να κάνεις μετά, είναι να τα αφήσεις να επιλέξουν ελεύθερα και τελικά να υποστούν  τις θετικές ή αρνητικές συνέπειες των επιλογών τους. Εδώ ακριβώς είναι το κλειδί της υπόθεσης.  Όσο κι αν σε τρώει «να τους πεις τι να κάνουν» ή να τα απαλλάξεις από τις πιθανώς άσχημες συνέπειες , δεν πρέπει να το κάνεις (υπάρχουν ίσως κάποιες εξαιρέσεις, αλλά αυτό είναι αντικείμενο άλλης συζήτησης). Αν δεν υπάρχουν συνέπειες ή αν εσύ αναλαμβάνεις συνεχώς το κόστος των επιλογών τους, τους στερείς τη δυνατότητα να ωριμάσουν και να μάθουν από τον καλύτερο δάσκαλο, τα λάθη τους.


Νομίζω ότι είναι καιρός κι εμείς, ν’ αφήσουμε τους πολιτικούς και το πολιτικό μας σύστημα να ωριμάσει και να ενηλικιωθεί . Αυτά τα «παιδιά», που τα ακριβοπληρώνουμε, συνεχίζουν να παίζουν το παιχνίδι «κοινοβουλευτική δημοκρατία», στήνοντας κρίσεις, αδιέξοδα κι εκλογές, όποτε αυτό εξυπηρετεί την τακτική τους και ανεξάρτητα από το συμφέρον της χώρας. Τις συνέπειες και το κόστος των επιλογών τους, το πληρώνουμε συνεχώς εμείς οι πολίτες.

Συμβαίνει χρόνια τώρα στη χώρα μας το εξής παράδοξο. Αντί οι πολιτικοί (με δυστυχώς ελάχιστες εξαιρέσεις) να ασχολούνται με τα προβλήματα της κοινωνίας και τη βελτίωση της ζωής των πολιτών, εμείς οι πολίτες να ασχολούμαστε συνεχώς μ’ αυτούς και  τα «παιχνίδια» τους. Στήνουν και δίνουν συνεχώς «ωραίες παραστάσεις» εντός κι εκτός Βουλής,  υποδεικνύουν από τις τηλεοπτικές οθόνες τα προβλήματα του τόπου ( λες και δεν τα ζούμε), αναλώνονται σε εμβριθείς αναλύσεις, καβγάδες και διαπιστώσεις,  αρνούμενοι να κάνουν την δουλειά για την οποία πληρώνονται, δηλαδή, να κυβερνήσουν αυτή την  χώρα προς όφελος των πολλών κι όχι,  μόνο,  προς όφελος της παρέας τους.

Προτείνω, λοιπόν, τον λογαριασμό γι’ αυτές τις εκλογές, να τον πληρώσουν τα ίδια τα κόμματα που βρίσκονται στην Βουλή και κυρίως εκείνο (και τα δύο, πλέον, κομμάτια του) που τις προκάλεσε, για τρίτη φορά μέσα στον ίδιο χρόνο. Αντί δηλαδή να πάρουν χρήματα για τα έξοδά τους στην διάρκεια των εκλογών (χρήματα που θα χρησιμοποιηθούν για το θεάρεστο έργο της αφισοκόλλησης , την αμοιβή,  κυρίως ξένων, εταιρειών που θα αναλάβουν την προεκλογική τους εκστρατεία, την αγορά τηλεοπτικού χρόνου κλπ.), να πληρώσουν τα ίδια ΚΑΙ τα επιπλέον έξοδα που πρέπει να γίνουν από το Δημόσιο,  δηλαδή από εμάς, για την πραγματοποίηση των εκλογών (ψηφοδέλτια, αμοιβή δικαστικών αντιπροσώπων κλπ).

Ειλικρινά βαρέθηκα και κουράστηκα να διαμαρτύρομαι, να εκτονώνω το θυμό μου γράφοντας και ζαλίζοντάς σας και να παρακολουθώ ανήμπορη(;) και άπραγη αυτό το  κακό «θέατρο του παραλόγου»,  από μέτριους και εξαιρετικά «λίγους» ανθρώπους, με ακριβό τίμημα, τη ζωή και το μέλλον των παιδιών και της χώρας  μας. Γι’ αυτό παρακαλώ όποιον-α από εσάς είναι νομικός ή/και γνώστης τέτοιων θεμάτων, να μας ενημερώσει, ίσως με κάποιο άρθρο, αν και πως θα μπορούσαμε εμείς, ως απλοί πολίτες που θίγονται, καταληστεύονται και κοροϊδεύονται ξανά και ξανά, να διεκδικήσουμε κάπου, κάπως τη δικαίωσή μας, βοηθώντας παράλληλα τους πολιτικούς μας να … ενηλικιωθούν και ν’ αναλάβουν, επιτέλους, τις ευθύνες των επιλογών τους.


Η Κατερίνα Σαβουλίδη είναι εκπαιδευτικός. 
Την ευχαριστούμε θερμά. 
Η συνεργασία της τιμά το "τετράδιο εξόδου". 
Ελπίζουμε να συμφωνεί με την επιλογή του σκίτσου.  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου