Μέρες δημιουργίας με τον... Αλέξη Ακριθάκη

Αυτή είναι μια καλή είδηση. Είναι μια εξαιρετική πράξη... Σήμερα το πρωί έψαξα και βρήκα την χθεσινή εφημερίδα. Χαμογέλασα: "Θα γράψω στο blog". Αξίζουν πραγματικά συγχαρτήρια στην κ. Χρύσα Βαθιανάκη. Δούλεψε και δίδαξε ένα τόσο δύσκολο θέμα στους πιο μικρούς συμπολίτες μας. Αυτή είναι μια αισιόδοξη μέρα... Με δύο σκέψεις κλείνω τη μικρή αυτή εισαγωγή: η πρώτη, στα πέντε, στα επτά μου χρόνια, δεν είχα ακούσει τίποτα και για κανέναν μεγάλο ζωγράφο... και η δεύτερη, ο στίχος του Γκόρπα, " δασκάλα μόνη μελαγχολική στο διάλειμμα". 

  

Μικροί ζωγράφοι γνώρισαν το σύμπαν του Α. Ακριθάκη [1]

 

Η εικαστικός - ζωγράφος Χρύσα Βαθιανάκη μιλά στην “Π” για τη δουλειά της με τα παιδιά του Κέντρου Δημιουργικής Απασχόλησης Αλικαρνασσού του Δήμου Ηρακλείου. 

 

Έναν ιδιαίτερο καλλιτέχνη τον οποίο έχουν χαρακτηρίσει ποιητή του καμβά, τον Αλέξη Ακριθάκη επέλεξε η εικαστικός – ζωγράφος Χρύσα Βαθιανάκη να γνωρίσει στα παιδιά που συμμετέχουν στο Κέντρο Δημιουργικής Απασχόλησης Αλικαρνασού του Δήμου Ηρακλείου, οδηγώντας τα σε έναν κόσμο γεμάτο χρώματα και φως. ‘’Τα παιδιά –λέει η ίδια μιλώντας στην “Π” οδηγήθηκαν μέσα από το πάθος του ιδιαίτερου αυτού καλλιτέχνη στα σωστά μονοπάτια της καλλιτεχνικής δημιουργίας παίρνοντας τα σύμβολα από το έργο του: ήλιος, καράβι, βαλίτσα, ποδήλατα, τόξα, πουλιά, καρδιές, ελληνικές σημαίες, τραινάκι, καρουζέλ, αποτέλεσαν το εικαστικό μας αλφαβητάρι‘’. Οι μικροί ζωγράφοι γνώρισαν το σύμπαν του Αλέξη Ακριθάκη  με χαρά και απέραντη χαρά και δημιουργικότητα. ‘’Δεν έφθασαν-συνεχίζει η κ.Βαθιανάκη- οι μέρες δημιουργίας. «Είδαν» όσα ήθελε να δει ο ζωγράφος. Ζωγράφισαν, κατασκεύασαν, ονειρεύτηκαν τις δικές τους ζωγραφιές και μαστοριές’’.
 

-Γιατί επιλέξατε να μάθουν τα παιδιά για το ζωγράφο Αλέξη Ακριθάκη;
«Στη ζωγραφική είναι περιττά τα λόγια, στην ποίηση είναι περιττά τα σχέδια. Κι όμως σχεδιάζεις ένα ποίημα η γράφεις μία ζωγραφική» μας λέει ο ζωγράφος. Έτσι δεν ήξερα αν ήθελα να γνωρίσω στα παιδιά την ποίηση ή την ζωγραφική… Όμως τα παιδιά οδηγήθηκαν μέσα από το πάθος του ιδιαίτερου αυτού καλλιτέχνη στα σωστά μονοπάτια της καλλιτεχνικής δημιουργίας παίρνοντας τα σύμβολα από το έργο του: ήλιος, καράβι, βαλίτσα, ποδήλατα, τόξα, πουλιά, καρδιές, ελληνικές σημαίες, τραινάκι, καρουζέλ, αποτέλεσαν το εικαστικό μας αλφαβητάρι.
 

-Το έργο του Ακριθάκη χαρακτηρίζεται από μια παιδικότητα αλλά όχι απλοϊκότητα, παιγνιώδη διάθεση, ένστικτο και αυθορμητισμό, σαν την αφήγηση ενός παραμυθιού. Τα περισσότερα απ` αυτά χαρακτηρίζουν και τα παιδιά. Αυτό τα φέρνει κοντά στο έργο του μεγάλου ζωγράφου;
Στις σημειώσεις του την δεκαετία του `60 ο Αλέξης Ακριθάκης γράφει: «…Η σχέση μου με τη ζωγραφική είναι εντελώς παρορμητική.  Βρίσκομαι μπροστά σ ένα χώρο άδειο. Μια μικρή κουκίδα, είναι ικανή να γίνει η αφετηρία. Υπακούω ….δεν ξέρω σε τι.Ίσως σ΄αυτή τη μικρή κουκίδα, ίσως σε αυτό τον τεράστιο ουρανό, σ΄ αυτή τη γη, σε σας, σε μένα. Η ζωγραφική μου είναι ένα παραμύθι η μία πραγματικότης...»
Ανάμεσα στο αληθινό και το παραμυθένιο, οι εικόνες του μοιάζουν αληθινές αλλά και τόσο εξωπραγματικές. Είχε τη δύναμη να ταξιδέψει τα παιδιά και να τα οδηγήσει στο δικό του κόσμο, στα δικά του παραδείσια πουλιά, στα ταξίδια των καραβιών του που ποτέ δεν ταξίδεψαν, να τα καθοδηγήσει με το συμβολισμό των τόξων του.
«…Είπα: Tόξα, μία βάρκα, μια καρδούλα και τόξα. Αυτό είναι. Καρδιές, τόξα, τετραγωνάκια σύννεφα. Σύννεφα τετραγωνάκια, ένα κομμάτι από ήλιο και θάλασσα.
Πω! Πω! Τόξα, καράβι με βαλίτσα μάτια! Είναι τρία τόξα κολλητά κι ένα μάτι μέσα σε τόξο. Άσπρο είναι τ΄ άλλα φύλα το ξέρεις. Είπες πως θα τα βλέπω. Θα σου λέω τι είναι κι εσύ θα ζωγραφίζεις».    

 

-Τι είναι το περίφημο ‘’τσικι τσίκι’’και πως τα παιδιά το εξέφρασαν μέσα από τα δικά τους έργα;
Τσίκι τσίκι είναι η γραφή που επαναλαμβανόμενη γίνεται σχέδιο η μοτίβο. Είναι η ίδια η καλλιτεχνική διαδικασία που τον κάνει να ξεχωρίζει ως ζωγράφο.
«Ότι φαίνεται δεν είναι ζωγραφική, Η ζωγραφική δεν φαίνεται, γίνεται, υπάρχει» μας λέει ο ίδιος. Άλλοτε σπειροειδή (1965), άλλοτε πιο γεωμετρική με τονισμένη τη γραμμή της, η γραφή του τσίκι τσίκι μοιάζει να μην έχει αρχή και τέλος, μας ταξιδεύει πέρα από το τελάρο....

-Λουλούδια, πουλιά, βαλίτσες, καρδιές, βέλη, ρόδες και σημαίες συναποτελούν το μαγικό ποιητικό σύμπαν του Ακριθάκη . Πώς αντιλαμβάνονται τα παιδιά τη ζωγραφική του ;
Με απέραντη χαρά και δημιουργικότητα. Δεν έφθασαν οι μέρες δημιουργίας.
«Είδαν» όσα ήθελε να δει ο ζωγράφος Ακριθάκης. Ζωγράφισαν, κατασκεύασαν, ονειρεύτηκαν τις δικές τους ζωγραφιές και μαστοριές.

Διαβάστε, στις στήλες της εφημερίδας,  τη συνέχεια της παρουσίασης αυτής της αξιόλογης δουλειάς. 

 

Ε δ ώ μια πτυχή της σχέσης του ζωγράφου με την ποίηση και τον ποιητή Μίλτο Σαχτούρη

[1] τη συνέντευξη και το θέμα υπογράφει η κ. Αντωνία Κουτσάκη