Τα δεύτερα, δικά μου! [09.08.2014]

Στο  "Τake Five"  γράφει πια η..."μαργαρίτα"! Είναι το ίδιο ευθύβολα σχόλια,  πιο ροκ,  ταιριαστός τίτλος, στο ύφος του καλού φίλου Λεωνίδα Καστανά. 

 

Εμείς, κρατάμε τον ίδιο τίτλο, μια κίνηση εγκάρδια, όταν από τύχη ή από επιλογή, συναντήσεις κάποιον και το κέρασμα οδηγεί σε μια συνύπαρξη γοητευτική. 

Το "τετράδιο εξόδου" επιστρέφει στην γενέθλια πόλη και γράφει πια σε ρυθμούς τζαζ από το "Καφέ-Βιβλίο", ένα χώρο έκπληξη...  [τραπεζάκια έξω, πραγματικά, να μας θυμίζουν πάντα έναν δίσκο χαραγμένο στο πικ-απ και στην σκέψη μας...]
 

Κάθε Σάββατο,  "Τα δεύτερα, δικά μου!".  Όσα συζητούν φίλοι σε μια παρέα...

Α.ΣΤΕΓΟΣ [ 02.08.2014 ]

1. Θυμήθηκα την επίσκεψη Μπερτινότι. Μάλιστα ανέτρεξα στο αρχείο μου και βρήκα το απόκομμα από την εφημερίδα Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. Ο καλός μας φίλος Τάκης Κ. σημείωσε και την επίσκεψη του Χαρίλαου Φλωράκη στα 1995. Πρόσφατα, ένα συνέδριο είχε ταράξει λιμνάζοντα νερά. Οι σχέσεις Εκκλησίας και Αριστεράς είχαν βρεθεί στο επίκεντρο των διεργασιών στην φιλοσοφική σχολή του Α.Π.Θ. 

Έτσι, με την μικρή αυτή εισαγωγή ειδικότερα, υποστηρίζουμε ότι η επίσκεψη αυτή του προέδρου Τσίπρα μπορεί και πρέπει να ειδωθεί υπό το πρίσμα της τακτικής του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Άλλοι κυβερνούν, άλλοι παίρνουν σβάρνα τις παραλίες, ετούτοι εδώ ανέβηκαν στην "αετοφωλιά" του Άγιου όρους, στην Ιερά Μόνη Σίμωνος Πέτρα...". 

Η πολιτική ουσία βρίσκεται -πέρα από συμβολισμούς- στη δέσμευση:  

«αετοφωλιά» του Αγίου Όρους, την Ιερά Μονή Σίμωνος Πέτρα, όπου το απέραντο γαλάζιο της θάλασσας μοιάζει να «αγκαλιάζει» την αθωνική γη και ο άνθρωπος αισθάνεται να μπορεί να αγγίξει τον ουρανό , - See more at: http://www.amen.gr/article18895#sthash.e7F6OLSK.dpuf

«αετοφωλιά» του Αγίου Όρους, την Ιερά Μονή Σίμωνος Πέτρα, όπου το απέραντο γαλάζιο της θάλασσας μοιάζει να «αγκαλιάζει» την αθωνική γη και ο άνθρωπος αισθάνεται να μπορεί να αγγίξει τον ουρανό , - See more at: http://www.amen.gr/article18895#sthash.e7F6OLSK.dpuf

"Σύμφωνα με το amen.gr, οι Αγιορείτες πατέρες ευχαρίστησαν τον κ.Τσίπρα για την στήριξη που τους προσέφερε στα αιτήματά της Ιεράς Κοινότητας για τη φορολογική αντιμετώπιση της Μοναστικής Πολιτείας."

Όλα τα άλλα -και έγιναν αρκετά- ας τα συζητάμε στην παρέα μας, στο fB, στο καφενείο... Γυρίζω ξανά στην επίσκεψη του σ. Μπερτινότι.  

2. Η μεγάλη εικόνα. Την πρώτη του Σεπτεμβρίου, εδώ στο Ηράκλειο, στο δημοτικό κατάστημα, στη Λότζια των Ενετών θα ορκιστεί ο νέος δήμαρχος της πόλης. Ο νέος δήμαρχος, ο κ. Βασίλης Λαμπρινός, δεν είναι ΠΑΣΟΚ. Το στοιχείο αυτό -η ιστορία γράφει ότι όλοι οι άρχοντες της πόλης από το 1974 μέχρι τις ημέρες του κ.Κουράκη είχαν εκλεγεί με τη σημαία του Κινήματος- είναι ένα πρώτο αξιοσημείωτο γεγονός. Ο συνδυασμός "Δύναμη Πολιτών" συγκεντρώνει πολίτες από ένα ευρύ φάσμα κομματικών καταβολών και προελεύσεων. Ο κ. Πασπάτης -ο νέος πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου- είναι καταξιωμένο στέλεχος της ΝΔ, ο κ. Βαρβαβάς κινείται στο χώρο της κεντροαριστεράς, προερχόμενος από το ΠΑΣΟΚ, η κ. Αριστέα Πλεύρη έχει συνδέσει το όνομά της με την πορεία της ανανεωτικής αριστεράς στην πόλη. Πρόσωπα που θα διαδραματίσουν σημαίνοντα ρόλο στα πράγματα της νέας δημοτικής αρχής. Τον ίδιο πλούτο συναντά κανείς στην σύνθεση του ψηφοδελτίου, στις επιτροπές, στους φίλους και ψηφοφόρους του νικηφόρου δυνδυασμού. 

Ένα δεύτερο στοιχείο άξιο λόγου είναι το γεγονός ότι μέσα από μια σειρά επαφών και διαβουλεύσεων ορίστηκαν από τον δήμαρχο -έτσι προβλέπει ο νόμος- οι αντιδήμαρχοι και οι πρόεδροι των οργανισμών. Ορίστηκαν και ανακοινώθηκαν σε μια δημόσια εκδήλωση. Κάθε μέρα που περνάει φέρνει πιο κοντά το φετεινό φθινόπωρο... Στο δημοτικό μέγαρο της πόλης παραφυλάει η Άνοιξη... 

3.  Μνήμη Νίκου Κοκοβλή. Μία από τις δραματικότερες μορφές της εμφυλιακής και μετεμφυλιακής Ελλάδας, ο Νίκος Κοκοβλής πέθανε σε ηλικία 92 χρονών το Σάββατο 11 Αυγούστου 2012 στα Χανιά όπου ζούσε μετά τον επαναπατρισμό του από την τότε Σοβιετική Ένωση το 1976.

Μικρό σημείωμα μιας γεμάτης ζωής...

Ο Νίκος Κοκοβλής είχε γεννηθεί στη Μικρά Ασία και ήρθε στα Χανιά μετά την καταστροφή του 1922 σε ηλικία 2 ετών. Ο Νίκος Κοκοβλής και η σύζυγός του Αργυρώ ήταν από του ελάχιστους αντάρτες της Κρήτης που έμειναν παράνομοι μετά τη λήξη του εμφυλίου πολέμου, το 1949, στα βουνά της μεγαλονήσου και κατάφεραν χωρίς να συλληφθούν να δραπετεύσουν στο εξωτερικό, το 1962 στην Ιταλία, και να καταλήξουν μετά από χιλιάδες περιπέτειες στην Τασκένδη της τότε Σοβιετικής Ένωσης.
 

Λίγα χρόνια μετά συνεπείς στα ιδανικά τους αμφισβήτησαν και κατήγγειλαν το σύστημα του «υπαρκτού σοσιαλισμού» όταν διαπίστωσαν ότι δεν έχει καμία σχέση με τα οράματα για τα οποία αγωνίστηκαν. Για τις ιδέες τους αυτές καταδιώχθηκαν από τον επίσημο μηχανισμό του ΚΚΕ και ΚΚΣΕ.

Τη δραματική περιπέτειά τους στα βουνά της Κρήτης, στο δρόμο για τη Σοβιετική Ένωση, τη ζωή τους στην Τασκένδη και τις προσπάθειες για τον επαναπατρισμό τους τον έχουν διηγηθεί σε ένα συγκλονιστικό βιβλίο με τίτλο "άλλος δρόμο δεν υπήρχε", το οποίο αποτέλεσε την βάση για το  ντοκιμαντέρ  του Σταύρου Ψυλλάκη.

διαβάζω και αντιγράφω Τσίρκα...[παρελθόντα και μελλούμενα]:

" ...Είχε μάθει να σκέφτεται. Αλλά όλα μέσα του είχαν μια χαλασμένη αφετηρία: Να δικαιωθούν θεωρητικά τα λάθη του Ιουλίου. Δεν είχα το Βασίλη άξιο για καμιά ιδιοτέλεια. Προτιμούσα πάντως τον παλιό, με την ορθή κρίση του λαϊκού ανθρώπου. Ευτυχώς, είχαμε καιρό στη διάθεσή μας. Θα συζητούσαμε ανεξάντλητα μέσα στο καμαράκι ώσπου να τον λογικέψω. Αλλά όση προσπάθεια έβαζα εγώ για να τον "λογικέψω" άλλη τόση έβαζε κι εκείνος για να λογικέψει εμένα.

-Έλα, Σιμωνίδη. Όλα τούτα μου τα λες γιατί δε χωνεύεις το σύντροφο.

-Αυτό δεν το παραδέχομαι! Εσύ άλλαξες.

-Σύμφωνοι. Στην Μπεγκάζη τι να κάνουμε τα βράδια; Κουβεντιάζαμε. Με άλλαξε όμως η ζωή, τ' ανακάτεμά μου με τους στρατιώτες. Εσείς εδώ ζείτε μεταξύ σας, μόνοι σας βγάζετε θέσεις, μόνοι σας τις συζητάτε κι ύστερα τις κατεβάζετε στη βάση. Άλλο πράμα είναι να ζεις μέσα στη μάζα. Τα πνεύματα έχουν αλλάξει, σύντροφε! Λέμε: το προζύμι ανεβαίνει. Αλλά ξέρεις πως εκφράζεται αυτό στη ζωή; Πριν ήμασταν πέντε μέσα στους εκατό. Τώρα γινήκαμε εβδομήντα, παντού, στο καράβι, στο τάγμα, στις υπηρεσίες. Κι όλος αυτός ο κόσμος ανυπομονεί, θέλει να δράσει.

-Άλλο δράση, κι άλλο να τον σπρώχνουμε σ' εξτρεμισμούς."

Στρατής Τσίρκας, "Η νυχτερίδα"

4. Με τον τρόπο του  Μ. Αν.
Ι.
Συνάντησα την κόρη της Ζωζώς -σε μια κοινωνική εκδήλωση- ίδια όμορφη με σένα  το βράδυ που πρώτη φορά κάναμε έρωτα, ήδη δέκα χρόνια τώρα.
Η κόρη της Ζωζώς, που μας έκλεψε ένα Σαββατοκύριακο κάποτε, μου δώρισε σήμερα μια απρόσμενη στιγμή από το παρελθόν μας.

ΙΙ.
Η Μ. που διαδήλωνε με πάθος κατά του ιμπεριαλισμού και του πολέμου, επέρασε τις διακοπές του Πάσχα των  ''Ελλήνων'', στο Λονδίνο. [με μια φίλη της].



5. Σπείρα ΙΙ

Εκείνος

Μεγαλώνει, μόνος όλο και πιο μόνος

όλο και πιο δυνατός.

Μικραίνω εγώ,

αδύναμος φυραίνω

κάτω από το βάρος ενός αδηφάγου συνοίκου.

Εκείνος είναι η νέα ζωή όσο εγώ προχωρώ να συναντήσω τον θάνατο.

υγ. Σημειώσεις. Μνήμες. Ένα χαρτάκι από τα τσιγάρα σου. Μια ματιά, ένα εισιτήριο...Βόλτα στην παλιά ζωή. Εκεί, και στο αύριο βρίσκονται όλα. Καταγεγραμμένα στο παρόν.