Δευτέρα 3 Ιανουαρίου 2011

ΚΡΑΥΓΗ


Ανοίγεις ένα παράθυρο στο χώρο.
Ανοίγεις και ψάχνεις μια στιγμή, ένα σημείο στο παρόν.
Ανοίγεις… χειμώνας και χάνεσαι.
Κοιτάς ψηλά και πίσω. 
Τα απομεινάρια της ηδονής. Τα βράδια του χαλασμένου έρωτα.
Γυρνάς μια ρόδα, τη χθεσινή σου ζωή, να κάνεις θόρυβο.
Να μην ξεχάσεις.
Ο χρόνος που πέρασε διάσπαρτος.
Μολυσμένος όγκος στο γυμνό σου κορμί.
Αλυσιτελείς πράξεις οι θύμησες.
H ζωή που λείπει, το πρόσωπο της, η όψη του θανάτου.
Tα   αδιέξοδα   όνειρα.

Χάνεσαι και λείπει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου