Σίφης Καμάρης, πέρασαν 7 χρόνια_ γράφει ο Βασίλης Ζεβελάκης

γράφει ο Βασίλης Ζεβελάκης [αναδημοσίευση από το προσωπικό του ιστολόγιο]

Συμπληρώθηκαν επτά χρόνια  από τότε που ο Σίφης  προχώρησε πέρα από το τέλος του δρόμου μας. Με ένα χάλκινο νόμισμα (αρχαίο κωσταντινάτο), χωρίς πολλές αμφιβολίες μπήκε στη βάρκα και πλήρωσε τον κωπηλάτη.  Αυτός θα παραξενεύτηκε και θα τον ρώτησε:

-Μα που το βρήκες αυτό ; αιώνες έχουν να με πληρώσουν με τέτοιο όμορφο  χρήμα.

Θα χαμογέλασε ντροπαλά, δεν θα απάντησε, σ` αυτήν τη διαδρομή, μόνο η σιωπή ταιριάζει, σκέφτηκε.

…

 

Σίφης Καμάρης [από του αρχείο του Β.Ζ.]

Μα προχτές είμαστε στο λιλιπούτειο γραφειάκι του, γεμάτο έως οροφής βιβλία (αρκετά τακτοποιημένα) και συλλογές και χαρτιά. Μου έδειξε με χαρά τα αρχαία του νομίσματα, ταξινομημένα με πολλή προσοχή και ακρίβεια, σε ειδικές θήκες. Μου εξήγησε με την γνωστή του πλήρη απλή συνοπτική διατύπωση  τα πάντα. Μ` άρεσαν τόσο, που αν και καθόλου "συλλεκτικών διαθέσεων", του ζήτησα να μου βρει  μερικά κωνσταντινάτα, ανταποκρίθηκε αμέσως, την επομένη είχα μια χούφτα,  μικρά βυζαντινά  νομίσματα (πολύ μικρής αξίας).

…

Στο ντουλαπάκι μου υπάρχουν ακόμα μερικά, κι όταν κάποτε ανοίγω το πουγκί που τα περιέχει,  ο Σίφης μου εξηγεί με την σαφήνεια που τον χαρακτηρίζει  χρονολογίες και λεπτομέρειες.

…

Πέρασαν εφτά χρόνια λοιπόν,  είναι πολύς καιρός και τι μ΄αυτό; ο Σίφης,  ο φίλος των νεανικών χρόνων θα κάνει  παλλαπλασιασμούς και αναλογίες. Τι κι αν η θρησκευτικότητα του ήταν ανύπαρκτη, τον γοήτευαν τα μυστήρια, τα παράδοξα και τα απίθανα του κόσμου τούτου.

Το εφτά είναι αριθμός κρίσιμος, τον συναντήσαμε σε θρησκείες και μυστήρια.  Μα και τα θαύματα της αρχαιότητας ήταν 7 και χίλια άλλα δυο.

-Στα 7 χρόνια μας πάμε σχολείο ίσως θα παρατηρούσε (αυτός που πήγε 6 κατ` εξαίρεση)
-Στα 2Χ7=14 γινόμαστε έφηβοι
-Στα 3Χ7= 21 Ενήλικοι
-Στα 4Χ7= 28 συνήθως παντρευόμαστε κλπ
…

-Στα 63  δηλαδή 9 φορές το 7, συνέπεσε κι εγώ να βρώ τον δρόμο στην έξοδο.

…

Όμως η έβδομη χρονιά είχε πολλά βαριά κι ασήκωτα. Πρέπει να κάνουμε κουράγιο συλλογιζόμουν, ας αφήσουμε τις μεμψιμοιρίες και τα δάκρυα, "εμείς οι ζώντες οι περιλειπόμενοι άμα συν αυτοίς αρπαγηθησόμεθα εν νεφέλαις…"(*) γράφουν οι χριστιανικοί κώδικες – δεν είναι απαραίτητο  να τους διαβάσουμε θρησκευτικά και δογματικά .

(*)= Απόστολος Παύλος, προς Θεσσαλονικείς Α’, το εμείς= ημείς

σημείωση "τετραδίου"

Αν θέλετε να μάθατε ποιός ήταν ο Σίφης Καμάρης διαβάστε το Συνοπτικό Πορτρέτο από τον Γιώργο Ζεβελάκη. 

υγ. Το 1998 και από την μειοψηφία της οργάνωσης του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ είχα αναλάβει την εισήγηση στην τακτική συνδιάσκεψη του Κόμματος. Είχα δουλέψει αρκετά και με τη συμβολή πολλών συντροφισσών και συντρόφων κάναμε καλή δουλειά. Με την ολοκλήρωση της διαδικασίας έλαβα την καλύτερη φιλοφρόνηση - στα κομματικά πλαίσια: "Έτσι, γράφαμε στους Λαμπράκηδες ". Αυτή η φράση από τον Σίφη Καμάρη διατηρεί, διαχρονικά,  μια ιδιαίτερη βαρύτητα.

Δείτε κι  ε δ ώ  το κείμενο με τη φροντίδα του Β.Ζ.