Τετάρτη 13 Αυγούστου 2014

H κυρία Μωβ


κάθε Τετάρτη απόγευμα στο "τετράδιο εξόδου"...

[περίληψη προηγουμένων]

Ο αστυνόμος Κ.[άππα] δέχεται ένα απρόσμενο τηλεφώνημα από τον Αρχηγό της Αστυνομίας... "Παιδί μου, μπλα, μπλα, μπλα, εκτιμώντας το ήθος και το υπηρεσιακό σου ύψος, μπλα, μπλα, την έντονη τη  ρώμη και την κοντοκουρεμένη κόμη, το μάτι το τσακιρικό, το ύφος το "αλήτικο", μπλα, θέλω κάθε στοιχείο για... Εκείνη. Το θέλω εγώ προσωπικά! ". Μέχρι το ταβάνι ανέβηκε το καθαρό μέτωπο του Κ. Μια ζωή στο σώμα, είναι η πρώτη του αποστολή, αλλά από τον ίδιο τον...Μεγάλο! "Στις διαταγές σας. Θα χρειαστώ έναν βοηθό...". "Πάρε έναν νεαρό να τον διδάξεις... Και μην την χάσεις από τα μάτια σου..."... Τώρα και η... μύτη του... συνάντησε το μέτωπό του...

Αντικείμενο της έρευνας: Η κυρία Μωβ.


αναφορά πρώτη

[...]Παρήγγειλε καφέ και τράβηξε την καρέκλα του στην ευθεία των ματιών της. Η θέση του ήταν άψογη. Όπως ακριβώς και το ντύσιμό της. Πολλές φορές αναρωτιόταν πως τα κατάφερναν οι γυναίκες όλα αυτά, αλλά όχι σε τούτη την περίπτωση. Όλα απάνω της απολύτως ταιριαστά. Τα μαλλιά πιασμένα με ένα μολύβι, το φουλάρι της δεμένο στο πλάι, το βάψιμό της διακριτικό, ένα ζεστό μάλλινο φόρεμα τυλιγόταν στο λεπτό της κορμί. Κοντά δερμάτινα, δετά, μωβ μποτάκια.

Κρατούσε σημειώσεις… Η κομψή σερβιτόρα την καλημέρισε με το όνομά της.
  
"Θα πάρετε καφέ;" Της έγνεψε καταφατικά. Έφυγε για να ετοιμάσει την παραγγελία και η κ. Μ. άναψε το πρώτο της τσιγάρο. Άσσος κασετίνα, φίλτρο λευκό.

Τέσσερα με τον καπουτσίνο της. Μόνο με κανέλλα. Χωρίς ζάχαρη. Αντάλλαξαν χαμόγελο με την μικρή του καφέ, άφησε πουρμπουάρ και έφυγε.

Δεν την ακολούθησε. Είχε ανακαλύψει και το στέκι της.

Στο μπλοκάκι του έγραψε:

8:37 στη λαϊκή  αγορά. Θερμές καλημέρες με όλους τους βιοκαλλιεργητές. Οι ποσότητες των ζαρζαβατικών που αγόρασε στη διάθεση…

Αυτοκίνητο με σχάρα ποδηλάτου. Επιστροφή στο σπίτι. Θέση στάθμευσης στην πυλωτή. Έμεινε στην βροχή για τέσσερα ολόκληρα λεπτά. Ανέβασε τα πράγματα στον δεύτερο όροφο νεόδμητης πολυκατοικίας. Αμέσως βγήκε στην βεράντα του δρόμου. Άλλαξε ρούχα!  Πεζή κατέβηκε  στο κέντρο. Το επεισόδιο του καφέ

Κυριακή… Ξεπάγωσε στο πρωινό αγιάζι. [οι πληροφορίες του σχετικά με την συνήθεια της εκκλησίας, ανυπόστατες]. Η κυρία Μωβ, άνοιξε και έκλεισε αυτόματα τη μπαλκονόπορτα  της βεράντα ακριβώς στις 10:00 π.μ.

Αργά το απόγευμα βγήκε. Περπάτησε γρήγορα μέχρι το κοντινό περίπτερο. Εφημερίδες, τσιγάρα και δύο λίτρα γάλα. Χωρίς κακάο.

Επιστροφή. Στο δρόμο προς το διαμέρισμά της μια στάση στην γαζία της Λ.Δημοκρατίας. Την άγγιξε με το βλέμμα –για ένα ολόκληρο λεπτό- άνοιξε το βήμα της και κλείστηκε μέσα.  

Η βροχή δυνάμωσε. Ο Κ. χαλάρωσε, έφερε το κάθισμα προς τα πίσω και έβαλε το καλοριφέρ της παλιάς του Audi στο φουλ.

Δευτέρα... Το δωμάτιο του δρόμου φωτίστηκε στις 6:00 ακριβώς. Σε αυτό οι πληροφορίες του ήταν ακριβείς. Είχε ξυπνήσει πέντε λεπτά νωρίτερα. Το ξυπνητήρι του δεν τον είχε προδώσει.

9:00 Με αθλητική φόρμα κατέβηκε προς το αυτοκίνητο. Σε μισή ώρα έμπαινε στην ήσυχη θάλασσα της άδειας παραλίας. Το αθλητικό της μαγιό σε αποχρώσεις του μωβ. Έμεινε μέσα πάνω από είκοσι λεπτά. Μόλις βγήκε μπήκε στο αυτοκίνητο. Πήρε το δρόμο της επιστροφής. Στάση στο περίπτερο. Τσιγάρα, τοπικός τύπος, δύο λίτρα γάλα. Χωρίς κακάο.

Εξαντλημένος ο Κ. ζήτησε από τον Λ.[άμδα] να του καλύψει αυτό το βραδινό. Ο Λ. πιτσιρικάς αλλά με όρεξη, στήθηκε επάξια στο πόδι του αφεντικού. Άνοιξε το μπλοκάκι του άλλα δεν έγραψε τίποτα. Μέχρι το πρωί που επέστρεψε ο Κ., η κυρία Μωβ δεν είχε κάνει καμιά φανερή κίνηση.

Τρίτη... Στις 7:30 ήταν στον δρόμο. Ουρανός καθαρός, τακτοποίησε την μικρή της ομπρέλα στην κομψή της τσάντα. Το Taxi σταμάτησε μπροστά της. Την άφησε στα κεντρικά γραφεία μεγάλης τράπεζας. Ο ίδιος, βρήκε να παρκάρει στο απέναντι βενζινάδικο, φώναξε στον μικρό να το πλύνει και να το φουλάρει- και  έτρεξε προς το κατάστημα. Ο κόσμος αρκετός, η κ. Μωβ απούσα. Φοβήθηκε ότι την έχασε. Ανέκτησε την ψυχραιμία του. "Δεν θα μπορούσε να έχει ήδη εξυπηρετηθεί", σκέφτηκε και στάθηκε στην πρώτη ουρά που βρήκε μπροστά του. Δεν σταμάτησε να την αναζητά. Η τύχη του χαμογέλασε. Από τη σκάλα που οδηγεί στα γραφεία των ανώτερων στελεχών κατέβαινε τώρα η φιγούρα της έρευνάς του.

Αγόρασε γλυκά, από φημισμένο κατάστημα της πόλης. Σε συσκευασία δώρου.

Περπάτησε μέσα από το πάρκο. Στάθηκε για λίγο μπροστά στην προτομή του εμπνευστή του. Ήπιε έναν καφέ στο αναψυκτήριο. Δεν χαιρέτισε κανέναν.

Γύρισε στο σπίτι με τα δώρα στα χέρια της.

Τετάρτη... Φόρτωσε το ποδήλατό της στο αυτοκίνητο. Πάρκαρε στο χώρο του λιμανιού και άρχισε τη βόλτα  της πάνω στους δύο τροχούς. Ο Κ. την ακολούθησε με το αυτοκίνητο  με απόλυτη διακριτικότητα. Στην αρχή της πλατιάς στράτας φάνηκε ο Λ. πάνω στο δικό του ποδήλατο. Αναλάμβανε υπηρεσία. Τα παχάκια γύρω από την πρώην μέση του και μια κάποια ηλικία κράτησαν τον Κ. εκτός δράσης.

Πέμπτη... Αναστάτωση στην πολυκατοικία. Καταφτάνει το ΕΚΑΒ για τον γείτονα του πρώτου… Μάλλον κάποιο καρδιακό επεισόδιο… Η κ. Μωβ σηκώθηκε μια ώρα νωρίτερα. Κατέβηκε μαζί την γυναίκα του αρρώστου, την έβαλε στο ασθενοφόρο και ανέβηκε πίσω. Η μακριά της ρόμπα, μύριζε λεβάντα, στα χρώματα του λιλά. Η ησυχία επανήλθε. Τα φώτα δεν έκλεισαν. Τώρα, ούτε έξι το πρωί, η φωνή της Μαρίας Κάλλας  έφτανε στα αυτιά του Κ.

Παρασκευή... Επίσκεψη στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο της πόλης. Τυλιγμένη στο μωβ κασκόλ της περπάτησε για πολύ ώρα στο μικρό αλσύλλιο, έξω από το σπίτι της.  [Ο κ. Χαράλαμπος έπασχε χρόνια από την καρδιά του, δεν θα προλάβαινε να χαρεί το νέο του διαμέρισμα. Οι πληροφορίες του Λ. ήταν αναλυτικές. Είχε ψαρέψει την μικρή οικιακή βοηθό του ρετιρέ.]


Σάββατο...  Πολύ πρωί στους βιοκαλλιεργητές. Αγόρασε ελάχιστα πράγματα. Λιγομίλητη. Τα χέρια της γέμισαν από δυό αγκαλιές αγριολούλουδα που της προσέφερε ο κ. Μανόλης, ο ηλικιωμένος παραγωγός, η ψυχή της αγοράς. Η χειρονομία του της έφτιαξε τη διάθεση. Του χαμογέλασε, έσκυψε τον φίλησε και μια λάμψη έμεινε στο πρόσωπό της.

Χαιρέτησε τη γαζία της. Επέστρεψε με τα πόδια στο σπίτι της.

Αργά το απόγευμα –με μια ψιλή βροχή να πέφτει και να κρατά ψηλά την υγρασία της πόλης- πήρε το αυτοκίνητό της. Σταμάτησε μπροστά στον φάρο. Έμεινε στην βροχή για τέσσερα ολόκληρα λεπτά. Κλείστηκε στο αυτοκίνητο για πάνω από πέντε ώρες.

Μετά τα μεσάνυχτα κλείστηκε στο διαμέρισμά της. 

[συνεχίζεται...]


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου