Οι εντιμότατοι φίλοι μου... Εύη Γαρεδάκη

Στην στήλη αυτή το λόγο έχουν… «οι εντιμότατοι φίλοι μου...». Πολίτες αυτής της πόλης, σύντροφοι της καθημερινής μου ζωής, άνθρωποι σημαντικοί… Δίνουμε τις ερωτήσεις και εκείνοι-ες θα καταθέτουν τις απαντήσεις. Φτιάχνουμε μαζί ένα φωτογραφικό άλμπουμ με περισσότερες λέξεις.

Κρατάμε για εμάς την πολυτέλεια ενός υστερόγραφου...

Γεννήθηκα …

“Γεννήθηκα στο βλέφαρο του κεραυνού,

σβήνω κυλώντας στα νερά.

Ανέβηκα στην κορυφή της συννεφιάς

σαλτάροντας με τις τριχιές

του λιβανιού,

πήρα το δρόμο της σποράς…”

Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό μου είναι …

Η «οπτική» μου στα θέματα.

Το μεγαλύτερο μειονέκτημά μου…

Ο ψυχαναγκασμός μου… τον οποίο προσπαθώ να φυλακίζω εντός μου, μόνο σε ότι μ άφορα, για να μην υποφέρουν οι γύρω μου. Δεν ξερω αν καλά τα καταφέρνω.

Η αγαπημένη μου απασχόληση…

Να παρατηρώ, να εξερευνώ, να μαθαίνω, να διεισδύω σε υποκείμενα και αντικείμενα και σε αγνώστους «τόπους». Να δίνω και να παίρνω. Να αποτυπώνω στο χαρτί, στον μουσαμά, ή να εκφράζω με νότες ότι μ`αγγίζει.

Η αρετή που θαυμάζω περισσότερο σε έναν άνθρωπο...

Αίσθηση δικαίου, εντιμότητα, θάρρος, ειλικρίνεια. Τέσσερα σ` ένα! Γιατί; Όλα αυτά είναι ΕΝΑ!

Θεωρώ σημαντικό στους φίλους μου…

Να μιλούν για τους εαυτούς τους, όχι για τους άλλους. Να έχουν ανθρώπινη συμπεριφορά.

Θα ήθελα να γίνω...

Καπετάνιος!

Θα ήθελα να ζήσω...

Ουτοπία. Σε ένα κράτος πολιτικά έντιμο, δίκαιο και ανθρώπινο.

Το χρώμα μου...

Το μωβ!

Συχνά αναρωτιέμαι...

Αν…. Και Αν;  Ουφφφ! Υπάρχει κάτι άλλο, εκτός από μας, που καθορίζει τη ζωή μας;

Θεωρώ ενδιαφέρον...

Να ακούω, να διαβάζω τεκμηριωμένες απόψεις και να βλέπω καλλιτεχνικές δημιουργίες.

Αγαπώ...

«..Τα θεριά αγαπώ και τ’ ανήμερα,

τα νησιά, τα ποτάμια, τ’ αστέρια…

…τα βουνά και τα πέλαγα,

τους γνωστούς και τους άγνωρους τόπους,

τα πουλιά, τα λουλούδια, τα σύννεφα,

και πολύ αγαπώ τους ανθρώπους..»

Διάβασα …

Το μνημόνιο! Ιστορία του Ελληνικού Έθνους. Και πολλά και διάφορα μυθιστορήματα το καλοκαίρι, όλα τσαλακωμένα από αλάτι, με κάθε σελίδα τους να μυρίζει ήλιο.

Κύθηρα 2015 [φωτο ΕΓ]

Ταξιδεύω...

Με το μυαλό, τις αισθήσεις μου και ότι άλλο βρω που μπορεί να με «πάρει» μαζί του.

Μου αρέσει…

Κάθε ανατολή και κάθε δύση.

Να απλώνω το χέρι. Να δίνω.
Να αισθάνομαι. Να πονώ.
Να χαμογελώ. Να πέφτω.

Να σηκώνομαι. Να είμαι άνθρωπος.

Δεν μου αρέσει…

Η ανοησία, η εγωπάθεια, ο καθωσπρεπισμός.

Οι άνθρωποι γύρω μου…

Δεν διαθέτουν ενσυναίσθηση και καταργούν συχνά τα αυτονόητα

Θα ήθελα να συναντήσω…

Χμμμ… πολλούς και διάφορους! Δεν ξέρω ποιον να πω. Τον Γιάσερ Αραφάτ.

Ήρωας μου…

Κάθε άνθρωπος που δίνει τον αγώνα ζωής του με εντιμότητα, συνέπεια και ψυχή.

Φαντάζομαι…

Πουφφφφ!!! Πολλά και διάφορα σενάρια και εικόνες! 

«Μα ποιο είναι κείνο το όνειρο

που βγαίνει πάντα αλήθεια

και δεν αφήνει χαρακιές στις περισσότερες καρδιές

και μια πληγή στα στήθια»

Ανησυχώ…

Για το παρόν και το μέλλον το δικό μου, των παιδιών μου, της Ελλάδας, του κόσμου. Τετριμμένο μα αληθινό.

Μισώ…

Τα «παράσιτα» και τα «μικρόβια» που κυκλοφορούν ανάμεσα μας και βρίσκουν έδαφος να αναπτυχθούν, δημιουργώντας λοιμώξεις. Φλεγμονές. Εστίες μόλυνσης. Συχνά αθεράπευτες.

Θαυμάζω...

Τους «ανεπτυγμένους» εγκεφαλικά. Τους δημιουργούς. Τη φύση.

Θέλω να πάω…

Οπουδήποτε και παντού. Αρκεί να μη χάσω ποτέ την επαφή μου με το «έδαφος».

Από την Ιστορία με συγκινεί…

Ο κύκλος. Ο Τροχός. Η επανάληψη

Θα άλλαζα στην πόλη μου…

Το χρώμα. Την όψη. Τις συνθήκες διαβίωσης. Σε κάθε γωνιά, μπορώ να προτείνω κάτι…. Προτείνω να ρωτήσουμε ένα 14χρονο παιδί. Θα μας πει….

Θα άλλαζα στον κόσμο…

Τη ροή της Ιστορίας. Την ιεράρχηση στις αξίες.

Εύχομαι…

Δικαιοσύνη, Δημοκρατία και Έμπνευση.

Πολιτική…

Θα μπορούσε να αποτελέσει πεδίο δόξης λαμπρό. Χειρότερα δε γίνεται. Γίνεται;

Πολιτικοί…

Αν απαντήσω αυθόρμητα θα λογοκριθώ.

Μου ταιριάζει η φράση…

Μια σκοτάδι, μια ήλιος η ζωή μας.

Μπορούμε να χάσουμε αγώνες, το πρωτάθλημα μη χάσουμε.

Θα ήθελα να ρωτήσω...

Καθένα από μας γιατί δεν «σκάβει» λίγο βαθύτερα μέσα του;




υγ. Η Εύη γεννήθηκε στο Ηράκλειο και έλκει καταγωγή από τα Χανιά. Αν και κρατάει από όλο το νησί, κυρίως νιώθει Χανιώτισσα. Δημόσιο πρόσωπο, υποψήφια στις βουλευτικές εκλογές το 2009, έχει ένα ανοικτό βιογραφικό και μια γεμάτη καθημερινότητα. Υπηρετεί το δημόσιο. Τομέας της τα ΜΜΕ. Απαγγέλει επαγγελματικά, ζωγραφίζει και κάποιες «μικρές» στιγμές παίζει μουσική. Θέλει να γίνει καπετάνιος και κάνει ταξίδια "με το μυαλό τις αισθήσεις μου και ότι άλλο βρω που μπορεί να με «πάρει» μαζί του", όπως η ίδια γράφει. Φεύγει τακτικά, μα πάντα είναι παρούσα. Προχθές στην παρουσίαση ενός βιβλίου, αντιπροχθές σε μια αποστολή... Παρούσα και στα πολιτικά δρώμενα. Στόχος σημερινός, η έναρξη της λειτουργίας του ΚΟΙΣΠΕ για την επαγγελματική και κοινωνική ένταξη των ασθενών με ψυχική νόσο. Έχει ένα σημαντικό ρόλο στον κατακερματισμένο ιστό της μικρής μας πόλης. Α, έχει και πολύ δουλειά. Θέλει να αλλάξει το χρώμα της πόλης. Εμείς, τυχεροί φίλοι, τη βοηθάμε. Να την φτιάξουμε μαζί με το αγαπημένο της: το μωβ!