Εξομολογήσεις...

Υπήρξε καλός εραστής στα νιάτα του. Το πίστευε βαθιά. Αιώνιοι όρκοι τον συνοδεύουν. Εξομολογήσεις... Των γυναικών τα λόγια. Τα φιλιά. Το σώμα. Κρατούσε ημερολόγιο να κρύψει την απώλεια. Τα χείλη μαράθηκαν. Τα λόγια συντηρούν τον μύθο. Των γυναικών που κοιμήθηκε μαζί τους. Εκείνες στο λευκό πανί θερινών σινεμά. Εκείνος στην άδεια πλατεία.

...

Η ζωή του ασκητική. Ο μύθος απαιτεί μια κάποια απομόνωση. Οι μορφές τους -άσπιλες στη δική του μαναξιά. Μοναδικές, ίσως απλησίαστες. Εκείνος τις συναντούσε. Στο δικό του παραμύθι, στην δική του αφήγηση είχαν την πρέπουσα θέση. Η ζωή του ασκητική. Του προκαλούσαν αηδία οι τυχαίες συναστροφές και οι κοινές γυναίκες.

...

Στην πρώτη τους συνάντηση δεν άντεξε. "Είσαι μια μικρή θεά. Μια ζωγραφιά. Μια εικόνα πρωταγωνίστρια. Υποταγμένοι κομπάρσοι, δούλοι στα πόδια σου". Εκείνη κατέβηκε από τον θρόνο της, στάθηκε μπροστά στο πρόσωπο του, παρέταξε τα όπλα της: τη σκληρή σιγουριά και το χαμόγελό της. Στην δεύτερη σκηνή του σύστησε τον σύζυγο και τον μόνιμο εραστή της.

...
Είδε τη ζωή του ως πυροτέχνημα. Από το φθηνό κουτί στον ουρανό. Με ένα της άγγιγμα. Μια ταινία μικρού μήκους.
...
"Η έκρηξη, η ζωή, οι χυμοί της. Ηδονή και άγχος",μονολογούσε.
...
Η νοσταλγία τον οδήγησε στο παρελθόν του. Τους εγκατέλειψε.
...
"Από ένα σώμα ποθητό, λαχταριστό, ζωντανό, γυρνώ στα μυθικά σώματα που δεν συνάντησα ποτέ". Έγραψε και σφράφισε το ημερολόγιο του. Έμεινε με την ασφάλεια των μύθων, των γυναικών τα λόγια, τα χάλια του.
...