Κονσέρβες

Γιάννης Ευσταθιάδης ΕΚΑΤΟ, εκδόσεις Μελάνι, Αθήνα 2013

"Ας εξετάζουμε" είπε ο καθηγητής, "το χρόνο ζωής των κονσερβοποιημένων τροφίμων. Είναι προφανές ότι αυτός ποικίλει ανάλογα με το είδος και τα χαρακτηριστικά της κατηγορίας. Υπάρχουν τροφές πιο ανθεκτικές και τροφές πιο ευπαθείς , όπως τα λαχανικά και τα φρούτα. Οι μπάμιες, φερ` ειπείν, και τα μούρα έχουν ημερομηνία λήξης που δεν ξεπερνά τους 18 μήνες -κατά προσέγγισιν- ασφαλώς. Αντιθέτως, τα βερίκοκα και τα δαμάσκηνα φτάνουν τους 24 μήνες, όπως και οι ντομάτες και τα σύκα. Προσέξτε τώρα... Ροδάκινα και αχλάδια αγγίζουν τους 28. Και μόνο τα μήλα -παρακαλώ- τους 30. Κατά προσέγγισιν πάντα."

"Διαφωνώ" ακούστηκε μια φωνή.

"Για την κλίμακα γενικώς;"

"Όχι` για τα μήλα."

"Με το 30 δηλαδή;"

"Ακριβώς."

"Και τι ισχυρίζεστε;"

"100!"

"Εκατόοο; Μπρείτε να μου αποδείξετε πως τα μήλα μπορούν να διατηρηθούν 100 μήνες;"

"Όχι μήνες` 100 έτη φωτός" είπε ο Αδάμ.