Σάββατο 15 Μαρτίου 2014

Παραμυθάκι


Παραμυθάκι 

του Διονύση Σαββόπουλου

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας κότσυφας που τον `λεγαν Σταύρο. Απέκτησε φωλιά και κοτσυφόπουλα και τόσο περήφανος αισθάνθηκε που βγήκε και κάθουνταν στο κλαδί καμαρωτός-καμαρωτός. Από μακριά έρχουνται όλα τα πουλιά το δάσους` μπεκάτσες, τσίχλες, περιστέρια, αηδόνια, τσαλαπετινοί και παγόνια` από μακριά τον χαιρετάνε και από κοντά του λένε: 

-Γειά σου Σταύρο!
-Δεν με λένε Σταύρο, μον` με λένε Σταύρο και κυρ Σταύρο και αφέντη Τσουτσουλομύτη! 

Αλλάζει όμως ο καιρός` να βροχές, να χαλάζια, να κεραυνοί, πάει η φωλιά, παν τα κοτσυφόπουλα, παν όλα. Βγήκε και κάθουνταν στο κλαδί μονάχος κι από μακριά έρχουνται όλα τα πουλιά το δάσους` μπεκάτσες, τσίχλες, περιστέρια, αηδόνια, τσαλαπετινοί και παγόνια` από μακριά τον χαιρετάνε και από κοντά του λένε: 

-Γειά σου Σταύρο και κυρ Σταύρο και αφέντη Τσουτσουλομύτη! 
-Δεν με λένε Σταύρο και κυρ Σταύρο και αφέντη Τσουτσουλομύτη. Μόνο Σταύρο με λένε. Μόνο Σταύρο...

Η σούμα Διονύσης Σαββόπουλος 1963-2003, εκδόσεις ΙΑΝΟΣ Θεσσαλονίκη, 2003



υγ. Με τα λόγια του Διονύση, με τη δική του μουσική, με τη μουσική, τις ζωγραφιές και τους στίχους των φίλων, με λόγια σαν παραμυθάκι, με λόγια του παρελθόντος και του μέλλοντος, μια ιστορία ξετυλίγεται πενήντα χρόνια τώρα...  Μικρό κομμάτι και η προσωπική ιστορία του καθενός. Η ιστορία ενός προσώπου, που αναζητούσες στα αμφιθέατρα για να λυθεί ο κόμπος από το στομάχι και να αρχίσεις να μιλάς. Ο Διονύσης Σαββόπουλος αυτοβιογραφείται. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου