Αγαπημένο μου ημερολόγιο...

Ταξίδια σύντομα, όνειρα επαναλαμβανόμενα και λέξεις...

Νύχτα Γυναίκα

Παλιοί εραστές ανταμώνουν σε λαϊκό καφενείο. Γνωρίζουν νέους φίλους, σμίγουν το κοινό τους παρελθόν με τον ενεστώτα των τρίτων. Πίνουν - μαζί -  μια παγωμένη ρακή. Φεύγουν. Συνεχίζουν μόνοι  - πιο μόνοι τώρα - τη δική τους ζωή.

Η μικρή γειτονιά ήταν ο κόσμος [του] όλος. Τα μπαλκόνια ολάνθιστα. Γκαζοτενέκες και πιθάρια σε αρμονία. Βασιλικά, γεράνια, μια αμπερόζα για το γλυκό του κουταλιού. Η Αγάπη, η Ράνια, η καθηγήτρια Κ.

Ο κος Β.Ζ. με τον μικρό Νικόλα-Κάρολο… 

"Ζωγραφιά"

…προτιμάμε τη μεγάλη σκιά της αυλής του - καλοκαιρινά απομεσήμερα. Οι μικρές μας ανάσες απέκτησαν στέγη.

[…] μια αηδία κυκλοφορεί στην πόλη. Μέσα σε μια Πόρσε λευκή […]

Εξαιρετική βραδιά με κόκκινο κρασί από την Νάουσα. Η ομορφιά της εκτυφλωτική.

[Είσαι]

Το φεγγάρι στη γέμιση και στη χάση του

Ήλιος που καίει και φωτίζει

Η μυρωδιά του νυχτολούλουδου

Παιδί

Γυναίκα

Χαρά

Πόνος

Ηδονή

Ξυπόλητα αλητάκια που παίζουν ευτυχισμένα σε λασπόνερα

Η σκανδάλη και το σκόπευτρο 

Περίπατος στην παιδική μου γειτονιά

Οι προηγούμενοι δρόμοι μου

Τα φύλλα του φθινοπώρου

Τ` άνθη της προδοσίας

Η σχεδία και τα σχέδια μου.

Ο ποιητής Μάρκος Μέσκος…

Αναχώρηση. Ένας ακόμη αποχαιρετισμός. Κοιμήθηκα σπίτι σου. Μόνος.

 

 

Θυμάμαι κάθε μας στιγμή

Θα γράφω πάντοτε για μιαν επιστροφή. [Ετοιμάζομαι για το λιμάνι…]

Σχολή για επαναστάτες. Μάθημα 1^ον: Σιωπή…

Πολύχρωμα ποδήλατα.

«Ούτε να ξυπνήσω μπορώ ούτε να κοιμηθώ…», μου είπε και έμεινε ξαπλωμένος στα λευκά  του σεντόνια. 

 

Στην χώρα των παραμυθιών κυριαρχούν οι εθνικοί μύθοι.

…γέμισε θαύματα ο δρόμος.

Καμιά φορά η πρωινή σου αργοπορία σε ανταμείβει. Καθώς κινείσαι ράθυμα συναντάς την ομορφιά στο λεωφορείο των 10:30.

Μέσα στα μάτια της να μπω

Σαν αστραπή κι ας σβήσω

Σ` αυτό το λίγο του σεβντά

Παντοτινά να ζήσω.

Κλείσιμο επιστολής. «Στην περίπτωση που κάνετε τον κόπο να μου απαντήσετε, παρακαλώ κάντε μια κατ` εξαίρεση προσπάθεια να είστε συγκεκριμένος».

Φορούσε ένα φουστανάκι ολάνθιστο λιβάδι αμμόλοφοι τα στήθη της απάτητο χορτάρι…

Φράσεις ξένες…

Περσεφόνη.

[…] αν τα καταφέρω κάποτε και γράψω αναμνήσεις παιδικής ηλικίας, μια θέση εξέχουσα θα έχει η πρώτη πένα που μου χάρισε ο συμμαθητής μου, Χ.Π.

Βρήκα να με περιμένει ένα δικό της σημείωμα…