Κρυφός πόθος
Η
πόλη το βράδυ είναι γλυκιά
Δίχως βουή,
δίχως ανθρώπους
Στιγμές βυθισμένες στο σκοτάδι ανταμώνουν τη φαντασία και τον έρωτα
Η
νύχτα επιτελεί ακούραστα την αποστολή της
Απλώνει
το πέπλο της αγωνίας και της γαλήνης
Σμίγει σαν γυμνά κορμιά, συνείδηση,
πίστη, όνειρο
Υπερβάλλει, ως αυθεντικός προβοκάτορας, τη μοναδική
γοητεία της
Και
σωπαίνει.
Κρυφακούει
Ανιχνεύει
Θερίζει
θύελλες.
Η
πόλη ζωντανή μέσα στη σιωπηλή νύχτα
Ιδρωμένη από το ξέφρενο πάθος για δόσιμο
Αδύναμοι
- εμείς - χωμένοι σε μιαν άκρη
Προφυλαγμένοι
σε τέσσερις τοίχους, με ακρογιαλιές σε
πίνακες
Μια
ζωή μες στο φως μας ξενίζει των αστεριών
η σύνθεση
Η
μυστική συμφωνία της εναλλαγής
Έξεις
άγχους και φόβου
Βαθιά
κρυμμένες από την έλλειψη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου