Βασίλης Λαμπρινός: για την Πόλη, τους Πολίτες, τον Πολιτισμό

"Δύναμη Πολιτών": Ο κ. Λαμπρινός στον Δήμο Ηρακλείου

"Δύναμη Πολτιών" είναι το όνομα της νέας δημοτικής παράταξης, τις θέσεις της οποίας παρουσίασε  ο υποψήφιος δήμαρχος Ηρακλείου, Βασίλης Λαμπρινός.

Η δημοτική αίθουσα της Ανδρόγεω ήταν κατάμεστη από κόσμο, στελέχη της τοπικής αυτοδιοίκησης, υποψήφιους που συμπορεύονται με την ανεξάρτητη δημοτική κίνηση. 

Ο κ. Λαμπρινός, μεταξύ άλλων, στην ομιλία του ανέφερε ότι δεν μηδενίζεται το έργο κανενός, καθώς- όπως είπε χαρακτηριστικά- "όλοι προσέφεραν στο Ηράκλειο". "Θέλουμε να κτίσουμε πάνω στο έργο που έχει ήδη γίνει" επεσήμανε ο ίδιος για να τονίσει παράλληλα πως το Ηράκλειο "μπορεί να αλλάξει με την προϋπόθεση ότι θα αλλάξουμε εμείς".

Ολόκληρη η ομιλία του Βασίλη Λαμπρινού

Φίλες και Φίλοι, 

Σας ευχαριστώ πολύ. Και μόνον η παρουσία σας δικαιώνει αυτή την προσπάθεια. Δείχνει πόση ανάγκη έχουμε να αποδείξουμε επιτέλους πως ο Δήμος είμαστε εμείς. Να αποφασίσουμε εμείς οι ίδιοι, πως θέλουμε να είναι η πόλη μας και πως θέλουμε να την παραδώσουμε στα παιδιά μας.

Σας καλέσαμε σήμερα εδώ, όχι για να εξαγγείλουμε το πρόγραμμά μας, έχουμε καιρό γι’ αυτό, αλλά για να δώσουμε το στίγμα μας και να δεσμευτούμε μπροστά σας! Διεκδικούμε κάτι διαφορετικό. Θέλουμε να δείξουμε πως το Ηράκλειο μπορεί να αλλάξει, με μια μόνο προϋπόθεση: Να αλλάξουμε εμείς!

Πριν ξεκινήσω, να ξεκαθαρίσω πρώτα κάποια πράγματα. Καταλαβαίνω όσους προσπαθούν να χρωματίσουν αυτή την κίνηση. Καταλαβαίνω τους λόγους τους και πως έτσι έχουν μάθει μέχρι τώρα να σκέφτονται. Θα διαψευσθούν! Καθένας από μας έχει μια ιστορία πίσω του, και δεν σκοπεύει να την προδώσει! Αυτή είναι η μόνη εγγύηση για το πώς θα πορευθούμε. Επιτρέψτε μου να τους θυμίσω, επί παραδείγματι, ότι όπου και όποτε πολιτεύθηκα, πολιτεύθηκα ΠΑΝΤΑ ως ανεξάρτητος και αιρετός!  Κι ακόμα ότι πρόκειται για δημοτικές εκλογές! Ας υπερασπιστούμε επιτέλους έμπρακτα τον «αδέσμευτο και ακηδεμόνευτο δήμο»! Δεν είναι μόνο τίτλος για εκλογικά φυλλάδια! Δηλώσαμε από την πρώτη στιγμή ότι η κίνηση αυτή είναι ανεξάρτητη και το εννοούμε απολύτως!. Άλλοι από μας έχουν κομματική ταυτότητα κι άλλοι όχι. Όλοι όμως  ανεξαιρέτως, είμαστε αποφασισμένοι να διεκδικήσουμε, στην πράξη κι όχι στα λόγια, την ουσιαστική Αυτοτέλεια της Δημοτικής αρχής. Την ουσιαστική Τοπική Αυτοδιοίκηση! Δεν θα ανεχθούμε καμία ακύρωση του ρόλου μας, ούτε από το κεντρικό κράτος, ούτε από προσωπικά συμφέροντα, ούτε από ο,τιδήποτε άλλο. Ας τα αφήσουν λοιπόν αυτά, κι ας το πάρουν απόφαση. Τα πιστοποιητικά πολιτικών φρονημάτων τελειώσανε! Οι πολίτες τους ξεπέρασαν! Ξεπεράσαμε τις πολώσεις, τα χρώματα και τους τεχνητούς διαχωρισμούς. Έχουμε, επαναλαμβάνω δημοτικές εκλογές! Και το μόνο μήνυμα που χρειάζεται να στείλουμε είναι πως οι Ηρακλειώτες πήραν τα πράγματα στα χέρια τους. 

Να πω κάτι και για τα φαιδρά, περί «ελίτ», που ακούσαμε. Κανείς από μας δεν γεννήθηκε εις Παρισίους. Και κανείς δεν το παριστάνει! Από εδώ ξεκινήσαμε, εδώ μένουμε, εδώ εργαζόμαστε. Εκτός κι αν εννοούν πως είναι κακό που σπουδάσαμε. Δεν θα ντραπούμε κιόλας γι’ αυτό. Είτε  σπούδασε άλλωστε κανείς είτε όχι, τον τόπο του τον αγαπά. Κι είναι τιμή να τον υπηρετεί.

Ας τα αφήσουμε όμως αυτά. Να μιλήσουμε για το Ηράκλειο.

Να αρχίσουμε από το παρελθόν. Το ξεχάσαμε, αλλά έχουμε την τύχη να ζούμε στο λίκνο του δυτικού πολιτισμού. Σε μια πόλη διάσημη κάποτε, για τα γράμματα και τις τέχνες της, και για τον κομβικό της ρόλο στο εμπόριο και στη ναυτιλία. Μια πόλη που ζούσε από τα προϊόντα της γης της, τις τέχνες της και τις εξαγωγές της. Που την απεκάλεσαν κόσμημα της Μεσογείου, Βενετία της Ανατολής. Τι απέμεινε απ’ αυτήν; - Eμείς! Οι πολίτες του Ηρακλείου! Εμείς γράφουμε σήμερα τη συνέχεια της ιστορίας του. Κάθε μέρα, κάθε ένας από μας ξεχωριστά, γράφει τον σημερινό του πολιτισμό και κάθε μέρα χρεωνόμαστε όλοι τα ελλείμματά του!

Που βρισκόμαστε τώρα;

Επί χρόνια πολλά βαδίσαμε με αυτοπεποίθηση. Η αγροτική μας παραγωγή, το εμπόριο, ο τουρισμός, τα εκπαιδευτικά και ερευνητικά Ιδρύματα, συνέβαλαν συνεχώς στην ανάπτυξη. Όπως την εννοούσαμε μέχρι τώρα. Σήμερα όμως ο τόπος πλήττεται βάναυσα από μια κρίση που δεν αφήνει κανέναν και τίποτα ανεπηρέαστο. Χρειαζόμαστε ένα καινούργιο όραμα για την αναγέννησή του. Από κει ξεκινήσαμε. Από τη συναίσθηση ότι πρέπει όλοι να αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Κι από τη συναίσθηση ενός παραλογισμού που βιώνουμε όλοι καθημερινά: Αυτή η πόλη διαθέτει μια τεράστια δεξαμενή ενέργειας, ένα πολύτιμο ανθρώπινο δυναμικό – το σημαντικότερο κεφάλαιο της! – και το αφήνει αναξιοποίητο!

Φτάσαμε όμως στα όρια! Κανείς μας δεν έχει πια την πολυτέλεια να κάνει πως δεν βλέπει και δεν ακούει. Κανείς δεν δικαιούται να ξεχνάει ΠΩΣ φτάσαμε ως εδώ! Να πέφτει στις ίδιες παγίδες και να περιμένει το θαύμα εξ’ ουρανού.   

Αυτή είναι η αφετηρία μας. Και αν θέλουμε να πετύχουμε ένας μόνον τρόπος υπάρχει. Να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη των συμπολιτών μας. Να τους εμπνεύσουμε, να τους κινητοποιήσουμε και να κάνουμε επιτέλους πράξη αυτή την περίφημη «συμμετοχική διακυβέρνηση», πού όλο ακούμε και ποτέ δεν βλέπουμε.

Θυμηθείτε: Η αδιαφορία για τα κοινά χτίστηκε πάνω στην απογοήτευση δεκαετιών. Στην πεποίθηση ότι δεν μας ακούει κανείς. Ότι κάθε διαμαρτυρία, κάθε ιδέα, κάθε συνεισφορά θάβεται στο τέλμα της αδράνειας, της διαπλοκής, των πελατειακών σχέσεων. Έφτασε η ώρα να διεκδικήσουμε το αντίθετο. Να απαιτήσουμε από όλους και πρώτα-πρώτα από τον εαυτό μας, εργατικότητα, ήθος, συνέπεια, αξιοκρατία, προσήλωση στη νομιμότητα – και απόλυτη διαφάνεια στη διαχείριση του δημόσιου χρήματος! Να υπερασπιστούμε τις αρχές μας: Το σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα, το σεβασμό στο περιβάλλον και τους πόρους του, τον έμπρακτο σεβασμό στον πολίτη. Μ’ αυτές τις αρχές μπήκαμε σ’ αυτόν τον αγώνα και αυτές θα τηρήσουμε, οποιοδήποτε κι αν είναι το κόστος!

Ο ακούραστος Γιώργης Κλάδος με τον κ. Λαμπρινό

Μίλησα για έμπρακτο σεβασμό στον πολίτη. Να ξεκινήσω απ’ αυτόν. Αλλάζουμε αντίληψη στο Δήμο! Πριν από τα έργα, πριν από κάθε τι άλλο, δίνουμε προτεραιότητα στον πολίτη που συνέτριψε η κρίση. Ο Δήμος έχει σήμερα χρέος να υποκαταστήσει, το καταρρέον κοινωνικό κράτος. Δεν επιτρέπεται να υπάρχει ούτε ένας κάτοικος αυτής της πόλης χωρίς στέγη, χωρίς περίθαλψη, χωρίς ένα πιάτο φαϊ, χωρίς ελπίδα. Κι όταν λέω κάτοικος, εννοώ βεβαίως ΚΑΙ τον μετανάστη! Όποιον κατέληξε εδώ, κυνηγημένος απ’ την πείνα, ή τον πόλεμο. Δεν είναι αυτός που μας εμποδίζει να λύσουμε τα προβλήματά μας.

Αν με ρωτούσατε ποιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα του Ηρακλειώτη σήμερα, θα σας έλεγα το ίδιο με των κατοίκων όλης της χώρας. Το ότι έλειψε το χαμόγελο από τα χείλη του. Ότι ζει κάθε μέρα με άγχος. Ανασφαλής, αηδιασμένος από τα κρούσματα διαφθοράς, ακούει κάθε μέρα ακατάληπτους οικονομικούς όρους, και αγωνιά για το αύριο. Του τάζανε τον ουρανό με τ’ άστρα και αντικρίζει έντρομος το χάος. Αλλά ας μη γελιόμαστε. Με μνημόνιο ή χωρίς μνημόνιο, ΑΝ  ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΕΜΕΙΣ, μαύρη είναι η μοίρα μας! Ας ενώσουμε λοιπόν τις δυνάμεις μας, να δούμε τί θ’ απογίνουμε! Κι εμείς κι η πόλη.

Πρώτα να κοιτάξουμε τους αδύναμους. Αυτούς που δεν ξέρουν τι τους ξημερώνει. Αν θα έχουν να ταϊσουν  τα παιδιά τους, αν θα έχουν δουλειά, στέγη, περίθαλψη, αν το σπίτι τους θα βγει στον πλειστηριασμό. Τι θα κάνουμε γι’ αυτούς! Πως θα μάθουμε που βρίσκονται και τι χρειάζονται; Πως θα καταγράψουμε τις πραγματικές ανάγκες και θα οργανώσουμε τη βοήθεια;

Τι προτείνουμε:

Πρώτον: Την δημιουργία ένα δικτύου αλληλεγγύης. Αντί να περιμένουμε τον πολίτη να έρθει επαίτης σε μας, να πάμε εμείς σ’ αυτόν. Ένα δίκτυο που να αρχίζει από τον πιο μακρινό οικισμό της περιφέρειας, να αγκαλιάζει την πόλη και να καταλήγει στη Λότζια. Που να συγκροτείται αρχικά από τους εκπροσώπους της Δημοτικής αρχής σε κάθε περιοχή, από τους εκπροσώπους της εκκλησίας, τους κοινωνικούς φορείς και τους ενεργούς κατά τόπους συλλόγους. Πρώτα απ’ αυτούς. Κι ύστερα από όλους εμάς. Από κάθε ενεργό πολίτη, σε κάθε γειτονιά, που θα δηλώσει ότι θέλει να συμμετέχει στο δίκτυο και θα αναλάβει να αναφέρει κάθε παρόμοιο πρόβλημα. Αυτό θα επιτρέψει την άμεση καταγραφή των πραγματικών αναγκών και την οργανωμένη παροχή βοήθειας. Ο Δήμος, αλλά και πλήθος συλλόγων και πολιτών αποδεικνύουν ήδη καθημερινά την αλληλεγγύη τους. Υπάρχει μάλιστα και αντιδημαρχία κοινωνικής πολιτικής. Δεν φτάνει όμως αυτό.  Όταν δρα καθένας μόνος του, μειώνεται η αποτελεσματικότητα τής προσφοράς, αυξάνεται άνευ λόγου το κόστος της, κι άρα περιορίζεται η έκτασή της.

Ο Δήμος έχει χρέος να συντονίσει όλες αυτές τις προσπάθειες, να τις ενισχύσει οικονομικά και να τις κατευθύνει!

Δεύτερον: Τη δημιουργία ενός κέντρου εθελοντισμού στο Δήμο.

Να αξιοποιήσουμε, να ενισχύσουμε και να συντονίσουμε όσους δουλεύουν μέχρι σήμερα αθόρυβα, χωρίς σύνδεση μεταξύ τους και χωρίς στήριξη  από κανένα. Κάθε ίδρυμα, κάθε σύλλογος, κάθε ένωση  πολιτών, κάθε μεμονωμένος εθελοντής να συνδεθεί με αυτό το κέντρο. Κι από κει να βγαίνει οργανωμένη και πολλαπλασιασμένη η δύναμη και της προσφοράς. Να θυμίσουμε στους πολίτες τη χαρά της ομαδικής δράσης, να τους ενεργοποιήσουμε και να τους πείσουμε να τεθούν επικεφαλής. Αρχίζοντας από την αλληλεγγύη. να επεκτείνουμε τον εθελοντισμό σε κάθε τομέα. Από την καθαριότητα ως την πνευματική ζωή. Εκατοντάδες εργάζονται ήδη σιωπηλά. Θέλουμε να τους δούμε να γίνονται χιλιάδες, να ενώνουν τις δυνάμεις τους και να μεγαλουργούν! Αυτό είναι για μας το μεγάλο στοίχημα: Να ανοίξουμε τη δεξαμενή της ενέργειας, να ενισχύσουμε το δυναμικό της, να κατευθύνουμε τη ροή,  και να δούμε αυτή την πόλη να πλημμυρίζει από ανθρωπιά και πολιτισμό!

Τρίτον: Την ενίσχυση με κάθε μέσο των υφιστάμενων δομών του Δήμου, που προσφέρουν πολύτιμο έργο στη στήριξη ηλικιωμένων και ανήμπορων πολιτών.

Τέταρτον. Την ενίσχυση κάθε κονδυλίου αλληλεγγύης στον προϋπολογισμό του Δήμου. Θα προτιμήσουμε να χρηματοδοτήσουμε κατά προτεραιότητα την ανάπτυξη και λειτουργία νέων ιατρείων, φαρμακείων, κέντρων Ημερήσιας Φιλοξενίας Ηλικιωμένων ή άτομων με ειδικές ανάγκες, βρεφονηπιακών σταθμών, ΚΑΠΗ κ.λπ- από το να εξωραϊσουμε ευκαιριακά και αποσπασματικά έναν κοινόχρηστο χώρο. Και βεβαίως, την διεκδίκηση όσο το δυνατόν περισσότερων χρηματοδοτικών προγραμμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την προστασία του αδύναμου πολίτη.

Αυτά για κείνους που χρειάζονται άμεσα και περισσότερο τη βοήθειά μας. Υπάρχουν  όμως και οι εργαζόμενοι των 600 ευρώ, οικογένειες που μετά βίας συντηρούνται, αγρότες που δοκιμάζονται δεινά, έμποροι που αγωνίζονται να μην κλείσει αύριο το κατάστημά τους. Ένα μόνο τρόπο έχουμε να βοηθήσουμε. Ανάπτυξη! Παντού! Στην πόλη και στην ύπαιθρό μας. Ανάπτυξη που να αντιλαμβάνεται πράγματι την οικονομία, το περιβάλλον και τον πολιτισμό, ως ενιαίο σύνολο.

Προτείνουμε ένα καινούργιο στρατηγικό σχέδιο που θα αντιμετωπίζει το Ηράκλειο σαν ζωντανό οργανισμό. Με το κέντρο, την «καρδιά της πόλης», να συνδέεται οργανικά με την ύπαιθρο. Να αιμοδοτεί διαρκώς τα άκρα της, τα χωριά της και να ανατροφοδοτείται διαρκώς από αυτά. Να στηρίζει τους ανθρώπους, να προβάλει την παράδοση, τις καλλιέργειες, τα προϊόντα, το περιβάλλον, τον πολιτισμό κάθε περιοχής. Να προσδιορίζει τον ρόλο της και να τον εντάσσει σ’ αυτόν τον συνολικό αναπτυξιακό σχεδιασμό, που θα καταστρωθεί με την συνεργασία όλων μας. Πρώτα με τη συνεργασία των φυσικών μας συμμάχων. Έχουμε ένα Πανεπιστήμιο και ΤΕΙ διεθνούς φήμης, ένα λαμπρό Ερευνητικό Κέντρο, ένα δραστήριο Εργατικό Κέντρο, Επιμελητήρια, Οργανισμούς με σοβαρές αρμοδιότητες, όπως ο ΟΑΚ ή ο ΟΛΗ, ένα πλήθος Επαγγελματικών Ενώσεων και φορέων, που δρουν συνήθως παράλληλα, και όπως είναι φυσικό, δεν συναντώνται.

Σκεφτείτε όλες αυτές τις δυνάμεις συγκεντρωμένες σε μια Ένωση Κοινωνικών Εταίρων. Μια Ένωση που συντονίζεται από τον Δήμο και χαράζει ένα ολοκληρωμένο αναπτυξιακό σχέδιο δεκαετούς τουλάχιστον διαρκείας. Για όλους τους τομείς. Αντί να δρα κάθε φορέας αυτόνομα, να εντάσσει τα έργα του σε ένα συνολικό σχέδιο, με προσεκτικά μελετημένους στόχους. Μέχρι το 2020, προβλέπονται για την περιφέρεια Κρήτης 356.000.000 ευρώ από ευρωπαϊκά προγράμματα! Κι υπάρχει βάσιμη ελπίδα για άλλα 100. Ας μην σπαταλήσουμε αυτά που μας αναλογούν κατακερματισμένα και χωρίς σχέδιο!

Σε ό,τι μας αφορά: Δεσμευόμαστε εκ των προτέρων ότι, αμέσως μόλις εκπονηθεί το σχέδιο, όλες οι δράσεις του Δήμου, είτε χρηματοδοτούνται από τακτικά έσοδα, είτε από ευρωπαϊκά προγράμματα, θα εντάσσονται αποκλειστικά σ’ αυτό. Θα συντονίζουμε τα βήματά μας με όλους τους φορείς, θα συνεργαζόμαστε με τους όμορους και μη Δήμους και προπαντός άλλου θα ενισχύσουμε με κάθε τρόπο την συνεργασία μας με την κορυφαία βαθμίδα της αυτοδιοίκησης  – την Περιφέρεια Κρήτης. 

Απαραίτητες προϋποθέσεις για να πετύχουμε:

Πρώτον: να αναβαθμιστεί παντού, στην πόλη και στην περιφέρειά της, και να γίνει ουσιαστικός ο ρόλος των πολιτών και των τοπικών συμβουλίων. Αυτοί, να μας καθοδηγούν. Σε τακτικές ανοικτές συνελεύσεις των κατοίκων, να συγκεντρώνουν τα προβλήματα, να μας ενημερώνουν για τις ανάγκες και τις δυνατότητες ανάπτυξης κάθε περιοχής, να καταγράφουν τις προτάσεις και τις προσδοκίες τους, και να κατευθύνουν έτσι τις αποφάσεις. Μία τουλάχιστον τέτοια συνέλευση προβλέπει ο Καλλικράτης. Να τις δούμε επιτέλους και νάναι πολλές! Συμμετοχική διακυβέρνηση στην πράξη, είπαμε, όχι στα λόγια!

Δεύτερον: να αναβαθμιστεί ο ρόλος των δημοτικών υπαλλήλων. Να γίνουν συμμέτοχοι και συνοδοιπόροι στο σχεδιασμό. Όχι απλοί διαχειριστές της αβάσταχτης γραφειοκρατίας. Να τους ελαφρύνουμε όσο γίνεται απ’ αυτήν, να αξιοποιήσουμε την πείρα και τις προτάσεις τους και να ξαναδώσουμε νόημα στο έργο και στις ημέρες τους.

Και τρίτον: να προστεθεί οπωσδήποτε σ’ αυτό το πλέγμα δυνάμεων, και η δύναμη των ενεργών πολιτών. Μόνον έτσι θα πετύχει. Πρέπει απαραίτητα να συμπράξουν, να συμβάλουν με τις προτάσεις τους και προπαντός να ελέγχουν αυστηρά την τήρησή του. Περιμένουμε τις δικές σας προτάσεις. Δεν το λέω αορίστως. Τόσο για το πρόγραμμα που καταρτίζουμε, όσο και για το μέλλον του Δήμου, τις θεωρούμε απαραίτητες. Στα γραφεία της κίνησής μας και στην ιστοσελίδα που ετοιμάζουμε, θα βρείτε ένα Τμήμα κατάθεσης Ιδεών και προτάσεων. Το ίδιο ακριβώς θα φτιάξουμε αμέσως στον Δήμο. Μια υπηρεσία, στην οποία κάθε δημότης θα μπορεί να καταθέτει ηλεκτρονικά ή μη, τις ιδέες και τις προτάσεις του. Και δεν εννοώ μόνον ιδέες που αφορούν στην πόλη, αλλά κι αυτές που αφορούν σε κάθε είδους καινοτομία – καλλιτεχνική, εμπορική, επιχειρηματική, οικολογική, παραγωγική. Κάθε δράση που θα μπορούσε να ωφελήσει τους δημότες. Θα τις αξιολογούμε, θα τις στηρίζουμε με κάθε τρόπο, και οικονομικό ει δυνατόν, και θα τις επιβραβεύουμε. Ποιος είναι ο εφιάλτης των ημερών μας; Η ανεργία! Να ένας τρόπος να συμβάλλει ο Δήμος στην καταπολέμησή της. Υπάρχουν κι άλλοι:

• Να δημιουργήσουμε προϋποθέσεις για να αυξηθεί η αυτοαπασχόληση. Να ενισχύσουμε με κάθε τρόπο τη νεανική ιδίως επιχειρηματικότητα. Σε όλους τους τομείς! Από την γεωργία, την κτηνοτροφία και την αλιεία, ως την τεχνολογία και την προώθηση της καινοτομίας.
• Να ενθαρρύνουμε τη δημιουργία κάθε είδους συλλογικής επιχειρηματικής δραστηριότητας,
• Να πολλαπλασιάσουμε και να στηρίξουμε σε μόνιμη βάση κάθε είδους συνεταιριστικές επιχειρήσεις κοινωνικής οικονομίας.
• Να βοηθήσουμε στην κατάρτιση όσων ετοιμάζουν μια τέτοια δραστηριότητα. Να την καθοδηγήσουμε και να την προβάλλουμε. Να δουλέψουμε για να δούμε τα παιδιά μας να γυρίζουνε πίσω!!!

Στον Προφήτη Ηλία Τεμένους, μια ομάδα παραγωγών επιτραπέζιου σταφυλιού αγωνίζεται σήμερα να στήσει μια σύμπραξη σε παγκρήτιο επίπεδο.  Στις Ασίτες και τον Αγ. Μύρωνα έχουν στηθεί γυναικείοι συνεταιρισμοί. Δεν επιτρέπεται να τους υποστηρίζουμε ευκαιριακά κι ύστερα να τους αφήνουμε στην τύχη τους. Η τοπική ανάπτυξη απαιτεί στρατηγικό σχεδιασμό, συλλογική διαχείριση των στόχων, αξιοποίηση των ιδεών των πολιτών και της ακαδημαϊκής και ερευνητικής κοινότητας. Ο καιρός της μοναχικής προσπάθειας πέρασε! Και πρέπει να συνεννοηθούμε επιτέλους μεταξύ μας: Θα συνεχίσει καθένας μόνος του ή θα ενώσουμε τις δυνάμεις μας να μη βουλιάξουμε όλοι μαζί;

Πως θα ελπίσουμε σε ανάκαμψη της οικονομίας αν δεν αναβαθμίσουμε τον τόπο και δεν στηρίξουμε τους ανθρώπους του; Για ποιόν πολιτισμό θα υπερηφανευτούμε σε μιαν ύπαιθρο εγκαταλελειμμένη, σε μνημεία απροστάτευτα, σε μια πόλη άναρχη;

Και να συμφωνήσουμε επίσης επιτέλους και σ’ αυτό. Τί εννοούμε λέγοντας πολιτισμό; Τον πολιτισμό ως προϊόν κατανάλωσης και δη τυποποιημένο; Ή τον πολιτισμό που εκπέμπει ένας τόπος στο σύνολό του; Τον πολιτισμό των εισαγόμενων εκδηλώσεων, που πολύ καλώς μεν γίνονται, αλλά η λάμψη τους κρατάει λίγο; Ή τον πολιτισμό που εμείς οι ίδιοι παράγουμε;

Γιατί είναι κρίμα! Ζούμε σ’ έναν ευλογημένο τόπο, κι έχουμε χρέος να τον υπερασπιστούμε. Να τον δούμε να παράγει και να εξάγει ο ίδιος πολιτισμό! Να αναδείξουμε τις δικές του δυνάμεις, τον δικό του πλούτο! Αυτόν που γέννησε κι αυτόν που ενσωμάτωσε. Αναλογιστείτε την καταλυτική, την ευεργετική επίδραση των Μικρασιατών! Σήμερα, στο γειτονικό Χουδέτσι, ένας πολιτογραφημένος πια Κρητικός, ο Ross Daly, έστησε μια σχολή μουσικής. Η φήμη της ξεπέρασε τα σύνορα της χώρας. Άνθρωποι απ’ όλο τον κόσμο πάνε να διδαχθούν. Στις καλοκαιρινές εκδηλώσεις της σχολής, χιλιάδες άνθρωποι πέρασαν από κει,  και  θα ξαναπεράσουν του χρόνου. Ο Ross Daly, ο Δήμος του και το Χουδέτσι, παράγουν πολιτισμό. Τέτοιες πρωτοβουλίες θέλουμε να ενισχύσουμε! Και περισσότερο τις συλλογικές! Να αναδείξουμε τη λαογραφία μας, να δούμε να ιδρύονται δικές μας σχολές γραμμάτων και τεχνών. Θέλουμε να οργανώνουμε από κοινού μ’ αυτές εκδηλώσεις και φεστιβάλ υψηλού επιπέδου, σε όλη τη διάρκεια του χρόνου. Να πέφτει ο σπόρος και να ριζώνει! Να δούμε αυτό το τεράστιο πολιτιστικό κέντρο που ετοιμάζεται, να αξιοποιείται ουσιαστικά και να γίνεται η στέγη τους.

Θέλουμε τη Βικελαία Βιβλιοθήκη, όπως ήταν στις ημέρες του Νίκου Γιανναδάκη!!! Κέντρο γνώσης και πολιτισμού με διεθνή ακτινοβολία. Το κτίριό της έγινε. ΄Αλλοι συμφωνούν με την όψη του κι άλλοι όχι. Αλλά έγινε και δεν είναι λίγο. Από εδώ και μπρος δεν χρειάζεται, και δεν μπορούμε να επιτρέψουμε, να αποδίδει κανένα άλλο κέρδος, έξω από το πνευματικό. Τα Μουσεία μας, η Βικελαία, το Πανεπιστήμιο και το ΙΤΕ είναι πυλώνες για τον πολιτισμό της Κρήτης και θα τους προστατεύσουμε πάση θυσία!

Αλέξης Ακριθάκης Το μεγάλο ταξίδι 1977

Θέλουμε να νοιώσουμε περήφανοι για την πόλη μας! Και για να το πετύχουμε, πρέπει να κοιτάξουμε μακριά. Να τολμήσουμε το αδύνατον! Όχι απλώς να την αναπλάσουμε, αλλά να τη μεταμορφώσουμε! Ακούγεται ουτοπικό; Το έκανε ο Δήμαρχος των Τιράνων! Άλλαξε τα Τίρανα με φυτά και με χρώματα. Γιατί να μην το κάνουμε πολύ καλύτερα εμείς, με ευρωπαϊκά προγράμματα; Σταδιακά. Από γειτονιά σε γειτονιά. Με μελέτη, με αισθητική κι ένα σχέδιο μακράς πνοής. Σταθείτε στο λιμάνι, και φανταστείτε την είσοδο της πόλης βαμμένη με ζεστά μινωϊκά ή βενετσιάνικα χρώματα, που εξαφανίζουν τους όγκους των πολυκατοικιών. Φανταστείτε την Αγία Τριάδα ή τη Βίγλα, βαμμένη με διακριτικά διαλεγμένα χρώματα, που ταιριάζουν με τον χαρακτήρα και τον ιστορικό της ιστό. Και φανταστείτε μέσα ’κεί, νέους να ζωγραφίζουν στο δρόμο, ταλαντούχους χειροτέχνες να εκθέτουν τα έργα τους, μικρά καφενεία και καταστήματα μικροπαραγωγών με παραδοσιακά προϊόντα. Φανταστείτε ένα διαγωνισμό για τους ζωγράφους μας, ιδίως τους νέους. Να διαλέξουμε τα καλύτερα σχέδιά τους και να τους αναθέσουμε να ομορφύνουν εγκαταλελειμμένα σημεία της πόλης. Να αντικαταστήσουμε τα χρήματα, με φαντασία. Να ομορφύνουμε την πόλη, να της δώσουμε χαρακτήρα, να την κάνουμε να λάμπει από καθαριότητα – το πιο αβάσταχτο πρόβλημά της! - και να την γεμίσουμε παντού, όπου γίνεται, με  πράσινο. Έχεις το πινέλο, έχεις τα χρώματα, είπε ο Καζαντζάκης, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα!  Γιατί να μην το τολμήσουμε? Γιατί να μην ομορφύνουμε την ύπαιθρο και τα χωριά μας,  να αναδείξουμε την παράδοση και τον πολιτισμό τους, να τους δώσουμε επιτέλους τον ρόλο που δικαιούνται στην οικονομία μας; Εδώ, στον γειτονικό Άγιο Μύρωνα, και στα γύρω χωριά, υπάρχει ένας απίστευτος πλούτος. Ωραιότατο φυσικό τοπίο, μοναστήρια, πεζοπορικές διαδρομές, αγροτουριστικά καταλύματα. Δίπλα στα Σταυράκια εκκλησίες, κι αμπελώνες. Στον Προφήτη Ηλία, το Κάστρο του Νικηφόρου Φωκά. Στις Δαφνές οινοπαραγωγικές μονάδες.  Μια έτοιμη πρόταση ποιοτικού τουρισμού. Το ίδιο και στο Σκαλάνι ή στο Κυπαρίσσι, τη Σίβα, τα Κεράσια, το Βενεράτο και τ’ άλλα χωριά της Παλιανής. Αμέτρητες διαδρομές. Αλλά εμείς πρέπει να τις χαράξουμε. Εμείς να τις κατευθύνουμε. Αντί να βλέπουμε τον τουρισμό να υποβαθμίζεται διαρκώς, να τον αναβαθμίσουμε εμείς!

Θα ΄χα πολλά να πω ακόμα, αλλά να συνοψίσω σε μια φράση. Θέλουμε να δούμε αυτόν τον τόπο να ανθίζει, κυριολεκτικά και μεταφορικά!

Δεν θέλω να σας κουράσω άλλο. Θάχουμε πολλές ευκαιρίες να τα πούμε, κι είναι πάμπολλα τα θέματα που έχουμε να συζητήσουμε.

Πρώτο-πρώτο: το καυτό θέμα της καθαριότητας! Πως θ’ απαλλάξουμε την πόλη από τη ρύπανση και την αυθαιρεσία. Πως θα προστατέψουμε τα αδέσποτα.

Το εξαιρετικά επείγον θέμα των σχολείων μας - τη συντήρηση και τον αντισεισμικό τους θωρακισμό.

Το θανάσιμο για την πόλη κυκλοφοριακό. Πως θα αναπνεύσει επιτέλους το κέντρο.

Πως θα πετύχουμε ένα σύγχρονο μοντέλο διαχείρισης των απορριμμάτων, με διαλογή στην πηγή, ανακύκλωση και κομποστοποίηση.

Πως θα εξασφαλίσουμε υγιεινό, πόσιμο νερό, χωρίς διαρροές, και στο πιο μακρινό σημείο του δήμου!

Πως θα προασπίσουμε τη Δημοτική περιουσία!

Πως θα συμβάλλουμε στη μεταφορά του αεροδρομίου, να ανασάνει επιτέλους η Αλικαρνασσός!

Πώς θα διαχειριστούμε τους αθλητικούς χώρους, για να διδάξουμε την ουσία του αθλητισμού! Αυτά και πολλά ακόμα.

Όλα όμως αυτά μαζί, είναι ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ! Είναι η ΑΛΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ!

Αυτή που θα γράψουμε όλοι μαζί!

Συμπολίτες,

Να τελειώσω, τονίζοντας πως δεν μηδενίζουμε το έργο κανενός! Όλοι προσέφεραν στην πόλη. Από τον  Γεωργιάδη, τον Κρασαδάκη, τον Καλοκαιρινό, τον Μανώλη Καρέλη, τον Κληρονόμο, τον Φαρσάρη – έστω για λίγους μήνες-, και από τον Ασλάνη ως τη σημερινή δημοτική αρχή, του Γιάννη Κουράκη, που επετέλεσε έργο, ιδίως στον τεχνικό τομέα. Θα κάνουμε δίκαιη κριτική, αλλά δεν θα το υποτιμήσουμε. Θέλουμε να χτίσουμε πάνω στο έργο όλων, με άλλη αντίληψη!

Θα κάνουμε λάθη, δεν γίνεται αλλιώς. Μόνον όποιος δεν κάνει τίποτα, δεν κάνει λάθη. Αλλά είμαστε έτοιμοι να τα δεχτούμε και να τα διορθώσουμε. Κι είμαστε έτοιμοι να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να πετύχουμε ό,τι μοιάζει αδύνατον: Να αλλάξουμε το Ηράκλειο!

Καθαρές κουβέντες, καθαρός αγώνας, καθαρή νίκη!