και τα παλιά κεριά φώτιζαν
Ομορφιά ξεγνοιασιά
Σαλόνι και παγόνι
Παιδί και ηδονή
Ανθρωπιά γειτονιά.
Ηλικία. Η κυρία Ελένη έφτασε κοντά στα εκατό της χρόνια. Τώρα θα διηγείται ιστορίες περασμένες, ξεχασμένες, μακρινές, αληθινές.
Μνήμη. Ο Δημήτρης έκαμε εξορία, μέσα στη Χούντα, και δεν γύρισε ποτέ στα καλά του.
Τα ίδια πράγματα γράφω, γράφω για κείνα τα σκαλάκια, τρία, τέσσερα ήτανε, πέντε είναι, έξι, τα ανέβηκα. Μια πράξη ήταν, τώρα, εικόνα μαγική, το μικρό παιδί εγκαταλείπει την αθωότητα.
Έκοβε το ψωμί με το χέρι και έπαιρνε μεζέ από ένα πιάτο. Ο κύριος Γιάννης Β. μοίραζε μαζί με το ούζο αρχοντιά.
Σαν να λέμε κορίτσι. Η μικρή Σοφία, που δεν την έπαιζαν οι φιλενάδες της και έδειχνε τα μπουτάκια της στα αγόρια.
Μελάνι. Μαυρίζουν τα χέρια, Κυριακή βράδυ στην μικρή τοπική εφημερίδα.
Όταν γράφω μυρωδιά, μοσχοβολάει φρέσκο το εφτάζυμο του Βάγια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου