Ανιχνεύω σημάδια καπνού. Τι να σου στείλω; Ένα θηρίο στο χαρτί. Το ζωγραφίζω. Τα χρώματα μου χυμένα έξω από την παλέτα. Ο καμβάς χωρίς τελάρο. Καπνίζω. Αλήθεια, μπορεί να χρωματιστεί ο καπνός; Η πρώτη τζούρα; Το γδάρσιμο του λαιμού; Η απόλαυση; Ακόμα το λίγο του εμείς, μπορεί να καλυφθεί; Στέλνω σε χαρτί περιτυλίγματος χρώματος μπλε. Ένα πακέτο καραμέλες "φρούτο του πάθους", για το ενδιάμεσο δύο τσιγάρων. Μια ενυπόγραφη φωτογραφία, κουνημένη από
το χρόνο του πραγματικού, το βάθος της μνήμης. Τέσσερις μετακομίσεις. Συγκολλητική ύλη, για το ενδιάμεσο δύο ονείρων. Μια μουντζούρα του χθες. Ένα πόστερ από πίνακα της ρώσικης πρωτοπορίας. Πρόταση διακόσμησης ανακαινισμένου δωματίου. Θέλησα ακόμα την απώλεια να στείλω, μα δεν μπόρεσα. Μάτωσα, προσπάθησα, βασανιστικά, επίπονα, μα δεν μπόρεσα. Κοινά δαιμόνια την κράτησαν έξω από το προτεινόμενο σχήμα της λύπης .
ΥΓ. Και το χαρτί περιτυλίγματος λειψό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου