γράφει ο Γιώργης Πετράκης
Διανύουμε για άλλη μια φορά μια προεκλογική περίοδο οξύτατης
πολιτικής αντιπαράθεσης και διχαστικής σύγκρουσης που γίνεται ακόμα πιο
έντονη στα πλαίσια του νέου δικομματισμού που μας έχει προκύψει. Φυσικά ο νέος αυτός δικομματισμός παράγει και ένα αντίστοιχο πολιτικό
λόγο που απέχει πολύ από τα πραγματικά προβλήματα και ανάγκες του
τόπου. Κυριαρχούν η άρνηση, το μίσος, η μιζέρια, η απαισιοδοξία, η ευκολία
του λαϊκισμού και ο εύκολος καταγγελτικός λόγος των δύο νέων
«μονομάχων» που μη έχοντας μια ουσιαστική και ρεαλιστική πρόταση για το
μέλλον της χώρας, ο καθένας από την πλευρά του μας λέει να τον ψηφίσουμε
για να μην ψηφίσουμε τον άλλο.
Μας ζητάνε την ψήφο χωρίς να μας λένε τι πρέπει πραγματικά να αλλάξει στη χώρα. Οι μεν θεωρούν ότι φτάσαμε ως εδώ λόγω κάποιων σκοτεινών παγκόσμιων
κέντρων και θα γλιτώσουμε με «μαγικές» λύσεις και τσαμπουκάδες. Οι άλλοι που μας οδήγησαν μέχρι εδώ ξεχνάνε τους χρεωκοπημένους
θεσμούς και τις δομές του κράτους που λυμαίνονταν για χρόνια, που αν
δεν αλλάξουν, όσα δάνεια και να πάρουμε δεν πρόκειται να ορθοποδήσουμε
ποτέ. Και παράλληλα με αφορμή την τραγωδία στην Γαλλία, μοιράζουν μίσος
για συνανθρώπους μας είτε επειδή είναι από άλλη χώρα είτε επειδή
πιστεύουν σε άλλο Θεό, είτε επειδή δεν μας μοιάζουν αρκετά.
Στο περιβάλλον αυτό το Ποτάμι «κυλάει» χωρίς προκαταλήψεις και
αφορισμούς και προβάλει μια νέα δημιουργική πρόταση που στηρίζεται στην
αλλαγή νοοτροπίας. Το Ποτάμι μιλάει απλά στον Έλληνα και του λέει ότι πρέπει να
αρχίσουμε να σκεφτόμαστε δημιουργικά, ρεαλιστικά και προπαντός
ανατρεπτικά γιατί η κρίση που βιώνει η Ελλάδα είναι κυρίως κρίση δομικών
αντιλήψεων, ήθους και αξιών και ξεπερνά τα δημοσιονομικά ελλείμματα.
Η κρίση αυτή είναι αποτέλεσμα του καταστροφικού συνδυασμού ενός
εντελώς ανεπαρκούς σε μεγάλο ποσοστό πολιτικού προσωπικού, ενός
ανελέητου μηχανισμού συντεχνιών που νέμονταν τον δημόσιο τομέα και της
συμπεριφοράς ενός λαού που υπνωτισμένος από την ψεύτικη ευμάρεια είχε
ξεχάσει στην μεγάλη του πλειοψηφία έννοιες όπως συλλογικότητα και
προσωπική πολιτική ευθύνη. Στην βάση των τριών αυτών συμπτωμάτων η απάντηση που δίδει το Ποτάμι είναι:
-αποδόμηση του παλιού φαύλου πολιτικού οικοδομήματος και την
αντικατάσταση του από την Συνομωσία του Καλού των δημιουργικών και
καινοτόμων πολιτών αυτής της χώρας για να παραχθεί ο αναγκαίος
πρωτογενής πλούτος,
-ακύρωση των καταστρεπτικών συντεχνιακών πρακτικών του παρελθόντος με την επαναθεμελίωση ενός υγιούς συνδικαλισμού στα πλαίσια ενός λειτουργικού, αποδοτικού και φιλικού προς τον πολίτη δημόσιου τομέα, και
-κυρίως την καλλιέργεια και την ενίσχυση της συλλογικότητας
σαν την μοναδική διέξοδο για την αντιμετώπιση των δομικών προβλημάτων
της κρίσης.
Αυτή η συλλογικότητα έχει να κάνει πρώτιστα με την αναζήτηση ενός
νέου κοινωνικού συμβολαίου τους όρους του οποίου θα πρέπει να
συναποφασίσουμε, μακριά από αποκλεισμούς και διχαστικές λογικές και να
τους σεβαστούμε ώστε να διασφαλιστεί το κύριο διακύβευμα που είναι η
δημιουργική και παραγωγική λειτουργία της κοινωνίας. Μιας κοινωνίας που δεν θα στηρίζεται στις αποτυχίες η τα συμφέροντα
των λίγων αλλά θα μπορεί να συμβάλει στην ανάδειξη των ικανοτήτων, των
ταλέντων και των προσπαθειών των πολλών.
Το «Ποτάμι» στις δύσκολες και κρίσιμες αυτές στιγμές για τον ελληνικό
λαό, με τον πολιτικό του λόγο προσπαθεί να μετατρέψει τη
δικαιολογημένη οργή, και τον ακραίο λαϊκισμό σε ψυχραιμία, προβληματισμό
και ορθή κρίση των ψηφοφόρων.
Αγωνίζεται για να αναδειχθεί στο μετεκλογικό πεδίο η δύναμη της
λογικής και της σύνθεσης που θα επιβάλλει την αναγκαία λύση εθνικής
σωτηρίας για να γίνουμε μια σύγχρονη ευνομούμενη ευρωπαϊκή χώρα.
Ο Γιώργης Ν. Πετράκης είναι Αρχιτέκτονας –Χωροτάκτης
Πηγή: cretalive
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου