Κυριακή 15 Μαρτίου 2015

Τα δεύτερα, δικά μου! 15.03.2015



[...]Κούρασαν το κορμί τους στο παιγνίδι των κορμιών. Είναι ο κόσμος μια πόλη, δυό άνθρωποι, ένα πιάτο φαγητό, ένα κρεβάτι, ένα αγκάθι, μια αγκαλιά. Τα μάτια σου. Ένα μπουκάλι αλκοόλ. Ένα χελιδόνι έτοιμο για το ταξίδι της αναχώρησης.  Κράτησα βέβαια, και σημεία αναφοράς. Τα γράμματά σου, τη μελαγχολία του Φάνη, το κόκκινο πουλόβερ... 
 
ΥΓ. Διαβάζουμε πάντα την Μαργαρίτα
  
Α.ΣΤΕΓΟΣ [15.03.2015]




1. Θλιμμένη Κυριακή γράφουν καλοί φίλοι στο διαδίκτυο. Δυστυχώς, έχουν δίκιο. Το πτώμα του άτυχου νεαρού Βαγγέλη Γιακουμάκη βρέθηκε στην λίμνη των Ιωαννίνων. Η κοινωνία μας θα κλάψει το νεκρό της και θα τον ξεχάσει. Οι αρχές θα βρουν με καθυστέρηση τους ενόχους και θα τους παραδώσουν στην Δικαιοσύνη. Η κυβέρνηση ίσως κηρύξει μονοήμερο πένθος. Η Δικαιοσύνη θα τιμωρήσει τους δράστες. Η οικογένεια του θα προσπαθήσει να ξεχάσει... Το σήμερα αλλά και το χθες. Τι δικές της ευθύνες. Όλα θα γίνουν με τον καθορισμένο τρόπο και τον πρέποντα σεβασμό. 

Αν όμως ξεχάσουμε να κοιταχθούμε στον καθρέπτη τότε τίποτα δεν θα αλλάξει.  


2. Ο μπαμπάς ταξίδεψε στο Λονδίνο για να δει την αδελφή του. Εκείνη, τον εφοδίασε με ένα εισητήριο απεριορίστων διαδρομών και για όλα τα μέσα. Δεν το ακύρωσε ποτέ κατά την επταήμερη παραμονή του στην Αγγλική πρωτεύουσα. Την ημέρα της αναχώρησης του το χάρισε - γεμάτος υπερηφάνια - στην αδελφή του.

Ο γιός ένας άνεργος - άεργος, με μια κουβέντα ένας ανεπρόκοπος. Του φταίει όλο το σύστημα, το κράτος, όλες οι κυβερνήσεις... [τα γνωστά]. Όλη μέρα, κάθε μέρα γυρίζει στα καφενεία.

Σκέφτομαι το περιβάλλον που μεγαλώνει ο μικρός γυιός και εγγονός. Ελπίζω πάντα στην συνδρομή της μητέρας του, η οποία είναι μια γλυκύτατη κυρία...

ΥΓ. Συναντώ πολλούς τέτοιους τύπους, τελευταία. Πάντα υπήρχαν. Οι περιστάσεις τους ευνοούν, άλλωστε. Μια χώρα σε κρίση, τσάμπα μάγκες θρέφει. Διαχρονικά.


3. Έντονη κινητικότητα στο Δήμο της πόλης. Συσκέψεις και συναντήσεις με φορείς και επιστημονικούς συλλόγους, ανθρώπους της τέχνης και του πολιτισμού. Στο κέντρο αυτών των πρωτοβουλιών τα εκαταλελειμένα δημόσια κτίρια και τα ετοιμόρροπα του Ηρακλείου. Ο παλιός τουρκικός στρατώνας στη λεωφόρο Δικαιοσύνης που τριχοτομήθηκε το 1920 από τον κορυφαίο αρχιτέκτονα Δημήτρη Κυριακό, προτείνοντας από τότε τη στέγαση της Νομαρχίας, του Δικαστικού Μεγάρου και της Αστυνομίας, βρίσκεται σε πρώτο πλάνο σε αυτό το σχεδιασμό,  που επιθυμεί να βάλει οριστικά τέλος στο σκηνικό εγκατάλειψης του ιστορικού αυτού κτιρίου, που αποτελεί ζωντανή μαρτυρία της ιστορίας της πόλης. Αντίστοιχο ενδιαφέρον υπάρχει  και για το κτίριο της Τροχαίας το οποίο βυθίζεται σε ένα απίστευτο σκηνικό εγκατάλειψης.
Ταυτόχρονα, προγραμματική σύμβαση με το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και το ΤΕΕ/ΤΑΚ πρόκειται να υπογράψει μέσα στο επόμενο διάστημα ο Δήμος Ηρακλείου, με σκοπό να δώσουν από κοινού τη “μάχη” της αποκατάστασης των ετοιμόρροπων κτισμάτων που “στοιχειώνουν” την παλιά πόλη λόγω της μακροχρόνιας εγκατάλειψής της.
Είναι ώριμος ο καιρός, πάλι για περιστάσεις θα γράψουμε, να αποκτήσει η πόλη μια άλλη αισθητική. Είχαμε, και σ` αυτό έχουμε πολλάκις αναφερθεί, μια ιστορική αλλαγή στην διεύθυνση του Δήμου. Ο δήμαρχος κ. Λαμπρινός κουβαλάει ένα πολύ μεγάλο βάρος. Πρέπει να πετύχει. Η πενταετία της διακυβέρνησής του να αφήσει το στίγμα της στην πόλη. Μια πόλη που ασφυκτιούσε πάντα σε στενά κομματικά καλούπια -ο συνειρμός με τους εργολάβους είναι αποδεκτός. 

Να μετουσιωθεί το ήθος σε σχέδιο και πράξεις. Απτές, αντιληπτές στην καθημερινότητα του πολίτη. Η Βικελαία βιβλιοθήκη, η ανάπλαση της Αγίας Τριάδας, το Μουσείο της Εθνικής, η Δημοτική Πινακοθήκη, πρέπει να προχωρήσουν. Έχουμε εμπιστοσύνη στην δημοτική αρχή. Η ίδια έχει τη στήριξη των πολιτών. Εκεί μπορεί να στηριχθεί και να παράξει έργο. Πρέπει να πετύχει. Το οφείλει στους πολίτες, την πολιτική, την πόλη. Το οφείλει στον πολιτισμό. 


4. Αυτός εδώ ο... νεαρός αγανακτισμένος θα παρελάσει φέτος; 

Δεν γνωρίζω την απάντηση. Είμαι όμως σίγουρος -έχω κι εγώ τις βεβαιότητές μου. Θα έχει κλείσει  την παλάμη και θα υψώνει την σφιγμένη του γροθιά.


5. Επίλογος
του Δήμου Αργυράκη

Ούτε μια ίσια γραμμή.
Αυτό προσπάθησα να είναι η ζωή μου.
Και θέλω να γνωρίζετε
Αντιπαθώ τους απολογισμούς.

-ευχαριστώ και δημόσια τον παλιό μου σύντροφο Δημ.Αρ. 
για την τακτική του πλέον συνεργασία 
με το "τετράδιο εξόδου"


ΥΓ. Αυτή εδώ η γειτονιά υφαίνει μια μωβ κορδέλα για όλα τα κορίτσια μας.  




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου