Ίσως να μεγαλώσαμε!

Η συντροφιά του απογευματινού καφέ συνεχιζόταν... Κόντευε οκτώ. 

[...]

Ένοιωθε να απομακρύνεται από την πραγματικότητα. Μα την αλήθεια, ταράχτηκε. Πήρε και έστριψε ένα τσιγάρο. Είχε μόλις αποκτήσει μια νέα συνήθεια. Άφησε 

- μετά την πρώτη ρουφηξιά - τη σκέψη του να χαθεί πιο μακριά απ` τη γραφή.  Χωρίς κανόνες και όρους.

Του άρεσε τούτο το παιγνίδι!

Ή μια παρέα - τώρα που και τούτη η μέρα έδυσε - για τη βραδινή του ρακή...