" [...]Σκέφτεται πάντοτε αριστερά και ψηφίζει κατά κρίση". Την Κυριακή θα ψηφίσω Ποτάμι.
Η
συνεργασία της κίνησης των ΜΕΤΑρρυθμιστών με το Ποτάμι είναι
καθοριστική. Η παρουσία, η βιωμένη ιστορία και το ήθος του Σπύρου Λυκούδη αποτελούν εγγυήσεις.
Η συμμετοχή του φίλου Σπύρου Δανέλλη στο ψηφοδέλτιο του Ηρακλείου δίνει διέξοδο και στο επίπεδο της εκπροσώπησης.
Καλό βόλι, συνταξιδιώτες. Και από Δευτέρα έχομε καιρό...
Αντώνης Ν. Χελιδώνης
Διαβάζω την προεκλογική ομιλία του Σ.Λυκούδη.
Φίλες και
φίλοι,
Σας χαιρετώ όλους από τα βάθη της καρδιάς μου και σας ευχαριστώ για την παρουσία σας στη σημερινή μας συγκέντρωση.
Καλούμαστε και πάλι να δώσουμε μαζί με το ΠΟΤΑΜΙ, μια μάχη στην οποία πρέπει να διαθέσουμε όλες μας τις δυνάμεις
Μια Μάχη που πρέπει να την κερδίσουμε
Με σύνεση και με θάρρος
Με τόλμη και αποφασιστικότητα
Με σθένος και μαχητικότητα
Με όπλο μας την Αλήθεια και μόνο την Αλήθεια
Μια ακόμη μάχη για να δώσουμε σαφές, καθαρό και κρυστάλλινο το ιδεολογικό και πολιτικό μας στίγμα, να μεταδώσουμε το Μήνυμά μας ότι
Εμείς και Θέλουμε και Μπορούμε να αλλάξουμε την Ελλάδα,
Να τα αλλάξουμε όλα χωρίς να γκρεμίσουμε τη χώρα.
Ότι Εμείς, οι Μεταρρυθμιστές, έχουμε σταθερές αξίες και αρχές.
Δεν τις εμπορευόμαστε, δεν τις διαπραγματευόμαστε, δεν τις περιφέρουμε σε δημοπρασία, δεν τις ανταλλάσσουμε με τις καρέκλες της εξουσίας,
Είναι οι ιδέες, οι αξίες και οι αρχές της Σύγχρονης, Προοδευτικής και Ευρωπαϊκής Αριστεράς, της Μεταρρυθμιστικής Αριστεράς, που φιλοδοξεί να συμβάλλει με όλες της τις δυνάμεις στην Ανασυγκρότηση της χώρας, σε ένα νέο Ξεκίνημα,
Που φιλοδοξεί να αποτελέσει το αποφασιστικό και καταλυτικό στήριγμα και τον προωθητικό προοδευτικό μοχλό για την Ελλάδα που θέλουμε μέσα στην Ευρώπη που θέλουμε. Πρόκειται για έναν αλληλένδετο αγώνα, δύσκολο και ανηφορικό, εδώ που έφτασαν τη χώρα οι παλαιοκομματικές πολιτικές και πρακτικές και οι αριστεροί επίγονοί τους, με μια παταγωδώς αποτυχημένη διακυβέρνηση μόλις επτά μηνών.
Σας χαιρετώ όλους από τα βάθη της καρδιάς μου και σας ευχαριστώ για την παρουσία σας στη σημερινή μας συγκέντρωση.
Καλούμαστε και πάλι να δώσουμε μαζί με το ΠΟΤΑΜΙ, μια μάχη στην οποία πρέπει να διαθέσουμε όλες μας τις δυνάμεις
Μια Μάχη που πρέπει να την κερδίσουμε
Με σύνεση και με θάρρος
Με τόλμη και αποφασιστικότητα
Με σθένος και μαχητικότητα
Με όπλο μας την Αλήθεια και μόνο την Αλήθεια
Μια ακόμη μάχη για να δώσουμε σαφές, καθαρό και κρυστάλλινο το ιδεολογικό και πολιτικό μας στίγμα, να μεταδώσουμε το Μήνυμά μας ότι
Εμείς και Θέλουμε και Μπορούμε να αλλάξουμε την Ελλάδα,
Να τα αλλάξουμε όλα χωρίς να γκρεμίσουμε τη χώρα.
Ότι Εμείς, οι Μεταρρυθμιστές, έχουμε σταθερές αξίες και αρχές.
Δεν τις εμπορευόμαστε, δεν τις διαπραγματευόμαστε, δεν τις περιφέρουμε σε δημοπρασία, δεν τις ανταλλάσσουμε με τις καρέκλες της εξουσίας,
Είναι οι ιδέες, οι αξίες και οι αρχές της Σύγχρονης, Προοδευτικής και Ευρωπαϊκής Αριστεράς, της Μεταρρυθμιστικής Αριστεράς, που φιλοδοξεί να συμβάλλει με όλες της τις δυνάμεις στην Ανασυγκρότηση της χώρας, σε ένα νέο Ξεκίνημα,
Που φιλοδοξεί να αποτελέσει το αποφασιστικό και καταλυτικό στήριγμα και τον προωθητικό προοδευτικό μοχλό για την Ελλάδα που θέλουμε μέσα στην Ευρώπη που θέλουμε. Πρόκειται για έναν αλληλένδετο αγώνα, δύσκολο και ανηφορικό, εδώ που έφτασαν τη χώρα οι παλαιοκομματικές πολιτικές και πρακτικές και οι αριστεροί επίγονοί τους, με μια παταγωδώς αποτυχημένη διακυβέρνηση μόλις επτά μηνών.
Φίλες και φίλοι,
Έχει περάσει λιγότερο από ένας χρόνος αφότου αποφασίσαμε να πορευτούμε όλοι μαζί, παλαιοί και νέοι, ως ΜΕΤΑρρυθμιστές για να συμβάλλουμε με τα δικά μας ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, τα χαρακτηριστικά μιας Αριστεράς που ερχόταν από μακριά αλλά ήθελε να πάει πολύ πιο μακριά, μιας Αριστεράς συντονισμένης με τους ρυθμούς και τα διακυβεύματα της σύγχρονης εποχής, μιας Αριστεράς σε επαφή με τα σύγχρονα προβλήματα, μιας Αριστεράς σε διαρκή αναζήτηση σύγχρονων και λειτουργικών λύσεων σε σύγχρονα προβλήματα, μέσα στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Με εφόδια τις αξίες της ελευθερίας, της δημοκρατίας, της κοινωνικής αλληλεγγύης και της ανάπτυξης, των μεγάλων και πραγματικών μεταρρυθμίσεων που έχει ανάγκη η χώρα για να βγει από τη βαθιά της κρίση και παρακμή.
Διότι, μόνο μια Αριστερά σαν τη δική μας, μια Μεταρρυθμιστική Αριστερά, μπορεί να αποτελέσει πόλο συσπείρωσης αλλά και πραγματικό φάρο για να φωτίσει το μονοπάτι μιας νέας Ελπίδας, μιας Ελπίδας με ρεαλιστικούς στόχους αλλά με όραμα και αξίες. Μια τέτοια Αριστερά χρειάζεται η χώρα, όχι μια ψευδεπίγραφη «Αριστερά» που ζει στο δικό της κόσμο, στο δικό της γυάλινο πύργο. Που ανακυκλώνει το κλειστό κύκλωμα των παρωχημένων και χρεοκοπημένων ιδεών της, είτε αυτών που οδήγησαν στην εξαθλίωση, στην ανελευθερία, στα γκουλάγκ και στα πολιτικά ψυχιατρεία είτε εκείνων που περιφέρονται ως απομεινάρια μιας άλλης εποχής αναμειγμένα με τη σημερινή μετανεωτερική πολιτική σούπα.
Για πολύ καιρό μας ταλαιπώρησαν ιδέες ενδεείς, αποφτωχευμένες, εξαθλιωμένες, που σέρνονται στη σύγχρονη εποχή ως λείψανα ιστορικών και εγκληματικών αποτυχιών, ως λιτανείες χαμένων, ανύπαρκτων Παραδείσων. Άλλοι ζουν στην εποχή του «πολεμικού κομμουνισμού», και άλλοι αναμασούν καταστροφικές εθνολαϊκιστικές φαντασιώσεις βαδίζοντας στο σκοτεινό μονοπάτι των αυταπατών τους, θλιβερά κακέκτυπα του ανδρεοπαπανδρεϊκού λαϊκιστικού παρελθόντος και των δεξιών μιμητών τους.
Οι ιδέες αυτές και οι απορρέουσες πολιτικές τις οποίες προσπάθησαν να εφαρμόσουν σκουριασμένα μυαλά υπέστησαν συντριπτική στρατηγική ήττα, ελπίζω οριστική και αμετάκλητη.
Μάταια προσπαθούν να αποκρύψουν την παταγώδη αποτυχία τους. Μάταια προσπαθούν να την μεταμφιέσουν με τη δορά των μετανοούντων που ανένηψαν και είδαν το φως το πραγματικό (για το αληθινό αμφιβάλλω) την ύστατη ώρα. Ενδύονται σήμερα με νέα ρούχα δήθεν μεταρρυθμιστών για να συνεχίσουν το αριστερό τους Παραμύθι και να εξαπατήσουν για μια ακόμη φορά τους πολίτες νομίζοντας πως βρίσκονται στη χώρα των Λωτοφάγων. Άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε την κάπα του αλλιώς.
Θυμίζει φτηνό, δακρύβρεκτο μελόδραμα του ασπρόμαυρου ελληνικού κινηματογράφου. «Αμάρτησα για το παιδί μου».
Φίλες και φίλοι,
Συμπορευτήκαμε εκλογικά με το ΠΟΤΑΜΙ και δώσαμε με μεγάλη επιτυχία τη μάχη τον περασμένο Ιανουάριο. Μέσα και έξω από τη Βουλή η πολιτική μας συνεργασία και σύμπλευση με το ΠΟΤΑΜΙ και με τον Σταύρο Θεοδωράκη ήταν απόλυτα εποικοδομητική και καρποφόρα και άνοιξε δρόμους για στενότερη σύζευξη και όσμωση των δυνάμεών μας, στη βάση και στην κορυφή. Αποτελεί αμοιβαία επιθυμία και στόχο για το εγγύς μέλλον. Είχαμε μαζί υπεύθυνη εθνικά παρουσία μέσα και έξω από τη Βουλή.
Ο Σταύρος Θεοδωράκης και το ΠΟΤΑΜΙ μας τίμησαν και μας τιμούν. Τους τιμήσαμε και τους τιμούμε. Μαζί θα πορευτούμε και πάλι.
Γνωρίζετε ότι δεν μου αρέσουν τα μεγάλα λόγια. Απεχθάνομαι τις υπερβολές.
Πιστεύω, όμως, ακράδαντα ότι η σημερινή μας κατάσταση αποτελεί ένα ΟΡΟΣΗΜΟ, ένα κρίσιμο ΟΡΟΣΗΜΟ καθοριστικής σημασίας για το Μέλλον της χώρας μας.
ΟΡΟΣΗΜΟ με πολλαπλές και έκδηλες πολιτικές σηματοδοτήσεις.
Ποια στα αλήθεια διδάγματα αντλήσαμε αυτή την περίοδο;
Έχει περάσει λιγότερο από ένας χρόνος αφότου αποφασίσαμε να πορευτούμε όλοι μαζί, παλαιοί και νέοι, ως ΜΕΤΑρρυθμιστές για να συμβάλλουμε με τα δικά μας ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, τα χαρακτηριστικά μιας Αριστεράς που ερχόταν από μακριά αλλά ήθελε να πάει πολύ πιο μακριά, μιας Αριστεράς συντονισμένης με τους ρυθμούς και τα διακυβεύματα της σύγχρονης εποχής, μιας Αριστεράς σε επαφή με τα σύγχρονα προβλήματα, μιας Αριστεράς σε διαρκή αναζήτηση σύγχρονων και λειτουργικών λύσεων σε σύγχρονα προβλήματα, μέσα στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Με εφόδια τις αξίες της ελευθερίας, της δημοκρατίας, της κοινωνικής αλληλεγγύης και της ανάπτυξης, των μεγάλων και πραγματικών μεταρρυθμίσεων που έχει ανάγκη η χώρα για να βγει από τη βαθιά της κρίση και παρακμή.
Διότι, μόνο μια Αριστερά σαν τη δική μας, μια Μεταρρυθμιστική Αριστερά, μπορεί να αποτελέσει πόλο συσπείρωσης αλλά και πραγματικό φάρο για να φωτίσει το μονοπάτι μιας νέας Ελπίδας, μιας Ελπίδας με ρεαλιστικούς στόχους αλλά με όραμα και αξίες. Μια τέτοια Αριστερά χρειάζεται η χώρα, όχι μια ψευδεπίγραφη «Αριστερά» που ζει στο δικό της κόσμο, στο δικό της γυάλινο πύργο. Που ανακυκλώνει το κλειστό κύκλωμα των παρωχημένων και χρεοκοπημένων ιδεών της, είτε αυτών που οδήγησαν στην εξαθλίωση, στην ανελευθερία, στα γκουλάγκ και στα πολιτικά ψυχιατρεία είτε εκείνων που περιφέρονται ως απομεινάρια μιας άλλης εποχής αναμειγμένα με τη σημερινή μετανεωτερική πολιτική σούπα.
Για πολύ καιρό μας ταλαιπώρησαν ιδέες ενδεείς, αποφτωχευμένες, εξαθλιωμένες, που σέρνονται στη σύγχρονη εποχή ως λείψανα ιστορικών και εγκληματικών αποτυχιών, ως λιτανείες χαμένων, ανύπαρκτων Παραδείσων. Άλλοι ζουν στην εποχή του «πολεμικού κομμουνισμού», και άλλοι αναμασούν καταστροφικές εθνολαϊκιστικές φαντασιώσεις βαδίζοντας στο σκοτεινό μονοπάτι των αυταπατών τους, θλιβερά κακέκτυπα του ανδρεοπαπανδρεϊκού λαϊκιστικού παρελθόντος και των δεξιών μιμητών τους.
Οι ιδέες αυτές και οι απορρέουσες πολιτικές τις οποίες προσπάθησαν να εφαρμόσουν σκουριασμένα μυαλά υπέστησαν συντριπτική στρατηγική ήττα, ελπίζω οριστική και αμετάκλητη.
Μάταια προσπαθούν να αποκρύψουν την παταγώδη αποτυχία τους. Μάταια προσπαθούν να την μεταμφιέσουν με τη δορά των μετανοούντων που ανένηψαν και είδαν το φως το πραγματικό (για το αληθινό αμφιβάλλω) την ύστατη ώρα. Ενδύονται σήμερα με νέα ρούχα δήθεν μεταρρυθμιστών για να συνεχίσουν το αριστερό τους Παραμύθι και να εξαπατήσουν για μια ακόμη φορά τους πολίτες νομίζοντας πως βρίσκονται στη χώρα των Λωτοφάγων. Άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε την κάπα του αλλιώς.
Θυμίζει φτηνό, δακρύβρεκτο μελόδραμα του ασπρόμαυρου ελληνικού κινηματογράφου. «Αμάρτησα για το παιδί μου».
Φίλες και φίλοι,
Συμπορευτήκαμε εκλογικά με το ΠΟΤΑΜΙ και δώσαμε με μεγάλη επιτυχία τη μάχη τον περασμένο Ιανουάριο. Μέσα και έξω από τη Βουλή η πολιτική μας συνεργασία και σύμπλευση με το ΠΟΤΑΜΙ και με τον Σταύρο Θεοδωράκη ήταν απόλυτα εποικοδομητική και καρποφόρα και άνοιξε δρόμους για στενότερη σύζευξη και όσμωση των δυνάμεών μας, στη βάση και στην κορυφή. Αποτελεί αμοιβαία επιθυμία και στόχο για το εγγύς μέλλον. Είχαμε μαζί υπεύθυνη εθνικά παρουσία μέσα και έξω από τη Βουλή.
Ο Σταύρος Θεοδωράκης και το ΠΟΤΑΜΙ μας τίμησαν και μας τιμούν. Τους τιμήσαμε και τους τιμούμε. Μαζί θα πορευτούμε και πάλι.
Γνωρίζετε ότι δεν μου αρέσουν τα μεγάλα λόγια. Απεχθάνομαι τις υπερβολές.
Πιστεύω, όμως, ακράδαντα ότι η σημερινή μας κατάσταση αποτελεί ένα ΟΡΟΣΗΜΟ, ένα κρίσιμο ΟΡΟΣΗΜΟ καθοριστικής σημασίας για το Μέλλον της χώρας μας.
ΟΡΟΣΗΜΟ με πολλαπλές και έκδηλες πολιτικές σηματοδοτήσεις.
Ποια στα αλήθεια διδάγματα αντλήσαμε αυτή την περίοδο;
Ότι η οικονομική κρίση, οι
ανεύθυνες, τραγικές κυβερνητικές πολιτικές, η πολιτική συμπεριφορά και οι
εν γένει παθογένειες του πολιτικού συστήματος, της οικονομίας και της
κοινωνίας μας οδήγησαν στην χρεοκοπία και στα Μνημόνια, κι όχι το
αντίστροφο.
Ότι η αντι-μνημονιακή απάτη κατέρρευσε ως
χάρτινος πύργος. Δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Αποτέλεσε μια κίβδηλη,
ψευδή και επικίνδυνα διχαστική πολιτική διαχωριστική γραμμή, επιζήμια για
τα εθνικά συμφέροντα. Καλλιέργησε την ανευθυνότητα, το μίσος, τον απύθμενο
και ακατανόητο αντι-ευρωπαϊσμό και τροφοδότησε τη «Συμμορία της Δραχμής».
Ότι κάποιος «άλλος» κόσμος ήταν δήθεν εφικτός.
Δεν υπήρχε, όμως, μόνο στη φαντασία των αιθεροβαμόνων αλλά δυστυχώς και
εντός του ΣΥΡΙΖΑ. ‘Ένας κόσμος γεωπολιτικής απομόνωσης, οικονομικής
εξαθλίωσης και πολιτικού ολοκληρωτισμού με τον οποίο, δυστυχώς,
φλερτάριζε, μέχρι την τελευταία στιγμή, ο εθνικός μας νάρκισσος με τη
γηγενή και την ύποπτη αλλογενή παρέα του υπό τις ευλογίες και την κάλυψη
του ίδιου του Τσίπρα.
Ότι η δήθεν «σκληρή» διαπραγμάτευση δεν ήταν παρά
μια επικοινωνιακή φούσκα που έσκασε με πάταγο. Τόσο «σκληρή» μάλιστα που
έφερε χειρότερα, χείριστα αποτελέσματα, αυξημένο δημόσιο χρέος, αυξημένες
χρηματοδοτικές ανάγκες κατά 60 δις και τη διάλυση της ιδιωτικής οικονομίας.
Ότι η κυβέρνηση αντιμετώπισε τους εταίρους,
φίλους και συμμάχους μας στην Ευρώπη ως εχθρούς με τους οποίους ήταν σε
«πόλεμο». Επιδιώκεται πάλι η μετάθεση ευθυνών εκτός συνόρων. Καλλιεργείται
και πάλι με τόση δαπανηρή εθνικά συχνότητα ο μύθος του «θύματος». Θύμα,
όμως, δεν έπεσε ο κ. Τσίπρας κάποιων άλλων «κακών» ξένων αλλά των δικών
του αυταπατών και φαντασιώσεων. Το πραγματικό θύμα δεν είναι ο κ. Τσίπρας
αλλά ο ελληνικός λαός που έπεσε θύμα της παραπλάνησης του κ. Τσίπρα και
καλείται τώρα να πληρώσει βαρύτατο τίμημα, βαρύτατο λογαριασμό αρκετών
δεκάδων δις. ευρώ.
Δε θα χειροκροτήσω τον κ. Τσίπρα που την ύστατη στιγμή φάνηκε να συνέρχεται από τις αυταπάτες του, όπως ο ίδιος παραδέχτηκε, κι έπραξε το αυτονόητο, αυτό δηλαδή που υπαγόρευε η ευθύνη της θεσμικής του θέσης. Αφού μέσα σε 6 μήνες διέλυσε κυριολεκτικά τη χώρα παρουσιάζεται τώρα ως «σωτήρας» της χωρίς ίχνος ντροπής ή αυτοκριτικής. Δήμιος και σωτήρας ταυτόχρονα.
Δε θα χειροκροτήσω τον κ. Τσίπρα που την ύστατη στιγμή φάνηκε να συνέρχεται από τις αυταπάτες του, όπως ο ίδιος παραδέχτηκε, κι έπραξε το αυτονόητο, αυτό δηλαδή που υπαγόρευε η ευθύνη της θεσμικής του θέσης. Αφού μέσα σε 6 μήνες διέλυσε κυριολεκτικά τη χώρα παρουσιάζεται τώρα ως «σωτήρας» της χωρίς ίχνος ντροπής ή αυτοκριτικής. Δήμιος και σωτήρας ταυτόχρονα.
Σε αυτά τα
Σημεία συμπυκνώνονται ορισμένα βασικά διδάγματα και ορισμένες διαπιστώσεις που
μας υπαγορεύει η ίδια η σημερινή μας τραγική κατάσταση για την οποία την
απόλυτη και αποκλειστική ευθύνη φέρει η «αριστερή» μας κυβέρνηση.
Φίλες και φίλοι,
Το πολιτικό σκηνικό μέσα στο οποίο διεξάγονται οι εκλογές διαφέρει δραματικά από αυτό των προηγούμενων εκλογών και της διχαστικής φαρσοκωμωδίας του δημοψηφίσματος. Δεν είμαστε και πολύ μακριά από την εποχή της εθνολαϊκιστικής παραζάλης και υστερίας που θα κατέβαζε τον επουράνιο Παράδεισο στην ελληνική Γη με ένα απλό κόλπο ή μαγκιά του Βαρουφάκη ή του Τσίπρα. Ο μύθος της «αριστεράς» του κ. Τσίπρα κατέρρευσε ως χάρτινος πύργος. Η αλαζονεία της ψευδο-ισχύος είχε τεράστιο κόστος για τη χώρα και τους πολίτες, που καλούνται τώρα να πληρώσουν τα σπασμένα.
Χωρίς καμιά δόση υπερβολής, στη μακρόχρονη πολιτική μου διαδρομή, δε θυμάμαι άλλη κυβέρνηση στη μεταπολίτευση να έχει επιφέρει, μέσα σε εφτά μόλις μήνες, τέτοιες ανυπολόγιστες βλάβες στην οικονομία και τη χώρα επικαλούμενη μάλιστα κάποιο, στην ουσία ανύπαρκτο και κίβδηλο, «αριστερό» πρόσημο. Δεν είναι μόνο η συντριπτική στρατηγική πολιτική και ιδεολογική ήττα που υπέστη ο ΣΥΡΙΖΑ. Η εκτρωματική αριστερο-δεξιά κυβέρνηση σημείωσε παταγώδη αποτυχία στη διακυβέρνηση της χώρας. Ανερμάτιστη και ανίκανη, η «πρώτη φορά αριστερά» καταβύθισε το υποτιθέμενο «ηθικό» της πλεονέκτημα που σέρνει, χωρίς ίχνος ιστορικής δικαίωσης, στη λάσπη του νεποτισμού, του κομματισμού, της πελατοκρατείας, του κρατισμού, της αχαλίνωτης ολοκληρωτικής προπαγάνδας, της περιφρόνησης των θεσμών, της δικής της διαπλοκής και δολοπλοκής, της αδίστακτης καταπάτησης πάγιων αρχών, όπως του αναλογικού εκλογικού νόμου, τη μόνη εγγύηση για κυβερνήσεις συνεργασίας περί των οποίων όλοι σήμερα κόπτονται. H λεία της εξουσίας διαμοιράστηκε ταχύτατα σε αυτούς που με περισσό θράσος μας ζητούσαν άκουσον άκουσον και πιστοποιητικά πατριωτισμού και «αριστερής» ιδεολογικής ορθότητας και υποταγής.
Η έλευση των «αντι-συστημικών» στην εξουσία ήταν τόσο «αντι-συστημική» όσο και κάποιων «αντι-εξουσιαστών» πριν μερικά χρόνια. Για να αποδειχτεί περίτρανα ότι η «αντι-μνημονιακή» ρητορεία και υστερία αποτέλεσε τη μεγαλύτερη πολιτική απάτη στη μεταπολίτευση και την πιο ασφαλή είσοδο στο «σύστημα». Επιζητούν και πάλι να κολλήσουν τα οπίσθιά τους στους θώκους της εξουσίας σα να μη συνέβη τίποτα. Σφυρίζουν αδιάφορα.
Γι αυτό και κυνηγούν με θράσος το άπιαστο όνειρο της «αυτοδυναμίας» για να μην έχουν κανένα περιορισμό, κανένα φρένο. Γι αυτό ισοπεδώνουν εν ψυχρώ την ιδιωτική οικονομία. Ρίχνουν τη δική τους σχιζοφρένεια και υποκρισία στον εκλογικό στίβο για να ψαρέψουν και πάλι σε θολά νερά, να συσκοτίσουν τα πραγματικά προβλήματα, να παγιδέψουν τους καλόπιστους πολίτες.
Ακόμα ένα Μεγάλο Συνειδητό Ψέμα. Ακόμη μια Μεγάλη Πολιτική Απάτη.
Ακόμη μια μεγάλη έκρηξη ανευθυνότητας και λαϊκισμού.
Ακόμα ένα μεγάλο επικοινωνιακό πυροτέχνημα.
Ακόμα ένα «πρόγραμμα Θεσσαλονίκης» φενάκη.
Πώς να τους εμπιστευθούν ξανά οι πολίτες;
Πώς είναι βέβαιοι ότι δεν θα πέσουν και πάλι θύματα μιας νέας παρέλασης ψεύδους και εξαπάτησης;
Έχουμε να κάνουμε με αφελείς ή ψεύτες ή και τα δύο;
Με ποιους άραγε θα συγκυβερνήσουν; Με τους πρώην κολλητούς τους; με τους απεχθείς πλέον «αντι-μνημονιακούς»; Με τη «Συμμορία της Δραχμής» που της κλείνουν από τώρα το μάτι για να μην χάσουν ψήφους και να παγιδέψουν τους ψηφοφόρους; Και Μνημονιακοί και αντι-μνημονιακοί; Από όλα έχει λοιπόν και πάλι ο μπαξές.
Είναι καιρός να πάψει πλέον η παραπλάνηση. Ξεπέρασε κάθε φαντασία αλλά και κάθε τυχοδιωκτισμό.
Καλούν τους πολίτες να μην επιτρέψουν λέει «την παλινόρθωση του αστικού πολιτικού συστήματος. Έγινε καμιά «προλεταριακή επανάσταση» μαζί με τον κ. Καμμένο και δεν την πήραμε χαμπάρι; Μήπως μας ψεκάσανε; Μήπως σχεδιάζουν κάτι άλλο και μας το κρύβουν;
Φίλες και φίλοι,
Σε αντίθεση με τη γενική παραδοχή και τα διάφορα ευχολόγια διατηρώ σοβαρότατες επιφυλάξεις εάν τα ψέματα τέλειωσαν τελεσίδικα κι αν το φως το αληθινό διαχύθηκε ευρύτατα. Η «αντι-μνημονιακή» απάτη και αυταπάτη άφησε πολλές χαίνουσες πληγές και ρίχνει, ακόμη και σήμερα, βαριά τη σκιά της στο πολιτικό σκηνικό. Γι αυτό, ορισμένα κόμματα πέραν των «ακραιφνών» πλέον, υπεκφεύγουν των ευθυνών τους, φλερτάρουν στις παρυφές και ως πονηροί πολιτευτές, αριστερά και δεξιά, καταφεύγουν σε παράλληλους ή άλλους υπαινιγμούς και ανύπαρκτους εναλλακτικούς, «εφικτούς» κόσμους. Διότι, οι πάντες γνωρίζουν ότι τα διορθωτικά του Μνημονίου περιθώρια είναι πάρα πολύ στενά. Ο Σταύρος Θεοδωράκης τα περιέγραψε με υψηλό αίσθημα εθνικής ευθύνης.
Είναι, πράγματι, βαρύ το φορτίο. Δεν έχουμε ακόμη διαβεί τον Ρουβίκωνα της αυτογνωσίας και αυτοκριτικής. Εξακολουθούμε να συζητάμε, όταν καταφεύγουμε σε κάποια συζήτηση, τα συμπτώματα κι όχι τις πολύπλευρες αιτίες, τις ρίζες της συνεχιζόμενες κρίσης και παρακμής μας.
Γι αυτό δεν είμαι και τόσο βέβαιος ότι το αποτέλεσμα των εκλογών θα προσφέρει την οριστική λύση στο ελληνικό δράμα όταν οι εκλογείς φαίνεται και πάλι να παγιδεύονται μεταξύ της εθνολαϊκιστικής αριστερής προπαγάνδας με δόσεις ψεκάσματος από τη δεξιά της Δεξιάς και συντηρητικής Δεξιάς αναπαλαίωσης. Όταν η πολιτική σκηνή είναι κατακερματισμένη σε απίθανους και επικίνδυνους σχηματισμούς, στα όρια της κωμωδίας.
Φίλες και φίλοι,
Τα όρια της Δεξιάς τα γνωρίσαμε και τα πληρώσαμε ακριβά. Δεν μηδενίζω. Αξιολογώ πολιτικά.
Δεκαετίες χτίστηκε το πελατειακό κράτος που βύθισε τη χώρα στη χρεοκοπία. Δεκαετίες ΝΔ και ΠΑΣΟΚ συναγωνίζονταν στο ρουσφέτι, στην κομματικοποίηση, στην άλωση του κράτους για την εξυπηρέτηση των δικών τους παιδιών. Αυτούς τους ξέραμε.
Τα όρια του ΣΥΡΙΖΑ δυστυχώς τα γνωρίσαμε μέσα σε λίγους μήνες. Αλλά για πολλούς από εμάς δεν αποτέλεσε έκπληξη. Οι νέοι και φρέσκοι στην ηλικία φιλοδόξησαν να κυβερνήσουν με ρυτιδιασμένες και μπαγιάτικες ιδέες που ανέσυραν από το χρονοντούλαπο της ιστορίας και πασπάλισαν με διάφορα ανόητα μετα-νεωτερικά καρυκεύματα. Πρόκειται για μια παρωχημένη αυτο-αποκαλούμενη «Αριστερά» που ακόμα συζητά για Λίβανο, Καζέρτα και Βάρκιζα, που δεν έχει επαφή με το σύγχρονο κόσμο. Δεν διαθέτει τα εργαλεία για να τον ερμηνεύσει. Δεν έχει τις αξίες, τις πολιτικές και την πολιτική κουλτούρα για να τον αλλάξει. Δεν έχει ενσωματώσει τις ευρωπαϊκές και δυτικές αξίες. Βαυκαλίζεται ότι το δικό της «πρόταγμα» και οι ιδεοληπτικές ασυναρτησίες της μπορούν να δώσουν τη συνταγή της σωτηρίας. Τίποτα δεν απέχει πιο πολύ από την πραγματικότητα. Γι αυτό, όσοι έσπευσαν ή σπεύδουν να αναγορεύσουν σήμερα τον ΣΥΡΙΖΑ ή τον κ. Τσίπρα ως τις νέες δυνάμεις κάποιας φαντασιακής τους σύγχρονης «Κεντρο-αριστεράς», επειδή δήθεν «προσαρμόστηκαν» ή και ανώμαλα «προσγειώθηκαν» στην πραγματικότητα, σφάλλουν σφάλμα μέγα προβάλλοντας ευσεβείς πόθους.
Η χώρα δεν μπορεί να παραμένει αιχμάλωτη του αριστερού και δεξιού λαϊκισμού, που άλλωστε αντλούν από την ίδια δεξαμενή. Δεν έχει μέλλον. Απλώς ανακυκλώνει την παρακμή της. Η χώρα δε χρειάζεται επιστροφή στον στείρο δικομματισμό. Δεν είναι λύση και δεν χρειάζεται η χώρα την νεομακιγιαρισμένη ΝΔ.
Αλλά η χώρα δεν χρειάζεται επίσης την ψευδεπίγραφη, αναχρονιστική και επικίνδυνη «αριστερά» του κ. Τσίπρα που τρέφει στους κόλπους του μια νέα γενιά «αντι-μνημονιακών» αγκιτατόρων.
Η χώρα δεν χρειάζεται το Παλιό, ούτε το Νέο Παλιό. Χρειάζεται μια ισχυρή μεταρρυθμιστική ώθηση.
Χρειάζεται μια μεγάλη μεταρρυθμιστική παράταξη. Με μια ευρωπαϊκή Αριστερά παρούσα, σύγχρονη, προοδευτική με αίσθημα ευθύνης και σε επαφή με τον σύγχρονο κόσμο.
Φίλες και φίλοι,
Μια σύγχρονη, ανταγωνιστική, εξωστρεφή, δίκαιη, ελεύθερη και ευρωπαϊκή Ελλάδα, ασφαλή και ευημερούσα μέσα στην Ευρώπη, σεβαστή σε φίλους και εχθρούς, όχι ένα απομονωμένο, επαρχιακό και αποτυχημένο κράτος είναι το δικό μας όραμα που πρέπει να επιδιώξουμε. Αυτό μας αξίζει. Δεν πρέπει να χάνουμε χρόνο κυνηγώντας χίμαιρες και παραδίδοντας την πολιτική μας ευθύνη στα χέρια καιροσκόπων, τυχοδιωκτών και σαλτιμπάγκων της εξουσίας αριστερής και δεξιάς απόχρωσης.
Αυτή είναι η μεγάλη πρόκληση για τη χώρα μας. Μια πρόκληση ιστορικών πλέον διαστάσεων με τίμημα είτε την οριστική μας ένταξη και πρόοδο μέσα στην οικογένεια των προηγμένων χωρών είτε την οριστική μας περιθωριοποίηση.
Αυτή είναι η ιστορική μας ευθύνη. Αυτή την ευθύνη επωμίζεται Το ΠΟΤΑΜΙ και εμείς οι ΜΕΤΑρρυθμιστές της Αριστεράς. Όλα τα άλλα αποτελούν απλώς επικίνδυνα και καταστροφικά υποκατάστατα. Η επιλογή είναι δική μας και μόνο δική μας.
Ας ριχτούμε όλοι με πάθος, αφοσίωση και πείσμα στη Μάχη των εκλογών μαζί με το ΠΟΤΑΜΙ.
ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ είναι σήμερα μια γνήσια μεταρρυθμιστική πολιτική δύναμη. Δε φέρει τα βαρίδια του παρελθόντος. Δεν έχει δεσμεύσεις. Δεν χρειάζεται να απολογηθεί σε κανέναν και για τίποτα. Φέρει καινούργιες, επεξεργασμένες ιδέες, καινούργιες λύσεις χωρίς ιδεολογικές παρωπίδες. Ούτε δεδομένοούτε διαθέσιμο άνευ όρων είναι. Και οι όροι αυτοί δεν είναι άλλοι παρά η δέσμευση για τις μεταρρυθμίσεις που πρέπει να έχουν ως επίκεντρο τον μεγάλο ασθενή, το κράτος, το πολιτικό σύστημα, το Δημόσιο και φυσικά την τήρηση των υποχρεώσεων. Το ΠΟΤΑΜΙ με αίσθηση εθνικής ευθύνης, επίμονα διακηρύττει:
Μόνο μια κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας μακράς πνοής, με μεταρρυθμιστική ορμή μπορεί να φέρει σε πέρας ένα τεράστιο και εξαιρετικά δύσκολο έργο, με ικανό πολιτικό προσωπικό εγνωσμένης αξίας και κύρους, ευρύτερης αποδοχής. Για να επιτύχει θα πρέπει να αντανακλά μια ευρύτερη κοινωνική πλειοψηφία, όχι μια απλή κοινοβουλευτική ισχνή συγκόλληση απο-κομμάτων για τις καρέκλες της εξουσίας.
Φίλες και φίλοι,
Γι αυτό πρέπει να δώσουμε και την τελευταία ικμάδα των δυνάμεών μας για να πετύχουμε ένα Μεγάλο αλλά δύσκολο εκλογικό στόχο: Μια σαφή και Ισχυρή Τρίτη Εντολή στο ΠΟΤΑΜΙ από τους πολίτες.
Για να γείρουν αποφασιστικά οι πολιτικοί συσχετισμοί υπέρ της Προόδου και των Μεταρρυθμίσεων
Για να σχηματιστούν σοβαρές, στέρεες και σταθερές κυβερνήσεις συνεργασίας μακράς πνοής.
Για να βγάλουν όσο πιο σύντομα γίνεται τη χώρα από τα απελπιστικά της αδιέξοδα.
Διότι η χώρα μας χρειάζεται επειγόντως ένα Νέο Εθνικό Αφήγημα, όχι ένα Νέο Εθνικό Παραμύθι δεξιάς παλαιοκομματικής ή Τσιπρικής κοπής.
Μένουν 7 μέρες μέχρι την κάλπη
Με εμπιστοσύνη στις ιδέες και τον εαυτό μας
Με εμπιστοσύνη στους πολίτες.
Είμαστε πεπεισμένοι ότι τα παθήματα έχουν γίνουν μαθήματα.
Καλούμε τους πολίτες να αποβάλλουν τον θυμό και τον φόβο τους, την τιμωρία και την εκδίκηση που εξέφρασαν στο παρελθόν με την ψήφο τους. Το κόστος ήταν τεράστιο για όλους.
Ήρθε η ώρα να σκεφτούν και δράσουν δημιουργικά, θετικά και υπεύθυνα ατενίζοντας τον ευρύτερο ορίζοντα για την κοινή μας πατρίδα.
Με πίστη και αισιοδοξία για το μέλλον
Θα πρέπει να αποφασίσουν
Αν θέλουν ξανά μια κυβέρνηση αφελή ή ανίκανη
Αν θέλουν μια κυβέρνηση ανερμάτιστη, του ψέματος και της απάτης.
Αν θέλουν μια κυβέρνηση αναπαλαίωσης του παλαιού πολιτικού συστήματος.
Αν θέλουν μια κυβέρνηση νεποτισμού και κομματοκρατίας.
Αν θέλουν μια κυβέρνηση παρωχημένων και καταστροφικών ιδεών και αντιλήψεων που οδηγούν στον μαρασμό, την οπισθοδρόμηση και τη διαιώνιση της παρακμής.
Αν θέλουν μια Αριστερά του Τίποτα κι έναν πρωθυπουργό του Τίποτα
Η΄
Αν θέλουν η χώρα να κυβερνηθεί από σοβαρές πολιτικές δυνάμεις
Αν θέλουν σταθερές κυβερνήσεις συνεργασίας μακράς πνοής με συγκεκριμένο μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα και συγκεκριμένους εθνικούς στόχους στο πλαίσιο των δεσμεύσεων της χώρας.
Γιατί αυτή είναι η πολιτική πρόταση του ΠΟΤΑΜΙΟΥ για την διακυβέρνηση μετά τις κάλπες. Ένας ευρύς κυβερνητικός συνασπισμός μεγάλης κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας με παρόντα τα δύο μεγαλύτερα κόμματα και με τη συμμετοχή των μεσαίων κομμάτων και κυρίως της πιο χρήσιμης δύναμης, δηλαδή ενός ισχυρού ΠΟΤΑΜΙΟΥ.
Ας σκεφτούν λοιπόν οι πολίτες αν θέλουν η χώρα να κάνει ένα νέο ξεκίνημα για να βγει από το σκοτεινό τούνελ των μνημονίων.
Εμείς, ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ είμαστε βέβαιοι ότι θα αντιληφθούν και θα επιβραβεύσουν στην κάλπη τις δικές μας θετικές και δημιουργικές προτάσεις για τη διακυβέρνηση και την προοπτική της χώρας.
Εμείς δεν έχουμε να τάξουμε στους πολίτες φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Τα περιθώρια είναι πολύ στενά. Θα τα εξαντλήσουμε στο έπακρο. Έχουμε προτείνει δέσμη μέτρων για τους αγρότες, την κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος για τους ελεύθερους επαγγελματίες, την κατάργηση του φόρου μεταβίβασης ακινήτων, τη μεταφορά του ΕΝΦΙΑ και μέρος του ΦΠΑ των τοπικών επιχειρήσεων στην αυτοδιοίκηση και σειρά άλλων μέτρων για τις μεταναστευτικές ροές, την ανεργία, το κράτος και τη δημόσια διοίκηση, τη διαφθορά, την παραγωγή και την στήριξη των νεοφυών επιχειρήσεων, τη Δικαιοσύνη και την Παιδεία.
Είμαστε βέβαιοι ότι οι πολίτες θα επιδοκιμάσουν την πολιτική του ΠΟΤΑΜΙΟΥ, θα το κάνουν ακόμη πιο ισχυρό στη Βουλή και την κοινωνία ούτως ώστε να διασφαλίσουν την πολιτική σταθερότητα,
τον ευρωπαϊκό της προσανατολισμό και την προοδευτική και αποτελεσματική διακυβέρνηση της χώρας.
Καθρέπτης της σοβαρότητας και της προοπτικής με την οποία ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ αντιμετωπίζει τη διακυβέρνηση της χώρας και ατενίζει το μέλλον με αισιοδοξία και ελπίδα είναι τα ψηφοδέλτιά μας, με κορωνίδα το Ψηφοδέλτιο Επικρατείας. Τιμά εμάς, τιμά πάνω από όλα τους πολίτες της χώρας.
Φίλες και φίλοι, νέοι συναγωνιστές,
Συντρόφισσες και σύντροφοι από τα παλιά,
Δίνουμε τον καλό αγώνα,
Να μην λείψει κανείς.
Εμείς Μπορούμε
Όλοι Μαζί
Τους άλλους τους Πληρώσαμε ακριβά
ΤΩΡΑ ΠΟΤΑΜΙ
Γειά σας και με τη Νίκη.
Φίλες και φίλοι,
Το πολιτικό σκηνικό μέσα στο οποίο διεξάγονται οι εκλογές διαφέρει δραματικά από αυτό των προηγούμενων εκλογών και της διχαστικής φαρσοκωμωδίας του δημοψηφίσματος. Δεν είμαστε και πολύ μακριά από την εποχή της εθνολαϊκιστικής παραζάλης και υστερίας που θα κατέβαζε τον επουράνιο Παράδεισο στην ελληνική Γη με ένα απλό κόλπο ή μαγκιά του Βαρουφάκη ή του Τσίπρα. Ο μύθος της «αριστεράς» του κ. Τσίπρα κατέρρευσε ως χάρτινος πύργος. Η αλαζονεία της ψευδο-ισχύος είχε τεράστιο κόστος για τη χώρα και τους πολίτες, που καλούνται τώρα να πληρώσουν τα σπασμένα.
Χωρίς καμιά δόση υπερβολής, στη μακρόχρονη πολιτική μου διαδρομή, δε θυμάμαι άλλη κυβέρνηση στη μεταπολίτευση να έχει επιφέρει, μέσα σε εφτά μόλις μήνες, τέτοιες ανυπολόγιστες βλάβες στην οικονομία και τη χώρα επικαλούμενη μάλιστα κάποιο, στην ουσία ανύπαρκτο και κίβδηλο, «αριστερό» πρόσημο. Δεν είναι μόνο η συντριπτική στρατηγική πολιτική και ιδεολογική ήττα που υπέστη ο ΣΥΡΙΖΑ. Η εκτρωματική αριστερο-δεξιά κυβέρνηση σημείωσε παταγώδη αποτυχία στη διακυβέρνηση της χώρας. Ανερμάτιστη και ανίκανη, η «πρώτη φορά αριστερά» καταβύθισε το υποτιθέμενο «ηθικό» της πλεονέκτημα που σέρνει, χωρίς ίχνος ιστορικής δικαίωσης, στη λάσπη του νεποτισμού, του κομματισμού, της πελατοκρατείας, του κρατισμού, της αχαλίνωτης ολοκληρωτικής προπαγάνδας, της περιφρόνησης των θεσμών, της δικής της διαπλοκής και δολοπλοκής, της αδίστακτης καταπάτησης πάγιων αρχών, όπως του αναλογικού εκλογικού νόμου, τη μόνη εγγύηση για κυβερνήσεις συνεργασίας περί των οποίων όλοι σήμερα κόπτονται. H λεία της εξουσίας διαμοιράστηκε ταχύτατα σε αυτούς που με περισσό θράσος μας ζητούσαν άκουσον άκουσον και πιστοποιητικά πατριωτισμού και «αριστερής» ιδεολογικής ορθότητας και υποταγής.
Η έλευση των «αντι-συστημικών» στην εξουσία ήταν τόσο «αντι-συστημική» όσο και κάποιων «αντι-εξουσιαστών» πριν μερικά χρόνια. Για να αποδειχτεί περίτρανα ότι η «αντι-μνημονιακή» ρητορεία και υστερία αποτέλεσε τη μεγαλύτερη πολιτική απάτη στη μεταπολίτευση και την πιο ασφαλή είσοδο στο «σύστημα». Επιζητούν και πάλι να κολλήσουν τα οπίσθιά τους στους θώκους της εξουσίας σα να μη συνέβη τίποτα. Σφυρίζουν αδιάφορα.
Γι αυτό και κυνηγούν με θράσος το άπιαστο όνειρο της «αυτοδυναμίας» για να μην έχουν κανένα περιορισμό, κανένα φρένο. Γι αυτό ισοπεδώνουν εν ψυχρώ την ιδιωτική οικονομία. Ρίχνουν τη δική τους σχιζοφρένεια και υποκρισία στον εκλογικό στίβο για να ψαρέψουν και πάλι σε θολά νερά, να συσκοτίσουν τα πραγματικά προβλήματα, να παγιδέψουν τους καλόπιστους πολίτες.
Ακόμα ένα Μεγάλο Συνειδητό Ψέμα. Ακόμη μια Μεγάλη Πολιτική Απάτη.
Ακόμη μια μεγάλη έκρηξη ανευθυνότητας και λαϊκισμού.
Ακόμα ένα μεγάλο επικοινωνιακό πυροτέχνημα.
Ακόμα ένα «πρόγραμμα Θεσσαλονίκης» φενάκη.
Πώς να τους εμπιστευθούν ξανά οι πολίτες;
Πώς είναι βέβαιοι ότι δεν θα πέσουν και πάλι θύματα μιας νέας παρέλασης ψεύδους και εξαπάτησης;
Έχουμε να κάνουμε με αφελείς ή ψεύτες ή και τα δύο;
Με ποιους άραγε θα συγκυβερνήσουν; Με τους πρώην κολλητούς τους; με τους απεχθείς πλέον «αντι-μνημονιακούς»; Με τη «Συμμορία της Δραχμής» που της κλείνουν από τώρα το μάτι για να μην χάσουν ψήφους και να παγιδέψουν τους ψηφοφόρους; Και Μνημονιακοί και αντι-μνημονιακοί; Από όλα έχει λοιπόν και πάλι ο μπαξές.
Είναι καιρός να πάψει πλέον η παραπλάνηση. Ξεπέρασε κάθε φαντασία αλλά και κάθε τυχοδιωκτισμό.
Καλούν τους πολίτες να μην επιτρέψουν λέει «την παλινόρθωση του αστικού πολιτικού συστήματος. Έγινε καμιά «προλεταριακή επανάσταση» μαζί με τον κ. Καμμένο και δεν την πήραμε χαμπάρι; Μήπως μας ψεκάσανε; Μήπως σχεδιάζουν κάτι άλλο και μας το κρύβουν;
Φίλες και φίλοι,
Σε αντίθεση με τη γενική παραδοχή και τα διάφορα ευχολόγια διατηρώ σοβαρότατες επιφυλάξεις εάν τα ψέματα τέλειωσαν τελεσίδικα κι αν το φως το αληθινό διαχύθηκε ευρύτατα. Η «αντι-μνημονιακή» απάτη και αυταπάτη άφησε πολλές χαίνουσες πληγές και ρίχνει, ακόμη και σήμερα, βαριά τη σκιά της στο πολιτικό σκηνικό. Γι αυτό, ορισμένα κόμματα πέραν των «ακραιφνών» πλέον, υπεκφεύγουν των ευθυνών τους, φλερτάρουν στις παρυφές και ως πονηροί πολιτευτές, αριστερά και δεξιά, καταφεύγουν σε παράλληλους ή άλλους υπαινιγμούς και ανύπαρκτους εναλλακτικούς, «εφικτούς» κόσμους. Διότι, οι πάντες γνωρίζουν ότι τα διορθωτικά του Μνημονίου περιθώρια είναι πάρα πολύ στενά. Ο Σταύρος Θεοδωράκης τα περιέγραψε με υψηλό αίσθημα εθνικής ευθύνης.
Είναι, πράγματι, βαρύ το φορτίο. Δεν έχουμε ακόμη διαβεί τον Ρουβίκωνα της αυτογνωσίας και αυτοκριτικής. Εξακολουθούμε να συζητάμε, όταν καταφεύγουμε σε κάποια συζήτηση, τα συμπτώματα κι όχι τις πολύπλευρες αιτίες, τις ρίζες της συνεχιζόμενες κρίσης και παρακμής μας.
Γι αυτό δεν είμαι και τόσο βέβαιος ότι το αποτέλεσμα των εκλογών θα προσφέρει την οριστική λύση στο ελληνικό δράμα όταν οι εκλογείς φαίνεται και πάλι να παγιδεύονται μεταξύ της εθνολαϊκιστικής αριστερής προπαγάνδας με δόσεις ψεκάσματος από τη δεξιά της Δεξιάς και συντηρητικής Δεξιάς αναπαλαίωσης. Όταν η πολιτική σκηνή είναι κατακερματισμένη σε απίθανους και επικίνδυνους σχηματισμούς, στα όρια της κωμωδίας.
Φίλες και φίλοι,
Τα όρια της Δεξιάς τα γνωρίσαμε και τα πληρώσαμε ακριβά. Δεν μηδενίζω. Αξιολογώ πολιτικά.
Δεκαετίες χτίστηκε το πελατειακό κράτος που βύθισε τη χώρα στη χρεοκοπία. Δεκαετίες ΝΔ και ΠΑΣΟΚ συναγωνίζονταν στο ρουσφέτι, στην κομματικοποίηση, στην άλωση του κράτους για την εξυπηρέτηση των δικών τους παιδιών. Αυτούς τους ξέραμε.
Τα όρια του ΣΥΡΙΖΑ δυστυχώς τα γνωρίσαμε μέσα σε λίγους μήνες. Αλλά για πολλούς από εμάς δεν αποτέλεσε έκπληξη. Οι νέοι και φρέσκοι στην ηλικία φιλοδόξησαν να κυβερνήσουν με ρυτιδιασμένες και μπαγιάτικες ιδέες που ανέσυραν από το χρονοντούλαπο της ιστορίας και πασπάλισαν με διάφορα ανόητα μετα-νεωτερικά καρυκεύματα. Πρόκειται για μια παρωχημένη αυτο-αποκαλούμενη «Αριστερά» που ακόμα συζητά για Λίβανο, Καζέρτα και Βάρκιζα, που δεν έχει επαφή με το σύγχρονο κόσμο. Δεν διαθέτει τα εργαλεία για να τον ερμηνεύσει. Δεν έχει τις αξίες, τις πολιτικές και την πολιτική κουλτούρα για να τον αλλάξει. Δεν έχει ενσωματώσει τις ευρωπαϊκές και δυτικές αξίες. Βαυκαλίζεται ότι το δικό της «πρόταγμα» και οι ιδεοληπτικές ασυναρτησίες της μπορούν να δώσουν τη συνταγή της σωτηρίας. Τίποτα δεν απέχει πιο πολύ από την πραγματικότητα. Γι αυτό, όσοι έσπευσαν ή σπεύδουν να αναγορεύσουν σήμερα τον ΣΥΡΙΖΑ ή τον κ. Τσίπρα ως τις νέες δυνάμεις κάποιας φαντασιακής τους σύγχρονης «Κεντρο-αριστεράς», επειδή δήθεν «προσαρμόστηκαν» ή και ανώμαλα «προσγειώθηκαν» στην πραγματικότητα, σφάλλουν σφάλμα μέγα προβάλλοντας ευσεβείς πόθους.
Η χώρα δεν μπορεί να παραμένει αιχμάλωτη του αριστερού και δεξιού λαϊκισμού, που άλλωστε αντλούν από την ίδια δεξαμενή. Δεν έχει μέλλον. Απλώς ανακυκλώνει την παρακμή της. Η χώρα δε χρειάζεται επιστροφή στον στείρο δικομματισμό. Δεν είναι λύση και δεν χρειάζεται η χώρα την νεομακιγιαρισμένη ΝΔ.
Αλλά η χώρα δεν χρειάζεται επίσης την ψευδεπίγραφη, αναχρονιστική και επικίνδυνη «αριστερά» του κ. Τσίπρα που τρέφει στους κόλπους του μια νέα γενιά «αντι-μνημονιακών» αγκιτατόρων.
Η χώρα δεν χρειάζεται το Παλιό, ούτε το Νέο Παλιό. Χρειάζεται μια ισχυρή μεταρρυθμιστική ώθηση.
Χρειάζεται μια μεγάλη μεταρρυθμιστική παράταξη. Με μια ευρωπαϊκή Αριστερά παρούσα, σύγχρονη, προοδευτική με αίσθημα ευθύνης και σε επαφή με τον σύγχρονο κόσμο.
Φίλες και φίλοι,
Μια σύγχρονη, ανταγωνιστική, εξωστρεφή, δίκαιη, ελεύθερη και ευρωπαϊκή Ελλάδα, ασφαλή και ευημερούσα μέσα στην Ευρώπη, σεβαστή σε φίλους και εχθρούς, όχι ένα απομονωμένο, επαρχιακό και αποτυχημένο κράτος είναι το δικό μας όραμα που πρέπει να επιδιώξουμε. Αυτό μας αξίζει. Δεν πρέπει να χάνουμε χρόνο κυνηγώντας χίμαιρες και παραδίδοντας την πολιτική μας ευθύνη στα χέρια καιροσκόπων, τυχοδιωκτών και σαλτιμπάγκων της εξουσίας αριστερής και δεξιάς απόχρωσης.
Αυτή είναι η μεγάλη πρόκληση για τη χώρα μας. Μια πρόκληση ιστορικών πλέον διαστάσεων με τίμημα είτε την οριστική μας ένταξη και πρόοδο μέσα στην οικογένεια των προηγμένων χωρών είτε την οριστική μας περιθωριοποίηση.
Αυτή είναι η ιστορική μας ευθύνη. Αυτή την ευθύνη επωμίζεται Το ΠΟΤΑΜΙ και εμείς οι ΜΕΤΑρρυθμιστές της Αριστεράς. Όλα τα άλλα αποτελούν απλώς επικίνδυνα και καταστροφικά υποκατάστατα. Η επιλογή είναι δική μας και μόνο δική μας.
Ας ριχτούμε όλοι με πάθος, αφοσίωση και πείσμα στη Μάχη των εκλογών μαζί με το ΠΟΤΑΜΙ.
ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ είναι σήμερα μια γνήσια μεταρρυθμιστική πολιτική δύναμη. Δε φέρει τα βαρίδια του παρελθόντος. Δεν έχει δεσμεύσεις. Δεν χρειάζεται να απολογηθεί σε κανέναν και για τίποτα. Φέρει καινούργιες, επεξεργασμένες ιδέες, καινούργιες λύσεις χωρίς ιδεολογικές παρωπίδες. Ούτε δεδομένοούτε διαθέσιμο άνευ όρων είναι. Και οι όροι αυτοί δεν είναι άλλοι παρά η δέσμευση για τις μεταρρυθμίσεις που πρέπει να έχουν ως επίκεντρο τον μεγάλο ασθενή, το κράτος, το πολιτικό σύστημα, το Δημόσιο και φυσικά την τήρηση των υποχρεώσεων. Το ΠΟΤΑΜΙ με αίσθηση εθνικής ευθύνης, επίμονα διακηρύττει:
Μόνο μια κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας μακράς πνοής, με μεταρρυθμιστική ορμή μπορεί να φέρει σε πέρας ένα τεράστιο και εξαιρετικά δύσκολο έργο, με ικανό πολιτικό προσωπικό εγνωσμένης αξίας και κύρους, ευρύτερης αποδοχής. Για να επιτύχει θα πρέπει να αντανακλά μια ευρύτερη κοινωνική πλειοψηφία, όχι μια απλή κοινοβουλευτική ισχνή συγκόλληση απο-κομμάτων για τις καρέκλες της εξουσίας.
Φίλες και φίλοι,
Γι αυτό πρέπει να δώσουμε και την τελευταία ικμάδα των δυνάμεών μας για να πετύχουμε ένα Μεγάλο αλλά δύσκολο εκλογικό στόχο: Μια σαφή και Ισχυρή Τρίτη Εντολή στο ΠΟΤΑΜΙ από τους πολίτες.
Για να γείρουν αποφασιστικά οι πολιτικοί συσχετισμοί υπέρ της Προόδου και των Μεταρρυθμίσεων
Για να σχηματιστούν σοβαρές, στέρεες και σταθερές κυβερνήσεις συνεργασίας μακράς πνοής.
Για να βγάλουν όσο πιο σύντομα γίνεται τη χώρα από τα απελπιστικά της αδιέξοδα.
Διότι η χώρα μας χρειάζεται επειγόντως ένα Νέο Εθνικό Αφήγημα, όχι ένα Νέο Εθνικό Παραμύθι δεξιάς παλαιοκομματικής ή Τσιπρικής κοπής.
Μένουν 7 μέρες μέχρι την κάλπη
Με εμπιστοσύνη στις ιδέες και τον εαυτό μας
Με εμπιστοσύνη στους πολίτες.
Είμαστε πεπεισμένοι ότι τα παθήματα έχουν γίνουν μαθήματα.
Καλούμε τους πολίτες να αποβάλλουν τον θυμό και τον φόβο τους, την τιμωρία και την εκδίκηση που εξέφρασαν στο παρελθόν με την ψήφο τους. Το κόστος ήταν τεράστιο για όλους.
Ήρθε η ώρα να σκεφτούν και δράσουν δημιουργικά, θετικά και υπεύθυνα ατενίζοντας τον ευρύτερο ορίζοντα για την κοινή μας πατρίδα.
Με πίστη και αισιοδοξία για το μέλλον
Θα πρέπει να αποφασίσουν
Αν θέλουν ξανά μια κυβέρνηση αφελή ή ανίκανη
Αν θέλουν μια κυβέρνηση ανερμάτιστη, του ψέματος και της απάτης.
Αν θέλουν μια κυβέρνηση αναπαλαίωσης του παλαιού πολιτικού συστήματος.
Αν θέλουν μια κυβέρνηση νεποτισμού και κομματοκρατίας.
Αν θέλουν μια κυβέρνηση παρωχημένων και καταστροφικών ιδεών και αντιλήψεων που οδηγούν στον μαρασμό, την οπισθοδρόμηση και τη διαιώνιση της παρακμής.
Αν θέλουν μια Αριστερά του Τίποτα κι έναν πρωθυπουργό του Τίποτα
Η΄
Αν θέλουν η χώρα να κυβερνηθεί από σοβαρές πολιτικές δυνάμεις
Αν θέλουν σταθερές κυβερνήσεις συνεργασίας μακράς πνοής με συγκεκριμένο μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα και συγκεκριμένους εθνικούς στόχους στο πλαίσιο των δεσμεύσεων της χώρας.
Γιατί αυτή είναι η πολιτική πρόταση του ΠΟΤΑΜΙΟΥ για την διακυβέρνηση μετά τις κάλπες. Ένας ευρύς κυβερνητικός συνασπισμός μεγάλης κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας με παρόντα τα δύο μεγαλύτερα κόμματα και με τη συμμετοχή των μεσαίων κομμάτων και κυρίως της πιο χρήσιμης δύναμης, δηλαδή ενός ισχυρού ΠΟΤΑΜΙΟΥ.
Ας σκεφτούν λοιπόν οι πολίτες αν θέλουν η χώρα να κάνει ένα νέο ξεκίνημα για να βγει από το σκοτεινό τούνελ των μνημονίων.
Εμείς, ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ είμαστε βέβαιοι ότι θα αντιληφθούν και θα επιβραβεύσουν στην κάλπη τις δικές μας θετικές και δημιουργικές προτάσεις για τη διακυβέρνηση και την προοπτική της χώρας.
Εμείς δεν έχουμε να τάξουμε στους πολίτες φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Τα περιθώρια είναι πολύ στενά. Θα τα εξαντλήσουμε στο έπακρο. Έχουμε προτείνει δέσμη μέτρων για τους αγρότες, την κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος για τους ελεύθερους επαγγελματίες, την κατάργηση του φόρου μεταβίβασης ακινήτων, τη μεταφορά του ΕΝΦΙΑ και μέρος του ΦΠΑ των τοπικών επιχειρήσεων στην αυτοδιοίκηση και σειρά άλλων μέτρων για τις μεταναστευτικές ροές, την ανεργία, το κράτος και τη δημόσια διοίκηση, τη διαφθορά, την παραγωγή και την στήριξη των νεοφυών επιχειρήσεων, τη Δικαιοσύνη και την Παιδεία.
Είμαστε βέβαιοι ότι οι πολίτες θα επιδοκιμάσουν την πολιτική του ΠΟΤΑΜΙΟΥ, θα το κάνουν ακόμη πιο ισχυρό στη Βουλή και την κοινωνία ούτως ώστε να διασφαλίσουν την πολιτική σταθερότητα,
τον ευρωπαϊκό της προσανατολισμό και την προοδευτική και αποτελεσματική διακυβέρνηση της χώρας.
Καθρέπτης της σοβαρότητας και της προοπτικής με την οποία ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ αντιμετωπίζει τη διακυβέρνηση της χώρας και ατενίζει το μέλλον με αισιοδοξία και ελπίδα είναι τα ψηφοδέλτιά μας, με κορωνίδα το Ψηφοδέλτιο Επικρατείας. Τιμά εμάς, τιμά πάνω από όλα τους πολίτες της χώρας.
Φίλες και φίλοι, νέοι συναγωνιστές,
Συντρόφισσες και σύντροφοι από τα παλιά,
Δίνουμε τον καλό αγώνα,
Να μην λείψει κανείς.
Εμείς Μπορούμε
Όλοι Μαζί
Τους άλλους τους Πληρώσαμε ακριβά
ΤΩΡΑ ΠΟΤΑΜΙ
Γειά σας και με τη Νίκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου